Öncelikle şöyle başlayalım :
Peygamberler günah işlemezler. Bütün Peygamberler: “kendilerine peygamberlik verilmeden önce ve verildikten sonra da, büyük, küçük hiçbir günah işlememiş olan” manasına gelen “ismet” sıfatıyla şereflenmişlerdir.
Ancak, istemeden bazı kusurlar işlemeleri de mümkündür. Zelle Peygamberlerin hata ile veya unutarak yaptıklara kusurları, ifade eden bir terimdir. (Aliyyü'l-Karî, Şerhu Fıkhı'l-Ekber, Mısır 1323, 51, 53)
Zelle, en üstün olanı terkedip, üstün olanı yapmaktır şeklinde de izah edilir (Ebu'l-Berekât Abdullah en-Nesefî, Tefsir)
Bu izaha göre, zelle bir kusur olmaz. Fakat peygamberlere yakışan daima en üstün olan davranışta bulunmak olduğu için, Cenab-ı Hak zelle işleyen Peygamber'ini ikaz eder
Zelle sadece peygamberlere mahsustur. Günah ise peygamberler haricindeki bütün insanlar için söz konusudur.