ihvanistanbul
AkhenAton
Ben araştırdım fetih suresi ile ilgili kısmı .
Şifa-i Şerifde bu bahis geçiyor. Tam metin şöyle:
(1. Bab) : DOKUZUNCU FASIL
NEBİ’NİN (sallallahu aleyhi ve sellem) FAZİLET VE ŞEREFİNDEN FETİH SURESİNİN İHTİVA ETTİĞİ ŞEYLERİN BEYANI
Allahu Teala buyurdu:
“Biz muhakkak senin için apaçık bir fetih ihsan ettik.
Böylece Allah, senin geçmiş ve gelecek günahını bağışlasın. Sana olan nimetini tamamlasın ve seni doğru bir yola ulaştırsın. (Bunlar için fetihler verdi)
Ve sana izzetli bir nusretle yardım eder.
İmanlarını daha arttırsınlar diye müminlerin kalplerine sekineti indiren O'dur. Göklerin ve yerin orduları Allah'ındır. Allah bilendir, her şeyi hikmetle yapandır.
(Bu ihsanlar) mümin erkeklerle mümin kadınları, içinde ebedî kalacakları, altlarından nehirler akan cennetlere girdirmesi ve onların günahlarını örtmesi içindir. İşte bu, Allah katında büyük bir kurtuluştur.
Göklerin ve yerin orduları Allah'ındır. Allah azîzdir, hakîmdir.
(Bütün bunlar) Allah hakkında kötü zanda bulunan münafık erkeklere ve münafık kadınlara, Allah' a şirk koşan erkeklere ve şirk koşan kadınlara azap etmesi içindir. Mü’minler için bekledikleri kötülük çemberi kendi başlarına insin! Allah onlara gazap etmiş, lânetlemiş ve cehennemi kendilerine hazırlamıştır. Orası ne kötü varılacak yerdir!
Şüphesiz biz seni, şahit, müjdeleyici ve korkutucu olarak gönderdik.
Tâ ki (ey müminler!) Allah'a ve Resûlüne iman edesiniz, Resûlüne yardım edesiniz, O'na tazim gösteresiniz ve sabah akşam Allah'ı tesbih edesiniz.
Muhakkak ki sana biat edenler, ancak Allah'a biat etmiştirler. Allah'ın eli onların ellerinin üstündedir.” (Fetih: 110)
Şu ayetler, Nebi sallallahu aleyhi ve sellem üzerine akıtılan fazilet ve keremin, övülmesinin, Allah katındaki değerinin yüceliği ve nimetlerinden olan şeylerin nihayetinin vasfedilmekten uzak olduğuna şamildir.
Mevla Teala (c.c.) kelamına, O’nun için hükmettiği fetihleri açıklayarak, düşmanlarına galip gelmesini, kelimesinin ve şeriatının yüceliğini, affedilmiş olduğunu, olan ve olacak şeylerden sorumlu olmadığını bildirerek başladı.
Bazıları derki; olan ve olacak olan bütün (zellelerin) affedildiğini kasdetti. Yani, sen affedilmişsin.
Mekki der ki; Allahu Teala bahşişlerini O’nun affına sebep yaptı. Nimetten sonra nimet, fazıl dan sonra fazıl. Hepsi (hidayeti, mağfireti, ikramı, fazlı) Allah katındandır, O’ndan başka ilah yok.
Sonra buyurdu: “Nimetini üzerine tamamlamak için.”
Denildi ki: Sana karşı kibredenlerin boynunu eğmekle.
Veya: Mekke ve Taif’in fethiyle. Veya: Dünyada zikrini yüceltir, sana yardım eder ve seni affeder.
Üzerine nimetinin tamam olacağını O’na haber verdi. O’na düşmanlık eden kibirlilere boyun eğdirmekle, çok önemsediği ve sevdiği beldeyi O’na fethettirmekle, zikrini yüceltmekle, cennet ve saadete ulaştıran dosdoğru yoluna O’nu ulaştırmakla, galib olan yardımla yardım ederek, kalplerine koyduğu sekinet ve huzurla iman eden ümmetine olan nimeti ile, onları bundan (dünyadan) sonra elde edecekleri (ahıret) nimetleri ve büyük kurtuluşla müjdelemekle, onların suçlarını (görmezlikten) gelerek affetmekle, günahlarını örtmekle, dünya ve ahırette düşmanlarını helak etmekle, düşmanlarına lanet edip rahmetinden uzak etmekle ve kötü bir sona dönüştürmekle (nimetini tamam ettiğini O’na bildirdi.)
Sonra şöyle buyurdu:
“Ey Peygamber! Biz seni hakikaten bir şahit, bir müjdeleyici ve bir korkutucu olarak gönderdik. Allah'ın izniyle, bir davetçi ve nûr saçan bir kandil olarak (gönderildin).” (Ahzap: 4546)
“Tâ ki (ey müminler!) Allah'a ve Resûlüne iman edesiniz, Resûlüne yardım edesiniz, O'na tazim gösteresiniz ve sabah akşam Allah'ı tesbih edesiniz.” (Fetih: 9)
Güzelliklerini ve özelliklerini saydı; ümmetine karşı risaleti tebliğ ettiğine dair şehadet etmesiyle.
Denildi ki: Onlar için tevhid ile şehadeti, ümmetini sevap ve mağfiret ile müjdelemesiyle, düşmanlarını da azap ile korkutmasıyla.
Veya: Sapıklıklardan sakındırarak Allah’a iman etmeleri için. Sonra Allah tarafından cennet vaadi yazılmış olanların O’na iman etmeleri.
O’na tazim etmeleri için. Veya O’na yardım etmeleri için. Veya son derece tazim göstermeleri için.
Bazıları burayı “yuazzizûhu” diye iki ze ile okumuş. İzzet kelimesinden gelir. Ekseri alimler derki; zahir olan Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem hakkındadır.
Sonra “O’nu tesbih etmeniz için” diye buyurdu. Burası, Allahu teala ya döner.
İbni Ata’ der ki: Nebi sallallahu aleyhi ve sellem için şu surede muhtelif nimetler toplandı. Açık fetih. Bu, duasının kabulünün alametidir. Mağfiret. Bu; sevdiğinin alametidir. Nimetin tamamlanması. Bu; hususi olmasının alametidir. Hidayet. Bu; velayetinin alametidir. Mağfiret, ayıplardan beri olmaktır. Nimetin tamam olması kamil dereceye ulaşmasıdır. Hidayet, (cemalini) müşahedeye davettir.
Caferi Sadık (r.a.) der ki:
O’nu Habibi (sevgilisi) yapması, hayatına yemin etmesi, O’nunla diğer şeriatları nesh etmesi, O’nu en yüce makama (mi’raç ile) yükseltmesi, Mi’raç’ta O’nu göz kaymasından ve haddi aşmaktan koruması, kırmızı siyah herkese göndermesi, O’na ve ümmetine ganimetleri helal etmesi, O’nu şefaat edici ve şefaatini kabul edilmiş yapması, Âdemoğullarının Efendisi yapması, zikrini kendi zikrine yakınlaştırması, rızasını O’nun rızası yapması ve O’nu tevhidin iki temelinden biri yapması, üzerine nimetinin tamamlanmasındandır.
Sonra buyurdu:
Muhakkak ki sana biat edenler, ancak Allah'a biat etmiştirler.”
(Fetih:10)
Rıdvan bey’ati. Onlar seninle bey’at etmekle, ancak Allah ile bey’at etmişlerdir.
“Allah'ın eli onların ellerinin üstündedir.” (Fetih:10)
Bey’at anını kasdediyor. Denildi ki: Allahın kuvveti. Veya: Sevabı. Veya: Nimetleri. Akti. Bunlar istiaredir, kelamı nevileştirmektir.
(Fesahat ve belağat ehli katında kelamın değişik şekillerde ifadeleridir.)
Ümmetinin O’na olan bey’at aktini tekittir, bey’at edilen Zat’ın (sallallahu aleyhi ve sellem)şanının yüceliğini bildirmedir.
Şu kavli şerifi de bu kabildendir:
“(Savaşta) onları siz öldürmediniz, fakat Allah öldürdü onları; attığın zaman da sen atmadın, fakat Allah attı.” (Enfal: 17)
Her ne kadar evvelkisi (Allah’ın eli ayeti) mecaz kabilinden ise de, buradaki hakikat kabilindendir; zira söyleyen ve atan hakikatte Allahu teala’dır. Onun fiilini, sözünü ve işe kudretini yaratan Allahu teala’dır. Müsebbib O’dur. Ayrıca beşerin, kumları atılan yere ulaştırması, takatı altında değildir. Öyle ki (düşmanlardan) gözleri kumla dolmayan kimse kalmadı. Aynı şekilde meleklerin düşmanı öldürmesi de hakikat manasındadır.
Muhakkak şu son ayette mecazi Arabi (lügavi) olduğu söylendi. Lafızların, birbirine karşılıklı ve münasip olarak kullanılması vardır.
Yani: Onları öldürmediniz, onların yüzlerine karşı çakıl taşlarını ve kumları attığın vakitte sen atmadın, lakin Allah kalplerine korku attı. Yani kum atmanın menfaati, Allah tarafındandır. Allah, öldüren ve atandır, sen ise (görüntüde) isimlendirilensin.
