tard (A.) [ 1 [ طرد .kovma. 2.görevden uzaklaştırma.
tard etmek kovmak.
târem (F.) [ تارم ] kubbe.
tarf (A.) [ طرف ] akış.
tarfe (A.) [ طرفه ] göz açıp kapayış.
tarfetülayn (A.) [ طرفة العين ] göz açıp kapayıncaya dek, bir anda.
tarh (A.) [ 1 [ طرح .atma. 2.düzenleme. 3.desen. 4.plan.
târık (A.) [ طارق ] Çulpan, Zühre, Venüs.
târihnüvis (A.-F.) [ تاریخ نویس ] tarihçi, tarih yazarı.
târihşinâs (A.-F.) [ تاریخ شناس ] tarihçi.
tarîk (A.) [ 1 [ طریق .yol. 2.yöntem. 3.meslek. 4.tarikat.
târîk (F.) [ تاریک ] karanlık.
tarrâr (A.) [ طرار ] yankesici.
târümâr (F.) [ 1 [ تارومار .dağınık. 2.perişan.
târümâr etmek 1.dağıtmak, karıştırmak. 2.perişan etmek.
tarümâr olmak 1.dağılmak, karışmak. 2.perişan olmak.
târüpûd (F.) [ 1 [ تار و پود .kumaşın çözgü ve atkısı. 2.doku.
tarz (A.) [ 1 [ طرز .şekil, biçim. 2.yöntem.
tâs (F.) [ تاس ] tas.
tasaddî (A.) [ تصدی ] girişme, başlama, el atma.
tasaddî etmek girişmek, başlamak, el atmak.
tasallut (A.) [ تسلط ] musallat olma.
tasannu (A.) [ تصنع ] yapmacık.
454
tasarruf (A.) [ 1 [ تصرف .tutum. 2.elinde bulundurma. 3.para arttırma.
tasâvîr (A.) [ تصاویر ] resimler.
tasavvufî (A.) [ تصوفی ] tasavvuf ile ilgili.
tasavvur (A.) [ تصور ] zihinde kurma.
tasavvurât (A.) [ تصورات ] tasavvurlar.
tasdî’ (A.) [ تصدیع ] baş ağrıtma, rahatsız etme.
tasdî’ etmek baş ağrıtmak, rahatsız etmek.
tasdîk (A.) [ تصدیق ] onay, doğrulama.
tasdîk etmek onaylamak.
tâse (F.) [ تاسه ] tasa.
tasfiye (A.) [ 1 [ تصفيه .arıtma. 2.temizleme.
tasfiye edilmek 1.arıtılmak. 2.temizlenmek.
tasfiye etmek 1.arıtmak. 2.temizlemek.
tasfiyehane (A.-F.) [ تصفيه خانه ] rafineri.
tasgîr (A.) [ تصغير ] küçültme.
tashîf (A.) [ تصحيف ] kelimeyi yanlış yazma.
tashih (A.) [ تصحيح ] düzelti.
tashih edilmek düzeltilmek.
tashih etmek düzeltmek.
tâsi’ (A.) [ تاسع ] dokuzuncu.
tâsi’an (A.) [ تاسعا ] dokuzuncusu.
tâsme (F.) [ تاسمه ] tasma.
tasmîm (A.) [ تصميم ] kesin karar.
455
tasmîm ittihaz etmek karar almak.
tasmîmât (A.) [ تصميمات ] kesin kararlar.
tasnî’ (A.) [ 1 [ تصنيع .yapma. 2.uydurma.
tasnî’ olunmak yapılmak, oluşturulmak.
tasnîf (A.) [ تصنيف ] sınıflandırma.
tasrîf (A.) [ تصریف ] fiil çekimi.
tasrîf etmek fiil çekmek.
tasrîh (A.) [ تصریح ] açıkça belirtme.
tasrîh etmek açıkça belirtmek.
tasrîhen (A.) [ تصریحا ] açıkça bildirerek.
tasvib (A.) [ تصویب ] uygun görme.
tasvîb edilmek uygun görülmek.
tasvîb etmek uygun görmek.
tasvîb olunmak uygun görülmek.
tasvîr (A.) [ 1 [ تصویر .resmetme. 2.resim. 3.niteleme.
tasvirkâr (A.-F.) [ تصویرکار ] tasvir edici, tasvir eden.
taşt (F.) [ طشت ] leğen.
tatbîk (A.) [ تطبيق ] uygulama.
tatbîkan (A.) [ تطبيقا ] uygulayarak.
tatbîkat (A.) [ 1 [ تطبيقات .uygulamalar. 2.tatbikat.
tatbîkat yapmak uygulama yapmak.
tatbîkî (A.) [ تطبيقی ] uygulamalı.
tathîr (A.) [ تطهير ] temizleme.
456
tathîrat (A.) [ تطهيرات ] temizlik.
tatlîk (A.) [ تطليق ] boşama.
tatmin (A.) [ 1 [ تطمين .doyurma. 2.doyma.
tatvîl (A.) [ تطویل ] uzatma.
tâûn (A.) [ طاعون ] veba.
tav’ (A.) [ طوع ] boyun eğme, itaat.
tav’an (A.) [ طوعا ] isteyerek.
tav’î (A.) [ طوعی ] kendiliğinden.
tavâf (A.) [ طواف ] etrafında dönme.
tavâf etmek etrafında dönmek.
tavâif (A.) [ 1 [ طوائف .zümreler. 2.tayfalar. 3.kavimler.
tavassut (A.) [ توسط ] aracılık.
tavassut etmek aracılık etmek, aracı olmak.
tavattun (A.) [ توطن ] yerleşme, yurt tutma.
tavattun etmek yerleşmek, yurt tutmak.
tavîl (A.) [ 1 [ طویل .uzun. 2.uzun süreli.
tavk (A.) [ 1 [ طوق .kolye, gerdanlık. 2.tasma.
tavr (A.) [ طور ] tavır.
tavsîf (A.) [ توصيف ] vasıflandırma, niteleme.
tavsîf edilmek vasıflandırılmak, nitelenmek.
tavsîf etmek vasıflandırmak, nitelemek.
tavsiye (A.) [ 1 [ توصيه .vasiyet etme. 2.ısmarlama. 3.öğüt verme.
tâvus (A.) [ طاوس ] tavus kuşu.
457
tavzîf (A.) [ توظيف ] görevlendirme.
tavzîh (A.) [ توضيح ] açıklama.
tavzîh etmek açıklamak, açıklığa kavuşturmak.
tavzîhat (A.) [ توضيحات ] açıklamalar.
tây (F.) [ تای ] denk, eşit.
taylasan (A.) [ طيلسان ] sarığın sarkan ucu.
tayr (A.) [ طير ] kuş.
tayy (A.) [ 1 [ طی .geçip gitme. 2.katlama, dürme. 3.silme. 4.yok etme.
tayyâr (A.) [ طيار ] uçucu.
tayyâre (A.) [ طياره ] uçak.
tayyib (A.) [ طيب ] güzel, hoş.
tayyibe (A.) [ طيبه ] iyi davranış.
tâz (F.) [ تاز ] koşma, koşuşturma.
taz’îf (A.) [ 1 [ تضعيف .zayıf düşürme. 2.iki kat yapma.
tazallüm (A.) [ تظلم ] sızlanma, yakınma.
tazallüm etmek sızlanmak, yakınmak.
tazammun (A.) [ 1 [ تضمن .içinde bulundurma. 2.kefil olma.
tazammun etmek 1.içinde bulundurmak. 2.kefil olmak.
tazarru’ (A.) [ تضرع ] yalvarıp yakarma.
tazarru’ât (A.) [ تضرعات ] yalvarıp yakarmalar.
tazarrur (A.) [ تضرر ] zarar görme, zarar etme.
tâze (F.) [ 1 [ تازه .körpe, taze. 2.genç. 3.yeni.
tâzegî (F.) [ 1 [ تازگی .körpelik, tazelik. 2.gençlik. 3.yenilik.
458
tâzî (F.) [ 1 [ تازی .Arapça. 2.tazı.
tâziyân (F.) [ تازیان ] araplar.
tâziyâne (F.) [ 1 [ تازیانه .kırbaç. 2.tezene.
tazmîn (A.) [ 1 [ تضمين .zarar ödeme, tazminat verme, zarar karşılama. 2.bir
başka şaire ait beyti sahibinin adını da bildirerek kendi şiirinde kullanma.
tazmîn edilmek tazminat verilmek, zarar karşılanmak.
tazmîn etmek 1.tazminat vermek, zararı karşılamak. 2.içinde bulundurmak,
içermek.
tazmînât (A.) [ تضمينات ] zarar ödemeleri, tazminat.
tazmînat vermek zarar ödemesinde bulunmak.
tazyîk (A.) [ 1 [ تضييق .sıkıştırma, daraltma. 2.basınç yapma, bastırma. 3.basınç.
tehâsum (A.) [ تخاصم ] birbirine düşmanlık gütme.
te’hîrli (A.-T.) gecikmeli.
te’cîl (A.) [ تأجيل ] geciktirme, erteleme.
te’cîl edilmek geciktirilmek, ertelenmek.
te’cîl etmek geciktirmek, ertelemek.
te’dîb (A.) [ 1 [ تأدیب .eğitme, terbiye etme. 2.cezalandırma.
te’dîb etmek 1.eğitmek, terbiye etmek. 2.cezalandırmak.
te’dîb olunmak 1.eğitilmek, terbiye edilmek. 2.cezalandırılmak.
te’diyât (A.) [ تأدیات ] ödemeler.
te’diye (A.) [ تأدیه ] ödeme.
te’diye edilmek ödenmek.
te’diye etmek ödemek.
te’hîr (A.) [ 1 [ تأخير .geciktirme. 2.gecikme.
te’hîr edilmek geciktirilmek.
te’hîr etmek geciktirmek.
te’kîd (A.) [ تأکيد ] pekiştirme, sağlamlaştırma.
te’kîd etmek 1.pekiştirmek, sağlamlaştırmak. 2.önceki yazıyı tekrarlamak.
te’lîf (A.) [ 1 [ تأليف .yanyana getirme, alıştırma. 2.kaleme alma, yazma.
te’lîf edilmek 1.bir araya getirilmek, birleştirilmek. 2.kaleme alınmak, yazılmak.
te’lîf etmek 1.bir araya getirmek. 2.kaleme almak, yazmak.
te’lîf olunmak 1.bir araya getirilmek, birleştirilmek. 2.kaleme alınmak.
te’lîfât (A.) [ تأليفات ] kaleme alınmış eserler.
te’lifbîn (A.-F.) [ تأليف بين ] uzlaştırıcı, birleşirici.
te’lîfkerde (F.) [ تأليف کرده ] biri tarafından kaleme alınmış.
te’nîs (A.) [ تأنيس ] alıştırma.
te’sîr (A.) [ 1 [ تأثير .iz bırakma. 2.etkileme. 3.etki.
te’sîrât (A.) [ تأثيرات ] etkiler.
te’sîs (A.) [ 1 [ تأسيس .kurma. 2.temel atma. 3.kuruluş.
te’sîs edilmek kurulmak.
te’sîs etmek kurmak.
te’sîsât (A.) [ 1 [ تأسيسات .kuruluşlar. 2.düzenek.
te’vîl (A.) [ تأویل ] başka bir yorum getirme.
te’vîl etmek başka bir yorum getirmek.
te’yîd (A.) [ تأیيد ] pekiştirme.
te’yîd edilmek pekiştirilmek.
te’yîd etmek pekiştirmek.
460
teâdül (A.) [ تعادل ] denklik.
teâkub (A.) [ تعاقب ] birbirini izleme.
teâkub etmek birbirini izlemek.
teâkud etmek karşılıklı akitleşmek.
teâlî (A.) [ تعالی ] yükselme.
teâmül (A.) [ 1 [ تعامل .alışılagelmiş uygulama. 2.iş. 3.tepkime.
teâmülât (A.) [ تعاملات ] alışılagelmiş uygulamalar.
tearrî (A.) [ 1 [ تعری .arınma. 2.çıplaklaşma.
teâruz (A.) [ تعارض ] karşılıklı zıtlık, çelişme.
teâruz etmek çelişmek.
teârüf (A.) [ 1 [ تعارف .birbirini bilme. 2.herkesçe bilinme.
teâtî (A.) [ تعاطی ] birbirine verme.
teâtî edilmek birbirine verilmek.
teâvün (A.) [ تعاون ] yardımlaşma.
teb (F.) [ 1 [ تب .ateş, hastalık harareti. 2.sıtma.
teb’îd (A.) [ 1 [ تبعيد .uzaklaştırma. 2.sürgün etme.
teb’îd edilmek 1.uzaklaştırılmak. 2.sürgün edilmek.
teb’îd etmek 1.uzaklaştırmak. 2.sürgün etmek.
tebaa (A.) [ تبعه ] uyruk, teba.
tebâh (F.) [ 1 [ تباه .yok olmuş. 2.yıkılmış. 3.bozulmuş, çürümüş.
tebâh etmek 1.yok etmek. 2.yıkmak. 3.bozmak, çürütmek.
tebâh olmak 1.yok olmak. 2.yıkılmak. 3.bozulmak, çürümek.
tebahhur (A.) [ تبخر ] buharlanma.
461
tebahhur (A.) [ 1 [ تبحر .göllenme. 2.derin bilgi sahibi olma, uzmanlaşma.
tebahhur etmek buharlanmak.
tebâhkâr (F.) [ تباهکار ] yok eden, mahveden, yıkan.
tebahtur (A.) [ تبختر ] kibirlenerek yürüme.
tebaiyyet (A.) [ تبعيت ] uyrukluk.
tebaiyyeten (A.) [ تبعية ] uyarak.
tebâr (F.) [ تبار ] soy.
tebâşîr (F.) [ تباشير ] tebeşir.
tebâüd (A.) [ تباعد ] uzaklaşma.
tebâüd etmek uzaklaşmak.
tebâyün (A.) [ تباین ] zıtlık, aykırılık.
tebcîl (A.) [ تبجيل ] ululama.
tebcîl edilmek ululanmak.
tebcîl etmek ululamak.
tebcilkârlık (A.-F.-T.) yüceltme, ululama.
tebdîl (A.) [ تبدیل ] değiştirme, dönüştürme, değişiklik.
tebdîl edilmek değiştirilmek, dönüştürülmek.
tebdîl etmek değiştirmek, dönüştürmek.
tebdîl olmak dönüşmek.
tebdîlen (A.) [ 1 [ تبدیلا .değiştirerek, dönüştürerek. 2.değiştirilerek,
dönüştürülerek.
tebe’a (A.) [ تبعه ] tebalar, uyruklar.
tebe’an (A.) [ تبعا ] uyarak.
462
tebeddül (A.) [ تبدل ] değişim.
tebeddül etmek değişmek.
tebeddülât (A.) [ تبدلات ] değişimler, değişiklikler.
tebellüğ (A.) [ تبلغ ] alma.
tebellüğ etmek bizzat almak.
teber (F.) [ تبر ] balta.
teberdâr (F.) [ تبردار ] baltacı.
teberrâ (A.) [ تبرا ] uzak durma.
teberru (A.) [ تبرع ] bağış.
teberruan (A.) [ تبرعا ] bağışlayarak.
teberruât (A.) [ تبرعات ] bağışlar.
teberrüd (A.) [ تبرد ] soğuma.
teberrüd etmek soğumak.
teberrük (A.) [ تبرک ] mübarek görme, kutlu sayma.
teberrüken (A.) [ تبرکا ] mübarek görerek,uğur sayarak.
teberzin (F.) [ تبرزین ] savaş baltası.
tebessüm (A.) [ تبسم ] gülümseme.
tebessüm etmek gülümsemek.
tebettül (A.) [ تبتل ] köşesine çekilme.
tebettül etmek köşesine çekilmek.
tebevvül (A.) [ تبول ] idrar yapma, işeme.
tebeyyün (A.) [ تبين ] ortaya çıkma, anlaşılma.
tebeyyün etmek ortaya çıkmak, anlaşılmak.
463
tebhâl (A.) [ تبخال ] uçuk.
tebhîr (A.) [ تبخير ] buharlaştırma.
teblerze (F.) [ تب لرزه ] sıtma nöbeti.
teblîğ (A.) [ 1 [ تبليغ .bildiri. 2.yetiştirme.
teblîğât (A.) [ تبليغات ] bildiriler.
tebrîd (A.) [ تبرید ] soğutma.
tebrie (A.) [ تبرئه ] arındırma, temize çıkarma.
tebrie etmek temize çıkarmak.
tebrîk (A.) [ تبریک ] kutlama.
tebrîk edilmek kutlanmak.
tebrîk etmek kutlamak.
tebrîkât (A.) [ تبریکات ] kutlamalar.
tebrîkname (A.-F.) [ تبریک نامه ] kutlama yazısı.
tebşîr (A.) [ تبشير ] müjdeleme.
tebşîr etmek müjdelemek.
tebyîn etmek açıklığa kavuşturmak.
tebyîz etmek temize çekmek.
tebzîr etmek savurganlık etmek, israf etmek.
tecâhül (A.) [ تجاهل ] bilmezlikten gelme.
tecârib (A.) [ تجارب ] tecrübeler, denemeler.
tecâsür (A.) [ تجاسر ] yüreklenme.
tecâvüz (A.) [ 1 [ تجاوز .haddini aşma, sınırı geçme. 2.sarkıntılık etme.
tecâvüz etmek 1.sınırı geçmek, başkasının haklarını hiçe saymak. 2.ırza geçmek.
464
tecavüzkâr (A.-F.) [ 1 [ تجاوزکار .sınırı geçen, saldırgan. 2.sarkıntılık eden.
tecdîd (A.) [ 1 [ تجدید .yenileme. 2.yenilenme.
tecdîd edilmek yenilenmek.
tecdîd etmek yenilemek.
tecdîd olunmak yinelenmek.
teceddüd (A.) [ تجدد ] yenilenme, yenilik.
teceddüdât (A.) [ تجددات ] yenilenmeler, yenilikler.
tecellî (A.) [ 1 [ تجلی .görünme, ortaya çıkma. 2.kader.
tecellî etmek görünmek.
tecellîgâh (A.-F.) [ تجليگاه ] görünme yeri, zuhur yeri, ortaya çıkış yeri.
tecemmu (A.) [ تجمع ] toplanma, bir araya gelme.
tecemmu etmek toplanmak, bir araya gelmek.
tecemmül (A.) [ تجمل ] süslenme.
tecennün (A.) [ تجنن ] cinnet geçirme.
tecerru’ (A.) [ تجرع ] yudumlama.
tecerru’ etmek yudumlamak.
tecerrüd (A.) [ 1 [ تجرد .bekarlık. 2.çıplaklık. 3.soyutlanma.
tecerrüd etmek 1.çıplak kalmak. 2.soyutlanmak.
tecessüm (A.) [ تجسم ] cisimleşme, şekillenme.
tecessüm etmek cisim halinde ortaya çıkmak.
tecessüs (A.) [ 1 [ تجسس .araştırma. 2.merak.
tecessüs etmek araştırmak.
tecessüskâr (A.-F.) [ تجسسکار ] meraklı, mütecessis.
465
tecevvüf (A.) [ تجوف ] kofluk.
tecezzî (A.) [ تجزی ] bölünme, parçalanma, ayrışma.
techîl (A.) [ تجهيل ] bilgisizliğini çıkarma.
techîz (A.) [ تجهيز ] donatım.
techîz edilmek donatılmak.
techîz etmek donatmak.
techîzât (A.) [ تجهيزات ] donatım.
tecnîs (A.) [ تجنيس ] cinas yapma, iki anlamlı söz kullanma.
tecribe (A.) [ 1 [ تجربه .deneme, sınama. 2.deneyim.
tecribî (A.) [ تجربی ] deneysel, tecrübî.
tecrîd (A.) [ تجرید ] soyutlama.
tecrîd edilmek soyutlanmak.
tecrîd etmek soyutlamak.
tecrîden (A.) [ تجریدا ] soyutlayarak.
tecrübe (A.) [ 1 [ تجربه .deneme, sınama. 2.deneyim.
tecrübe edilmek denenmek, sınanmak.
tecrübe etmek denemek, sınamak.
tecvîd (A.) [ تجوید ] Kur’ân’ı usûlüne göre okuma.
tecvîz (A.) [ 1 [ تجویز .uygun görme. 2.izin verme.
teczie (A.) [ تجزئه ] parçalara ayırma, bölme.
teczîr (A.) [ تجذیر ] karekök alma.
tecziye (A.) [ تجزیه ] cezalandırma.
tecziye edilmek cezalandırılmak.
466
tecziye etmek cezalandırmak.
tecziye olunmak cezalandırılmak.
tedâbir (A.) [ تدابير ] çareler, tedbirler.
tedâfü (A.) [ تدافع ] savunma.
tedâfüî (A.) [ تدافعی ] savunma ile ilgili.
tedâhül (A.) [ 1 [ تداخل .karışma. 2.yığılışma.
tedâî (A.) [ تداعی ] çağrışım.
tedarikât (A.) [ تدارکات ] hazırlıklar.
tedârukât (A.) [ تدارکات ] hazırlıklar.
tedârük (A.) [ تدارک ] hazırlama, temin etme.
tedâvül (A.) [ تداول ] dolaşım.
tedbîr (A.) [ تدبير ] çare, önlem.
tedbîrülmenzil (A.) [ تدبيرالمنزل ] ekonomi.
tedennî (A.) [ تدنی ] gerileme, alçalma, düşüş.
tedennî etmek gerilemek, alçalmak.
tederrüs (A.) [ تدرس ] ders alma.
tedfîn (A.) [ تدفين ] gömme.
tedfîn edilmek gömülmek.
tedfîn etmek gömmek.
tedhîn (A.) [ 1 [ تدخين .dumanlama. 2.tütsüleme.
tedhîn (A.) [ تدهين ] yağ sürme.
tedhîş (A.) [ تدهيش ] dehşet salma, dehşete düşürme.
tedkîk (A.) [ تدقيق ] inceleme, tetkik.
467
tedkîk edilmek incelenmek.
tedkîk etmek incelemek.
tedkîk olunmak incelenmek.
tedkîkât (A.) [ تدقيقات ] incelemeler, tetkikler.
tedrîcen (A.) [ تدریجا ] gitgide, adım adım, yavaş yavaş.
tedrîcî (A.) [ تدریجی ] yavaş yavaş, azar azar, gittikçe.
tedrîs (A.) [ تدریس ] ders verme.
tedrîs etmek ders vermek.
tedrîsât (A.) [ تدریسات ] öğretim.
tedvîn edilmek kitap haline getirilmek.
tedvîr (A.) [ 1 [ تدویر .döndürme. 2.idare etme.
tedviye etmek ilaç vermek.
teeddüb (A.) [ تأدب ] utanma, terbiye ile çekinme.
teeddüb etmek utanmak.
teeddüben (A.) [ تأدبا ] terbiye ile çekinerek, utanarak.
teehhül (A.) [ 1 [ تأهل .evlenme. 2.evcilleşme.
teehhül etmek evlenmek.
teehhür (A.) [ تأخر ] gecikme.
teehhür etmek gecikmek.
teekküd etmek (A.-T.) pekişmek, tekid edilmek.
teemmül (A.) [ تأمل ] enikonu düşünme.
teemmül etmek enikonu düşünmek.
teennî (A.) [ 1 [ تأنی .yavaşlama, duraksama. 2.dikkat gösterme.
468
teessüf (A.) [ تأسف ] üzülme, hayıflanma.
teessüf etmek üzülmek, hayıflanmak.
teessür (A.) [ 1 [ تأثر .üzülme, üzüntü. 2.etkilenme.
teessüs (A.) [ تأسس ] kurulma.
teessüs etmek kurulmak.
teeyyüd etmek pekişmek.
tefahhur (A.) [ تفخر ] şişinme, övünme.
tefahhus (A.) [ تفحص ] derinlemesine araştırma.
tefâhür (A.) [ تفاخر ] övünme.
tefakkud (A.) [ تفقد ] arkasını arayıp sorma.
tefâsîl (A.) [ تفاصيل ] ayrıntılar.
tefâsîr (A.) [ تفاسير ] tefsirler, yorumlar.
tefâvüt (A.) [ تفاوت ] farklılık.
tefavvuk (A.) [ تفوق ] üstünlük.
tefazzul (A.) [ تفضل ] üstünlük taslama.
tefe’ül (A.) [ 1 [ تفأل .fal açma. 2.hayra yorma, uğur sayma.
tefe’ül etmek 1.fal açmak. 2.hayra yormak, uğur saymak.
tefehhüm (A.) [ تفهم ] anlama.
tefehhüm etmek anlamak, farkına varmak.
tefekkür (A.) [ تفکر ] düşünme, kafa yorma.
tefekkür etmek düşünmek, kafa yormak.
tefekkürât (A.) [ تفکرات ] düşünmeler, düşünceler.
tefelsüf (A.) [ تفلسف ] felsefe yapma.
469
teferru’ât (A.) [ تفرعات ] ayrıntılar.
teferrüc (A.) [ تفرج ] gezinti.
teferrücgâh (A.-F.) [ تفرجگاه ] gezinti yeri.
teferrüd (A.) [ 1 [ تفرد .yalnızlık. 2.benzersizlik.
tefessüh (A.) [ تفسخ ] çürüme, çürüyerek dağılma.
tefessüh etmek çürümek, çürüyerek dağılmak.
tefevvuh (A.) [ تفوه ] dile getirme.
tefevvuk (A.) [ تفوق ] üstünlük.
tefhîm (A.) [ تفخيم ] yüceltme, ululama.
tefhîm (A.) [ تفهيم ] anlatma.
tefhîm etmek anlatmak.
tefrîh (A.) [ تفریح ] ferahlık verme.
tefrîk (A.) [ تفریق ] ayırma, ayırdetme.
tefrîk edilmek ayırılmak, ayırt edilmek.
tefrîk etmek ayırmak, ayırt etmek.
tefrîk olunmak ayrılmak.
tefrika (A.) [ 1 [ تفرقه .bölücülük. 2.ayrılma. 3.bölüm bölüm yayınlama.
tefriş (A.) [ تفریش ] döşeme.
tefriş edilmek döşenmek.
tefriş etmek döşemek.
tefrişat (A.) [ تفریشات ] döşemeler.
tefrît (A.) [ تفریط ] aşırılık.
tefsir (A.) [ تفسير ] yorum.
470
tefsir edilmek yorumlanmak.
tefsir etmek yorumlamak.
tefsirât (A.) [ تفسيرات ] yorumlar.
tefte (F.) [ تفته ] kızgın.
teftîn (A.) [ 1 [ تفتين .fitne sokma. 2.meftun etme.
teftiş (A.) [ تفتيش ] denetleme.
teftiş edilmek denetlenmek.
teftiş etmek denetlemek.
tefviz (A.) [ 1 [ تفویض .birine bırakma. 2.ihale etme.
tefviz edilmek 1.birine bırakılmak. 2.ihale edilmek.
tegaddî etmek beslenmek.
tegafül (A.) [ تغافل ] bilmezlikten gelme, anlamazlıktan gelme.
tegafül etmek anlamazlıktan gelmek.
tegayür (A.) [ تغایر ] zıtlık.
tegayyür (A.) [ تغير ] değişme, başkalaşma.
tegayyür etmek değişmek, başkalaşmak.
tegazzî etmek beslenmek.
tegazzül (A.) [ تغزل ] gazel söyleme.
teh (F.) [ ته ] dip.
tehâcî (A.) [ تهاجی ] hicivleşme.
tehâcüm (A.) [ 1 [ تهاجم .saldırı. 2.üşüşme.
tehâcüm etmek üşüşmek.
tehallüf (A.) [ تخلف ] uygunsuzluk, uymama.
471
tehallüs (A.) [ تخلص ] mahlas kullanma.
tehâlüf (A.) [ 1 [ تخالف .uygunsuzluk, uymama. 2.farklılık.
tehâlük (A.) [ تهالک ] can atış, can atma, atılma, çok arzu etme.
tehâsum (A.) [ تخاصم ] birbirine düşmanlık gütme.
tehâşî (A.) [ تحاشی ] çekinme.
tehâvün (A.) [ تهاون ] hafife alma.
tehcîr (A.) [ تهجير ] göçe zorlama, göç ettirme.
tehcîr etmek göç ettirmek.
tehdîd (A.) [ تهدید ] gözdağı.
tehdîd edilmek gözdağı verilmek.
tehdîd etmek gözdağı vermek.
tehdîdâmîz (A.-F.) [ تهدید آميز ] gözdağı vererek, tehdit edici.
tehdîden (A.) [ تهدیدا ] gözdağı vererek tehdit ederek.
tehdîdkâr (A.-F.) [ تهدیدکار ] gözdağı verici, tehdit edici.
tehdîdkârâne (A.-F.) [ تهدیدکارانه ] tehdit ederek.
teheccî (A.) [ تهجی ] heceleme.
teheccî etmek hecelemek.
tehevvu (A.) [ تهوع ] kusma.
tehevvu etmek kusmak.
tehevvür (A.) [ تهور ] küplere binme, köpürme.
tehevvür etmek küplere binmek, köpürmek.
teheyyüc (A.) [ تهيج ] heyecanlanma.
tehî (F.) [ 1 [ تهی .boş. 2.anlamsız, yararsız.
472
tehîdest (F.) [ 1 [ تهی دست .yoksul. 2.eli boş.
tehîdestî (F.) [ 1 [ تهيدستی .yoksulluk. 2.eli boşluk.
tehîmağz (F.) [ تهی مغز ] samankafalı, boşkafalı.
tehîmiyân (F.) [ 1 [ تهی ميان .içi boş. 2.kof.
tehiyye (A.) [ تهيه ] hazırlama.
tehiyye edilmek hazırlanmak.
tehiyye etmek hazırlamak.
tehniyet (A.) [ تهنيت ] kutlama.
tehyie (A.) [ تهيئه ] hazırlama.
tehzîb (A.) [ تهذیب ] süsleme.
tehzîl (A.) [ تهزیل ] alaya alış.
tehzîz (A.) [ تهزیز ] titretme.
tekabül (A.) [ تقابل ] karşılama.
tekabül etmek karşılamak.
tekâlîf (A.) [ 1 [ تکاليف .öneriler, teklifler. 2.vergiler. 3.ibadetler.
tekâmül (A.) [ 1 [ تکامل .olgunlaşma. 2.evrim.
tekâmül etmek olgunlaşmak, gelişmek.
tekâpu (F.) [ 1 [ تکاپو .telaş, koşuşturma. 2.dalkavukluk.
tekârîr (A.) [ تقاریر ] önergeler.
tekârub (A.) [ تقارب ] yakınlaşma.
tekâsüf (A.) [ 1 [ تکاثف .yoğunlaşma. 2.koyulaşma.
tekâsüf etmek yoğunlaşmak.
tekâsül (A.) [ تکاسل ] üşengeçlik, tembellik.
473
tekâsür (A.) [ تکاثر ] çoğalma.
tekâtu’ (A.) [ تقاطع ] kesişme.
tekâüd (A.) [ تقاعد ] emeklilik.
tekâüd olmak emekliye ayrılmak, emekli olmak.
tekâüdiye (A.) [ تقاعدیه ] emekli aylığı.
tekâvîm (A.) [ تقاویم ] takvimler.
tekâyâ (A.) [ تکایا ] tekkeler.
tekbîr (A.) [ تکبير ] Allahuekber deme.
tekbîr getirmek Allahuekber demek.
tekdîr (A.) [ 1 [ تکدیر .azarlama. 2.bulandırma.
tekebbür (A.) [ تکبر ] büyüklük taslama.
tekeffül (A.) [ تکفل ] kefil olma.
tekeffül etmek kefil olmak.
tekellüm (A.) [ تکلم ] konuşma.
tekemmül (A.) [ 1 [ تکمل .tamamlanma. 2.olgunlaşma.
tekemmül etmek 1.tamamlanmak. 2.olgunlaşmak.
tekerrür (A.) [ تکرر ] tekrarlanma.
tekerrür etmek tekrarlanmak.
tekessur (A.) [ تکسر ] kırılma.
tekessür (A.) [ تکثر ] çoğalma.
tekevvün (A.) [ تکون ] oluşum, oluşma.
tekevvün etmek 1.oluşmak. 2.meydana gelmek, olmak.
tekevvünât (A.) [ تکونات ] oluşumlar, oluşmalar.
474
tekeyyüf (A.) [ تکيف ] keyiflenme.
tekfîl (A.) [ تکفيل ] kefil etme, kefil gösterme.
tekfîn (A.) [ تکفين ] kefenleme.
tekfîr (A.) [ تکفير ] kafirlikle suçlama.
teklîf (A.) [ 1 [ تکليف .öneri. 2.vergi.
teklîfât (A.) [ تکليفات ] öneriler.
tekmîl (A.) [ 1 [ تکميل .tamamlama. 2.bütün, tüm.
tekmile (A.) [ تکمله ] ek.
tekrâr (A.) [ تکرار ] yine.
tekrâren (A.) [ تکرارا ] tekrar tekrar.
tekrîm (A.) [ تکریم ] saygı gösterme.
tekrîr (A.) [ تکریر ] tekrarlama.
teksîf (A.) [ 1 [ تکثيف .yoğunlaştırma. 2.toplama.
teksîf etmek yoğunlaştırmak.
teksîr (A.) [ تکثير ] çoğaltma.
teksîr edilmek çoğaltılmak.
teksîr etmek çoğaltmak.
tekvîn (A.) [ تکوین ] yaratma, var etme.
tekye (A.) [ تکيه ] tekke.
tekzîb (A.) [ تکذیب ] yalanlama.
tekzîb edilmek yalanlanmak.
tekzîb etmek yalanlamak.
tel’în (A.) [ تلعين ] lanetleme.
475
tel’în edilmek lanetlenmek.
tel’în etmek lanetlemek.
telâfî (A.) [ تلافی ] zarar karşılama.
telâkî (A.) [ تلاقی ] buluşma, görüşme.
telakkî (A.) [ تلقی ] anlayış, görüş, değerlendirme.
telakkî etmek anlamak, değerlendirmek.
telakkiyât (A.) [ تلقيات ] görüşler, anlayışlar, değerlendirmeler.
telâmîz (A.) [ تلاميذ ] öğrenciler.
telâsuk (A.) [ تلاصق ] bitişme, yapışma.
telâşî (A.) [ تلاشی ] dağılma.
telattuf (A.) [ تلطف ] yumuşak davranma.
telâtum (A.) [ تلاطم ] çalkantı.
telbîs (A.) [ تلبيس ] hile yaparak aldatma.
tele (A.) [ تله ] kapan, tuzak.
tele’lu (A.) [ تلألؤ ] ışıldama.
telebbüs (A.) [ تلبس ] giyinme.
telef (A.) [ 1 [ تلف .ölme. 2.boşa gitme.
telef etmek harcamak, tüketmek, yok etmek.
telef olmak 1.ölmek. 2.boşa gitmek.
telefât (A.) [ تلفات ] can kaybı, ölümler.
telehhüf (A.) [ تلهف ] yanıp yakılma.
telemmüz (A.) [ تلمذ ] öğrencilik.
telemmüz etmek öğrenci olmak, öğrencilik etmek.
476
televvün (A.) [ تلون ] yanardönerlik.
telh (F.) [ تلخ ] acı.
telhîs (A.) [ 1 [ تلخيص .kısaltma. 2.özetleme.
telhîs etmek özetlemek.
telhîsen (A.) [ تلخيصا ] özetle.
telhkâm (F.) [ تلخکام ] üzgün, acılı.
telkârî (T.-F.) [ تل کاری ] gümüş işleme.
telkîh (A.) [ تلقيح ] aşılama.
telkîn (A.) [ تلقين ] öğretme, kulağına anlatma.
telkînî (A.) [ تلقينی ] telkine dayalı.
tell (A.) [ تل ] tepe, sırt.
telmîh (A.) [ تلميح ] gönderme, îmâlı anlatma.
telmîhât (A.) [ تلميحات ] göndermeler, îmâlı anlatmalar..
telmîhen (A.) [ تلميحا ] göndermede bulunarak.
telvîn (A.) [ تلوین ] boyama.
telvîs etmek kirletmek. Beni de telvis ettiniz.
temâdî (A.) [ تمادی ] uzama, sürme.
temâdî etmek uzamak, sürmek, devam etmek.
temâs (A.) [ تماس ] dokunma.
temâs etmek dokunmak.
temâsîl (A.) [ 1 [ تماثيل .resimler. 2.semboller.
temâsül (A.) [ تماثل ] benzeşme.
temâşâ (F.) [ تماشا ] seyretme.
477
temâşâ etmek seyretmek.
temaşagâh (F.) [ تماشاگاه ] seyir yeri.
temâyül (A.) [ تمایل ] eğilim.
temâyülât (A.) [ تمایلات ] eğilimler.
temâyüz (A.) [ تمایز ] seçkinlik, üstünlük, ayrıcalık.
temayüz etmek seçkinlik kazanmak, ayrıcalık kazanmak, dikkat çekmek.
temcîd (A.) [ تمجيد ] ululama.
temdîd (A.) [ 1 [ تمدید .uzatma. 2.süre uzatma.
temdîd edilmek uzatılmak.
temdîd etmek uzatmak.
temeddün (A.) [ تمدن ] uygarlık.
temeddün eylemek uygarlaşmak.
temekkün (A.) [ تمکن ] yerleşme.
temelluk (A.) [ تملق ] yaltaklanma.
temellük (A.) [ تملک ] mülk edinme.
temellük etmek mülk edinmek.
temennî (A.) [ تمنی ] istek, arzu.
temennî edilmek arzu edilmek.
temennî etmek arzu etmek.
temerküz (A.) [ تمرکز ] toplanma, yığılışma.
temerküz etmek toplanmak, yığılışmak.
temerrüd (A.) [ تمرد ] dikbaşlılık, direniş.
temerrüd etmek direnmek, dikbaşlılık etmek.
478
temeshur (A.) [ تمسخر ] maskaralık.
temeshur etmek maskaralık etmek.
temessüh etmek şekil değiştirmek.
temessük etmek sımsıkı tutunmak, sarılmak.
temessül etmek 1.cisimlenmek. 2.benzeşmek. 3.özümlemek.
temettü (A.) [ تمتع ] kazanç, kâr.
temevvüc (A.) [ تموج ] dalgalanma.
temevvüc etmek dalgalanmak.
temevvül (A.) [ تمول ] zenginlik.
temeyyüz (A.) [ تميز ] kendini gösterme, sivrilme, ayrıcalık kazanma.
temeyyüz etmek kendini göstermek.
temhîl etmek süre tanımak.
temîn (A.) [ 1 [ تأمين .gerçekleştirme, sağlama. 2.gerçekleştirilme, sağlanma.
3.emin kılma, güvence verme.
temîn edilmek 1.sağlanmak, gerçekleştirilmek. 2.güvenci verilmek, emin
kılınmak.
temîn etmek güvence vermek, kesin konuşmak.
temînât (A.) [ تأمينات ] güvence parası.
temînen (A.) [ تأمينا ] sağlanarak, temin edilerek.
temkîn (A.) [ 1 [ تمکين .ihtiyatlı davranma. 2.sağlamlık. 3.ağırbaşlılık.
temlîk (A.) [ تمليک ] mülk verme, mülk edindirme.
temr (A.) [ تمر ] hurma.
temrîn (A.) [ تمرین ] alıştırma, egzersiz.
temsîl (A.) [ 1 [ تمثيل .tiyatro oyunu. 2.sözgelişi. 3.özümseme.