Boş zamanlarımızda Menzil’e gider orda hizmet ederdik. Yine Menzil’deyiz… Hane-i Saadetin arkasında toprak bir binayı yıkıyorduk. Başımızda Molla Üzeyr vardı. Kendisi Menzil mollalarındandı. Bir ara Seyda Hz. leri yanımıza gelip selam verdi. Kendisine bir oturak verdiler. Bizim yaptığımız işi seyretmeye başladı. Biz de iki fazla çalışmaya başladık. Biraz yorulduk. Seyda Hz. leri yorulduğumuzu anlayınca kalktı gitti ve bize bir semaver çay gönderdi. Çaylarımızı yudumlarken Molla Üzeyr sohbete başladı.
-Sofiler kendinizi yormayınız karınca kaderince çalışınız. Karınca kaderince ne demektir size anlatayım.
Bir gün Süleyman Aleyhisselam askerleriyle giderken bir karınca yuvasından çıkıp
-Ya Süleyman yarın öğleyin askerlerinle birlikte benim davetlimsin. Deniz kenarına gelin dedi.
Davete icabet etmek gerekiyordu. Süleyman Aleyhisselam askerleriyle deniz kenarına geldi. Karınca ağzında bir çekirge bacağı ile dışarı çıktı ve denize püf dedi. Ağzındaki çekirge kanadı denize düştü ve Süleyman Aleyhisselam’a dönüp
-Ya Süleyman askerlerine söyle denizin suyu yağ içi de et doldu isteyen yağına bansın isteyen etinden yesin.
Süleyman Aleyhisselam gülümseyerek tekrar döndü gitti. Karınca kaderince sözü buradan gelmektedir.
Birde Seyda Hz. leriyle Hızır Aleyhisselam’ın kıssasını anlatayım dedi.
Bir gün Seyda Hz. leri camide yalnızdı. Yanında beyaz elbiseli bir zaat vardı. Bir saat kadar sohbet ettiler. Sonra beyaz elbiseli zat kalktı. Seyda Hz. leri bana dönüp;
-Molla Üzeyr diye seslendi.
-Lebbeyk sultanım.
-Bu zat kimdir bilir misin?
-Sultanım bilir biz bilmiyoruz. Mubarek tebessüm ederek ;
-O Hızır Aleyhisselam’dır dedi.
Ben içimden geçirdim.. Seyda sırtını dönse de gidip Hızır Aleyhisselam’ı ziyaret etsem.. Mubarek sırtını döndü. Dışarı çıktım , Hızır Aleyhisselam’ı bulamadım. Tekrar Seyda Hz. lerinin sesini duydum.
-Molla Üzeyr Molla Üzeyr …
-Lebbeyk sultanım ..
-Hızır bize geliyor.. sen nereye gidiyorsun..
Tarihte de bu tür olaylar çok zuhur etmiştir. Seyid Eşrefi Rumi Hz. lerinin bir müridi vardı. Hızır Aleyhisselam’ı çok arzulardı. O nu görmek isterdi. Bir kış gününde Seyid Eşrefi Rumi Hz. leri
-Oğlum Abdurrahman bağa git bize bir sepet elma getir dedi.
Mübarek hiç tereddüt etmeden kış günüde elma olur mu demeden tam teslimiyetle gitti. Bağa vardığında ağaçta elmaların olduğunu gördü ve topladı. Dönüşte derviş elbiseli bir zat önüne çıktı. ve
-Ey sofi bize bir elma ver.
Abdurrahmani Tirsi Hz. leri tereddüt etmeden bir elma verdi. Dergaha döndüğünde seyit Eşrefi Rumi Hz. leri sepeti açtı ve
-Bir elmanın eksik dedi.
Abdurrahmani Tırsi
-Önüne bir dervişin geçtiğini bir elma istediğini ve kendisine verdiğini söyledi.
Mubarek dedi .
-O kimdir ?
-Efendim siz biliyorsunuz.. Mubarek gülümseyerek ;
-O Hızır Aleyhisselam’dı dedi. Abdurrahmani Tırsi :
-Aman efendim ben bilemedim… Mubarek buyurdu :
-Oğlum sen görmek istedin gördün.
Aradan zaman geçti Abdurrahmani Tırsi hz. lerinin Hızır a.s. ı görme ve konuşma arzusu kalbini yakıyordu. Mubarek bir gün
-Ya Abdurrahman bize git bağdan üzüm topla dedi. Bir sepet üzüm aldı yolda yine o derviş kıyafetine bürünmüş zatla karşılaştı. Hemen elinden öpüp
-Efendim siz Hızırsınız dedi. Hızır a.s. şu cevabı verdi.
-Oğlum Hızır’dan murat nasihattır. Şimdi zamanın reisül evliyası Seyid Eşrefi Rumi’dir. Senin nasibin senin salahın senin terbiyen O nun elindedir. Senin Hızır’ın odur. Onu eteğini bırakma……
Cümle alem şeyh dolsa
Sen benim Hızırımsın efendim
Ruhaniyetinle her an yanımda
Sen benim Hızırımsın efendim
Nazarınla kalbim hayat buldu
Ab-ı hayat nefesinle gönlüm doldu
Ruhum cemalinle şeref yab oldu
Sen benim Hızırımsın efendim
Ölmüş kalbimi dirilttin
Bendeki beni söküp tek ettin.
Nefsi emmaremi yok ettin.
Sen benim Hızırımsın efendim
Aah ne idik ne olduk
Muhabbetullah la dolduk
Nakşi yoluna kul olduk
Sen benim Hızırımsın efendim
Sen olmasan ne olurdu halim
Merhametten yoksun olurdum zalim
Hilminle düzelttin halim
Sen benim Hızırımsın efendim
Benlik koltuğunda kibir satacaktım
Cümle kullara tepeden bakacaktım
İmanımı üç kuruşa satacaktım
Sen benim Hızırımsın efendim
Rabbimin lutfusun sen bize
Peygamber varisi hepimize
Nice asileri getirirsin dize
Sen benim Hızırımsın efendim
www.menzil.net