Yarası Ağır Dilimin....(Resimlerle Kısa Kısa)

EkreM. · 27 Ağu 2010

Emin misiniz?

Yağmurun birgün dinmeyeceğinden, hiç bitmez görünen hayat ırmağının birgün kurumayacağından, sizi alıp
diyardan diyara gezdiren rüzgarın duruvermeyeceğinden
Emin misiniz ?
Hep atan yüreğinizin duruvermeyeceğinden,
gören gözünüzün hep göreceğinden,
duyan kulağınızın hep duyacağından
Emin misiniz ?
"Ben olmazsam olmaz" dediğiniz işlerin asla sizsiz
yapılamayacağından, siz olmazsanız dünyanın
duruvereceğinden, seslendiğinizde titrettiğini
sandığınızşu dağların hep emrinizde olacağından
Emin misiniz ?
Size uzanan ellerin hep yanınızda olacağından,
yüreğinizi verdiklerinizin birgün sırtlarını
dönüp gitmeyeceğinden
Emin misiniz ?
Boynuzsuz koyunun, boynuzlu koyundan hakkını
alacağı günde; balıklardan kuşlara, ağaçlardan
güneşe, üzerindeki mesajları okuyup anlamadığınız
yaratılmışların sizden şikÃ¢yetçi olmayacağından
Emin misiniz ?
Size hep açık duran ilaha kapıların birgün
kapanmayacağından ve şaşırıp kalmayacağınızdan
Emin misiniz ?
Karanlığın içinde kaybolup giden çığlıkları
duyabildiğinizden, yüreğinizdeki ışıktan
başkalarına da verebildiginizden
Emin misiniz ? güzel
bir hayat yaşadığınızdan,
yapabileceğiniz herşeyi yaptığınızdan
Emin misiniz?
Bütün bunlar için bir kere daha fırsatınız olacağından
Sahiden emin misiniz ?

EkreM. · 30 Ağu 2010

Ne zamanki bana çıkageldin bana soru işaretlerimi gömdün. Endişelerim sana göre yöneliik değildi. güvensizlikler bireysel anlamların suyu çekildi. şimdi bir tek sana güveniyorum derinliklerde. oysa tek kişiye güvenmek hatadır belki belkide... benim güvenim bu yaşamak için en güzel değerimsin seni çok özledim neredesin.

EkreM. · 30 Ağu 2010

İşte o sensin.

EkreM. · 30 Ağu 2010

UYUMAK ARTIK BANA UZAK KALIYOR...HEM HİÇ BİRŞEY YAPMIYORUM HEMDE ÇOK ŞEY YAPIYORUM... ALDIĞIM HER NEFESTE SENİ YAŞIYORUM... VE BURADA SENİ ÇOK ÖZLÜYORUM.

EkreM. · 30 Ağu 2010

Her sabah uyandığıma pişman oluyorum sensizim çünkü, her gün bir cehennem benim için sen yoksun ya bu yüreğimde, Gittin ya hani kalbimden, ben o günden beri hep yanlızım çünkü ;Seni gördüğüm her an kahroluyorum ne kadar yakınsam o kadar uzağım aslında ben sana...gözlerin bile eskisi gibi bakmıyor...ve bitanem sensiz bu hayat inan hiç çekilmiyor...yokluğun o kadar soğukki üşüyorum sensizim özledim ve yaşlı gözlerim.ne zaman aklıma gelsen dayanılmaz bir sancı vuruyor yüreğime,sensizlik kıvrandırıyor beni,ne desem anlamsız be aşkım,dönmeyeceksin biliyorum unuttun belkide beni aklından bile geçmiyorum ama ben sensiz yapamıyorum

sensiz bu hayat yerin dibine batsın alsınlar bu canımı istemiyorum,seni unutmuş gibi rol yapmaktan bıktım usandım,senden vazgeçmişim gibi görünmekten yoruluyorum,geceler zehir oluyor bana uyuyamıyorum,bedeli neyse kaderimde her ne varsa çekmeye razıyım ne olur geri dönnn,yaşayamıyorum sensiz bu canı taşıyamıyorum bedenim ağır geliyor,duvarlar üstüme üstüme yürüyor,sensiz bu şehir beni boğuyor ne olur geri dön bitanem geri dönn...ben seni çok özlüyorum

EkreM. · 30 Ağu 2010

Şimdi çok daha iyi anlıyorum özlemin nasıl bişey olduğunu senin yokluğunda.özlüyorum seni gücüm yetmiyor unutmaya özlüyorum elini tutmayı, sesini duymayı, boynuna sarılıp omuzunda ağlamayı, nedensiz sevincleri, hasret dolu sevgi dolu o sımsıcak düşlerimizi özlüyorum

EkreM. · 30 Ağu 2010

Seni özlemek dayanılmaz hale geldiğinde bile hiç isyan etmiyorum. Çünki sen içimdesin ve seni göz yaşlarımla akıtmaya kiyamıyorum sadece suskunluğumla içimde özlüyorum seni

EkreM. · 30 Ağu 2010

EkreM. · 30 Ağu 2010

Dedim: Çok yalnızım.
Dedin: ... فَإِنِّي قَرِيبٌ Ben ki sana çok yakınım. Bakara-186

EkreM. · 30 Ağu 2010

Anladım ki susmak bir cüsse işi...
Derin denizlerin işi...
Serin sular en hafif rüzgârları bile coşturabiliyor..
Derin denizleri ise ancak derin sevdalar…

Derin denizlerin sükutu büyüler beni.
İçimi bir heybet hissi kaplar.
Benliğimi hasret duyguları istila eder.
Kalbim ürperlerle dolar.
Dalgalı denizler, durgun mavi denizler kadar heybetli gelmez bana.
Göklerin suskunlugu da öyle. Gök gürlemeleri, mavi derinliklerin heybetini siler diye düşünmüşümdür hep.
Sükut her zaman daha manalı, daha derindir.

Kalbe sözden cok sükuttan manalar akar.
İnsan evrendeki sükutu anlayabilseydi, kim bilir belki de söz olmayacaktı.
Insanlar sükutun dilinden anlayacak, derin ve manalı bakışlarla konusacaklardı.
Ve ses, sükutun heybetini bozamayacaktı.
Konuştuğum zamanlar hep acze düşmüşümdür de ondan kelama sarılmışımdır.
Evrendeki her varlıkta sükutu bir süs, bir hikmet olarak algılamışımdır.
Sözü ise ancak bir zaruret..

Hep derin denizler kadar heybetli bir sükut dinledim ondan.
Sanki durgun ve derin bir ummanın kıyısına varmıştım.
Derinliklerinde gönül ve hikmet incilerinin gülümsediği bir deniz bulmuştum.
Hayatın hiç bir kasırgası, hadiselerin hiç bir fırtınası onu dalgalandıramıyordu.
O denize imrendiğim an, gözlerim şu mısralara takılmıştı:

Gittim, gittim, denizin,
Sınır yerine vardım
Halin bana da geçsin!
Diye ona yalvardım
Bir çılgin vesvesede,
Içim didiklense de,
Olaydım o cüssede,
O’nun gibi susardım..

Gercekten de öyle olmustu. Sonsuza götüren bir denizin kıyısına varmıştım.
O zaman anladım ki, susmak bir cüsse işi. Derin denizlerin işi.
Sığ suları en hafif rüzgarlar bile coşturabiliyor.
Derin denizleri ise ancak derin sevdalar..
Anladım ki, derin ve esrarengiz olan her sey susuyor.
Anladım ki susan her şey derin ve heybetli.

EkreM. · 30 Ağu 2010

Bismillahirrahmanirrahim

"Ey iman edenler! Benim de düşmanım, sizin de düşmanınız olan kimseleri dost edinmeyin." (Mümtehine, 1)

Dostluk muhabbet gerektirir. Muhabbet, sevmeyi itaat etmeyi, itaat ise sevilene tabi olmakla kendini gösterir.
Dost, dostunu karanlıklardan aydınlığa çıkarmada bir etken olmalıdır.
Dostlukta velayet ile güzel davranış ve adaletli olmak birbirine karıştırılmamalıdır

Dostluk, can sıcağı bir yürektir. İçten kopan bir gülüş, sevgiye uzanan soğuk bir kış gününde sımsıcak bir yaklaşımdır.
Pir Sultan Abdal 'ın dizelerinde dile getirdiği gibi,
Alem çiçek olsa ben arı olsam Dost dilinden tatlı bir bal bulamam
Şu ellerin taşı hiç bana değmez. DOSTUN GÜLÜ YARALAR BENİ.

Dost insan, erdemli insandır. Erdemli insan, başkalarına yardım etmekten zevk alır. Erdemlilik, aranan insan olmanın gerekli kıldığı sevecenlik, yardımseverlik, dürüstlük gibi manevi değerlere sahip olmak demektir.
Gerçek dost, arkadaşını ya da dostunu doğal durumu ve kimi eksikleriyle benimser ya da benimsemelidir.

"Yürek acısını ancak bir dost eli geçirir."

Aşık Veysel,
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sadık yârim kara topraktır
Derken, insanlardan bulamadığı bağlılığı (vefayı) sadık yari kara toprakta aramaktadır. Dileğim, kimse dostsuz kalmasın!

Rabbim cümlemizi; Kendisine, Peygamberine dost olanlardan, dost olduklarıyla dostluk/sırdaşlık yapmayı nasip etsin inşallah (amin)

EkreM. · 30 Ağu 2010

Yorgunum Yorgun Ey Hayat

EkreM. · 30 Ağu 2010

Her sonbahar gelişinde dökülür yapraklar birer birer, her biri bir tarafa savrulur…
“Hazan mevsimi, doğanın da ölüm mevsimidir” derler… “Elveda zamanı, hüzün mevsimi, ayrılık mevsimidir” derler. Oysa ben mevsimler içerisinde en çok sonbaharı severdim bir zamanlar. Uçurum kenarlarında açan sarı sarı çiçekleri bir de, çiçekler arasında. Düşme tehlikesiyle de olsa uzanıp kokusunu içime çekerdim yudum yudum, nefes nefes... Hayatın bütün derinliğini, dinginliğini, gizini orada ve onlarda bulurdum...

Dalından ayrı düşen her yaprağın hüznünü yaşıyorum şimdi ey hayat! Sararmış, gazel olmuş, solmuş ve rüzgarın önünde savrulan yaprakların hüznünü… Gönlümde sonbahar rüzgarları esiyor, şarkılar daha bir içli çalıyor şimdi , gönlüm yorgun, gönlüm küs, gönlüm suskun... Boğazımda düğüm düğüm hasret, bulut bulut gözlerimde çakıyor şimşekler...

Gurbetten gurbete savrulan insanların iç acısını duyuyorum içimde her sonbahar gelince... İçimden kopan her duygu kırıntısı yüreğime batıyor...

Yapraklar gibiyim ben de ey hayat, her sonbaharın gelişiyle beraber bende sonbaharı yaşıyorum, sonunda ilkbaharın müjdesi olsa da... İlkbaharda çayırlar yeniden yeşillenip, ağaçlar filiz sürse de, çiçekler yeniden süslesede dağları, kırları, ovaları. Ben hep güzdeyim...

Her baktığımda soluk sarı yapraklar gibi duruyor aynalarda ki yüzüm, içim, dışım sonbahar ey hayat. Bütün anılar yaprak yaprak sokaklara dökülmüş. Kardan bir kefenle kocaman bir dağ gibi gelip oturmuş göğsümün üzerine hüzün... Yorgunum, çok yorgun ey hayat, vefasız dünyanın ihaneti beni bitirdi...

Bilirim ne yapsamda bir sonbahar yaprağına yazgılıyım, değiştiremiyorum yazgımı... Acılara, hüzünlere, sevdalara, sararmış yaprakların rüzgardan savruluşuna yazılmış adım neylersin. Terkedilmiş evlerin hanelerine, yıpranmış defterlerin sayfalarına yazılmış adım...

Bilirim sonbaharların sarı kaderine yazılmış sonu hazin küçük bir öyküyüm ben, kimselerin açıp okumadığı bir kitapta; üzerine hüzün tozları serpilmiş kederli gecelerin sonbahar rüzgarlarıdır belki de; bütün bu yaşadıklarım... Ki, sonbahar yaprakları gibi dökülüp, dökülüp savrulup gidiyor ömrüm elimden...

Yalnızlığın en derin uçurumuna yaslanmış kalmışım yangın yüreğimle ey hayat. Sonunda gücüm tükenip düşeceğim belki ya da kendi yüreğimden taşınıp gideceğim kimsenin bilmediği, ulaşamadığı, uğramadığı bir yüreğe...

Varsın karanlık geceler yokluğuma ağıt yaksın, sahte sevgilerle avutsun hicranımı zaman...

Kaç yıldır ki, yaşamın uğramadığı mezarlıklar gibiyim, içime binlerce ölü gömülü. Dolaşıp duruyorum ağaçların dökülmüş yaprakları arasında, sonbaharın sarı soluk yüzüne sürüyorum yüzümü yaprak yaprak... Ağaçlara baktıkça nedenini bilmediğim ama acısını duyduğum sararmış hüzünler kaplıyor içimi.

Bilmem bu kaçıncı çığlığımdır ey hayat, sesimi duyuramadığın . Bilmem bu kaçıncı imdat...

Şimdi vurulmuş bir kuş kanadı gibi duygularım, sığınacağım dal da yok. Yıpranmış, paralanmış eski bir giysi gibi duruyor üzerimde ömrüm... Her ihanet onulmaz bir yara açtı yüreğimde, ne yapsam durmuyor kanama...
İçimin yaşayan sevinçli yanını öldürdüler ey hayat, hüzne bulandı her yanım, ben ki sevinç rüzgarları doluydum bir zamanlar sevgi dağlarında, sevgi eserdim gece gündüz yüreklere, yüreklerden dağlara, ormanlara, sokaklara. Şimdi ihanetin kara bulutları kaplamış göğümü, güneşli günlere hasretim ey hayat...

Ellerine kapanıyorum şimdi, anla beni, al beni... Bir sonbahar yaprağı gibi bekletme son yaprakta. Bırak alıp götürsün beni sarı yapraklarıyla sonbahar rüzgarları, yapraklar gibi savurup savurup götürsün uzaklara...

Bir varmış bir yokmuş diye başlar bütün masallar. Ellerim soğuk şimdi üşüyorum, bedenim,dudaklarım buza dönmüş...

Yokumsa beni ey hayat, doğmamış gibi...Sayki hiç yaşamadım, tatmadım, acıyı, ihaneti. Masalım da olmadı sonu mutlulukla biten. Gökten üç elma düşmesini beklemiyorum artık, yorgunum ey hayat, yorgun...

EkreM. · 30 Ağu 2010

BENİ SEVENLERE VE SEVDİKLERİME....

Dostları olmalı insanın,
aynen gemilerin limanları gibi.
Zaman zaman uğradığın, yükünü boşalttığın,
dalgalar dininceye kadar beklediğin koynunda.

Sonra açık denizlere uğurlamalı seni,
geri döneceğin günü bekleme umuduyla.
Bazen, rüzgâra o açmalı yelkenini,
yanağına konan bir öpücüğün coşkusuyla,
halatlarını çözmeli,
seni çok ama çok özlemeli.

EkreM. · 30 Ağu 2010

Dedim: Çok yalnızım.
Dedin: ... فَإِنِّي قَرِيبٌ Ben ki sana çok yakınım. Bakara-186

Dedim: Evet biliyorum sen bana yakınsın ama ben senden uzağım, keşke ben de sana yakın olabilseydim.
Dedin: وَاذْكُر رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَخِيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ
Rabbini sabah akşam, yüksek olmayan bir sesle, kendi kendine, ürpertiyle, yalvara yalvara ve için için zikret. Araf-205

Dedim: Buda senin yardımını ister
Dedin: أَلَا تُحِبُّونَ أَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ ALLAH'ın sizi bağışlamasını istemez misiniz? Nur-22

Dedim: Tabii ki, beni affetmeni çok isterim.
Dedin: وَاسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ(Öyleyse)Rabbinizden bağışlanma dileyin, sonra O'na tövbe edin. Gerçekten benim rabbim, esirgeyendir, sevendir. Hud-90

Dedim: Çok günahkârım, bu kadar günahla ben ne yaparım?
Dedin:أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ ALLAH'ın, kullarının tövbesini kabul edeceğini.. ve ALLAH'ın tövbeyi çok kabul eden ve pek esirgeyen olduğunu hâlâ bilmezler mi? Tevbe-104.

Dedim: Defalarca tövbe edip tövbemi bozdum, artık yüzüm kalmadı.
Dedin: اللَّهِ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (2) غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِِ ALLAH aziz ve bilendir, o günahları bağışlayan ve kullarının tövbesini kabul edendir. Ğafir-2/3.

Dedim: Bunca günahım var,hangisinin tövbesini yapayım?!
Dedin: إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًاALLAH bütün günahları bağışlayandır. Zümer-53.

Dedim: Yani yine gelsem yine beni bağışlar mısın?
Dedin: وَ مَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُALLAH'tan başka günahları bağışlayacak olan yoktur. Ali İmran-135.

Dedim: Ne kadar güzelsin ALLAH'ım! Bilmiyorum bu sözlerin karşısında niçin böylesine içim içime sığmıyor ve erimeye başlıyorum, seni çok seviyorum.
Dedin: إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ Şüphesiz ki ALLAH tövbe edenleri ve temizlenenleri sever.
Birden 'İlahım ve Rabbim benim senden başka kimim var' dedim.
Sen de أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ
'ALLAH kuluna yetmez mi?' (Zümer-36) dedin.

Dedim: Sen ki beni bu kadar çok seviyorsun ve bana karşı bu kadar iyisin ben ne yapabilirim?
Dedin: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا (41) وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (42) هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا
Ey inananlar! ALLAH'ı çokça zikredin. Ve O'nu sabah-akşam tesbih edin. Sizi karanlıklardan aydınlığa çıkarmak için üzerinize rahmetini gönderen Odur. Melekleri de size istiğfar eder. ALLAH, müminlere karşı çok merhametlidir. Ahzap-41/43.

Kendi kendime dedim: ALLAH'ım seni çok seviyorum.

--
Vefa, dost ikliminde yetisir ve bizim yamaclarimizin guludur..

--
9-8-7-6-5-4-3-2-1-0
Okuyun bakalım rakamları :

* Eger '9' canli olsaydın bile

* En çok '8' kez kaçabilirdin ölümden

* Bilki '7' düvele sultan olsan dahi

* Yerin '6' mekan olacak sana

* En fazla '5' metre kumaş götürebileceksin

* Kapatacaksin '4' açsanda gözünü

* Bu dünya '3' günlük dünya

* Azrailin yaninda '2' kat olup yalvarsanda nafile

* Elbet '1' gün öleceksin

* Işte o zaman herşey '0' dan başlayacak

Çünkü ÖLÜM bir yok oluş degil
YENiDEN DOGUSTUR...!

EkreM. · 30 Ağu 2010

BİR AŞKI YAŞAMAK,SEVMEK,BU KADAR ZOR OLMAMALIYDI.
KİME TUTUNSAM BENİ YARI YOLDA BIRAKTI.
OYSA İSTEDİĞİM ŞEY,BENİM SEVDİĞİM KADAR ONLARINDA BENİ SEVMESİYDİ.
ACI ÇEKMEK,YAŞAMIMIN OLMAZSA OLMAZI OLDU ARTIK.
ŞİMDİ KENDİMİ AKIŞA BIRAKTIM,BİLİYORUM Kİ HİÇ BİR ŞEY DEĞİŞMİYECEK...

EkreM. · 30 Ağu 2010

Yazma artık dedi içimdeki ses…
Umut yok, mutluluk yok satırlarında… Sadece aşk ve нüzüη tamamlıyor her cümle sonunu…
Beni en iyi tanıyan, en iyi bilen içimi dinledim, baraktım kalemi kâğıdı…
Diyemedim ki; aşkın olmazsa olmazıdır нüzüη…

нüzüη уσкѕα єкѕιктιя αşк… αşк уσкѕα єкѕιктιя уαşαм…
нüzüη вєηιм α∂ıм, нüzüη ѕєηιη уüzüη…
α∂ıм… нüzüη… уüzüη…

Eksildim kaç kere, kaç kere çoğaldım yeniden…
Kaçıncı kucak açışım aynı aşka, kaçıncı vazgeçişim bilemedim…
Susuyorsun deme bana… Susuyorum işte, sana susuyorum…

Susadıkça ellerine, нüzüηℓєяιм çoğalıyor…
Yazmadan dökemiyorum içimdeki zehiri, Beyaz bir sayfayı karalamadan, kendimi temize çekemiyorum…

Sustur içindeki ümitsizliği diyorsun, yüreğim hepten susuyor…
Yüreğim sustukça sana susuyorum… Ve susadıkça gözlerine, yangınım büyüyor…
Yüzüm bahara koşuyor, içim aşka…

Sen, aşk, bahar,нüzüη…
Ne güzelsiniz bir arada, bahar sana, sen aşka, aşk hüzne ne güzel yakışmakta…
Sen hala нüzηü bırak diyorsun, seni bırakmak mı şaka ediyorsun, deyip üstünde durmuyorum…
ѕα∂є¢є ѕυѕυуσяυм... ѕυѕтυкçα ѕυѕυуσяυм…
ѕυѕα∂ıкçα уüяєğιηє, уüяєğιмι zαρт є∂ємιуσяυм…

EkreM. · 30 Ağu 2010

EkreM. · 30 Ağu 2010

Bir gülüş... Sıcakcık bir gülüştü yüzümde beliren yanındayken...

Kötü olsada geçen gün, bir huzur vardı çünkü sen vardın.

Bir mutluluktun ufacık... Sen gülerdin, yüzüm gülerdi...

Sen gülerdin, içim ısınırdı...

Yüzün biraz asılsa, benim içim erirdi, söyleyemezdim.

İstemezdim seni birinin ya da bir şeyin üzmesini.

Senin yüzünü asan ben olsam, kendime kızardım deli gibi...

Mutluluğum, umudumdun...

Sana nasıl kıyardım ki!?

Bir gülsen yeterdi... Sıcacık!..

Uzakta kaldi sanki atesler,
Her yer buz soguk..
Bugün dilimde var bir sarki,
Adi oldu yalnizlik..
Biliyor musun? Üşüyorum şimdi...

Gidişinden sonra hiç ısınmadı ellerim.

Tebessümler yok oldu yüzümde.

Eskisi gibi gülmüyormuşum, öyle diyor tanıyanlar...

Her yanım buz, elim, kolum, yüzüm...

Nasıl güleyim? Yoksun ki, şöyle bir gülüşle bakmıyorsun ki!

Mutluluğuma en büyük sebep olan sen,

huzurum olan sen, güzel gülüşlüm sen yoksun ki!

Ben şimdi nasıl ama nasıl ısıtayım yüreğimi?..

Üşüyorum... Bir de dilimde yarım, bölükbörçük bir şarkı...

Bir yerinde ayrılık, bir yerinde yalnızlık sözleriyle!!! Gerisini zaten hatırlamıyorum, çokta önemli değil...

Aklımda dolanan; gidişin, üşümem ve yalnızlığımdan ibaret...

Ne varsa bildiğim her şeyin adı oldu yalnızlık...

Yalnızlığın tek adı da SEN!..
Biliyor musun? Üşüyorum şimdi... Neden mi..

Yine yalniz biraktin iste,

Yine sensiz dusuyorum..

Bir kartanesiyim belki ama,

Sen yoksan usuyorum..

.........Yetmezmi..?........

EkreM. · 30 Ağu 2010

SADECE TAM TEFEKKÜR

Yarası Ağır Dilimin....(Resimlerle Kısa Kısa)

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye