Bizler, ilk kez karşılaştığı bir insanla ilk kez değil, ikinci kez karşılaştığına iman etmiş bir milletiz. Neş'emiz, sevincimiz ve sıcak kanlı oluşumuz bundan..
Avrupalı der ki, insan insanın kurdudur. Bu yüzden insanın gözüne bakamaz. Suçludur, yüzsüzdür, korkar..
Müslüman der ki, insan insanın yurdudur. Bu yüzden birbirimizin gözlerinin içine bakarız biz..
Bize göre sarılıp sarmaş olmak samimiyetken iken Avrupalı bunu lutiliğe yorumlar. Çünkü kalbi bozuktur, gözü bakar ama kalbinde yatan pisliklerle görür..
Bu şekilde yüzlerce misal verilebilir. Hatta kitaplaştırmak bile gerek ki herkes kimliğini tanısın!!!
Velhasılı BİZ BAŞKAYIZ ONLAR BAŞKA.. Velhasılı biz medeniyetimizin ana dinamolarını tekrar işletmeye başlamamız gerek. Buradan oluşacak enerji tüm kalplere dağılsın, ve medeniyetimiz tekrar parıldamaya başlasın.. Bugün üretemiyorsak bunun tek sebebi kendimiz olmadığımız için.. Bütün sorunlarımızın temeli budur..
Komadayız!!! İlk adım, kendimizi hatırlamak olmalı. Sonra kademe kademe, fizik tedavileri ile ayağa kalkar, yürür, koşmaya başlarız biiznillah. Önce şuur!!!
Edit: Bu noktada İslam adına çıkan modernistlerin yanılgısını takrar hatırlatmak istiyorum: Ey modernistler; tefekkürlerinizin çıkış noktasını iyi sorgulayın! Eğer bu çıkış noktasını, yani temeli pekiştirmezseniz üzerine bina edeceğiniz her tefekkür, sapmalara gidecektir.. Çıkış noktanız nedir? Şu soruyu sorun ve kafanızda halledin:
İslam medeniyeti (Osmanlı) kendiliğinden mi çöktü, yoksa durduruldu mu?
Bana sorarsanız Osmanlı durdurulmuştur. Dikkat ederseniz, tanzimat döneminde birçok gelişmeler olmaya başlamıştı. Özümüzü koruyarak çağı okumaya başlamış ve kendimizi yazmaya başlamıştık.. Tanzimata bence haksızlık yapmayın! Çok önemli aydınlar yetiştirdik biz o dönem.. Bizi Tanzimat mahvetmedi, Kemalizim mahvetti.. Dolayısıyla Osmanlı kendiliğinden değil, dış müdahelelerle durdurulmuştur..
Tanzimat ile Kemalizmin farkını ben şöyle görüyorum: Tanzimat, özü muhafaza ederek düşünce kalıplarını yenilemeye gitti. Ve ciddi sonuçlar almaya başlamıştı.. Cumhuriyet dönemi ise özü imha etti.. Dolayısıyla ortaya booommmboş bir kafa üretti ve bu kafa, dikkat ederseniz hiçbir şey üretememiş, üretemiyor. Çünkü köksüzdür. Cumhuriyet dönemi ciddi edebiyatçılarımız bile Osmanlıdan kalanlardır.. İslam adına modernizmi savunanlar problemi osmanlıda, hadislerde, tarikatlarda ve mezheplerde aramaktan vaz geçsin. Sorun din anlayışı değil, dinsizliktir. Cesaretiniz varsa kemalizmi sorgulayın ve bunu eleştirin. Müslüman olun Müslüman!!! Din reformu adına ürettiğiniz fikirlerle din içinde köksüzleştirme projelerine hizmet ediyorsunuz, BUNU FARK EDİN ARTIK..