Kaptan
Mecra Yazarı
Bir ölünün ardından buruşturulup atılmış kısa bir not gördük...
"Hayatı aklım havada, hayda huyda yaşadım. Artık ölüm döşeğindeyim.
Belki şimdi, beki biraz sonra.. Belki bugün belki yarın öleceğim.
Hiç bir şeye inanmadım. Hiç bir şeye de inanmıyorum. Kendi keyfime göre takıldım.
Ben hayatı kandırdım. Belki de hayat beni kadırdı. Ama kesinlikle bildiğim bir şey var.
Ben ölünce akrabalarım cesedimi camiye götürecekler. Hayatta selam vermediğim vermeyeceğim
bir sürü gerici yobaza imam soracak,
"Ey cemaati müslimin, şu anda musalla taşında yatan kişiyi nasıl biliriniz?"
Hep birlikte yalan söyleyip ikiyüzlülük edecekler. Kandırıkçı dünyanın kandırıkçı cenaze namazısıyla Müslüman olarak mezara götürüleceğim. Halbuki hayatımda Müslümanlığa inanmadım. Müslümanları da hiç sevmedim. Onlar pis, gerici, yobaz insanlar. Müslümanlık çağ dışı kalmış bir dindir.
Benim çevrem, akrabalarım; gerici yobazlar cenaze namazımı kılarken, caminin kenarında son yolculuğuma uğurlayacaklar. Müslümanlıkla ilgili olmadıkları halde, cenazeden cenazeye camiye gelenler olarak orada boy gösterecekler. Böyle bir ikiyüzlülüğü insanlara layık gören düzenden nefret ediyorum. Dinsel temaları bu şekilde insanlara baskılayan devletten, toplumdan nefret ediyorum.
En yakınıma dedim ki; benim cenazemi camiye götürmeyin. Direkt mezarlığa götürün. Olmaz öyle şey dedi. Ele güne karşı ayıp olup. Biz gavur muyuz? Elhamdülillah Müslümanız dedi. Ben de ona; yahu ne zaman Müslümanlarla birlikte olduk ki, onlar bizim için gericiler, yobazlar, pis insanlardı dedim. Olsun! Topluma karşı ayıp olur. Bizi kafir mi bilsinler? Ben öyle arkamızdan gavur bunlar dedirtmem dedi.
Bilin ey insanlar! Ben ölüm anında yalan söylemek istemiyorum. İkiyüzlü riyakar davranmak istemiyorum. Benim cesedimi camiye götürenleri asla af etmeyeceğim. Beni tanımadan hocaya "iyi biliriz" diye tanıklık yapanları asla af etmeyeceğim. Eğer tanrı varsa, hepsini ikiyüzlü, münafık, çıkarcı olarak tanrıya şikayet edeceğim. Bana bu zulmü reva gören devleti, toplumu, din anlayışını tanrıya şikayet edeceğim"
Şaşırdık... Olmaz öyle şey dedik. Bu adam kafayı yemiş dedik..
"Hayatı aklım havada, hayda huyda yaşadım. Artık ölüm döşeğindeyim.
Belki şimdi, beki biraz sonra.. Belki bugün belki yarın öleceğim.
Hiç bir şeye inanmadım. Hiç bir şeye de inanmıyorum. Kendi keyfime göre takıldım.
Ben hayatı kandırdım. Belki de hayat beni kadırdı. Ama kesinlikle bildiğim bir şey var.
Ben ölünce akrabalarım cesedimi camiye götürecekler. Hayatta selam vermediğim vermeyeceğim
bir sürü gerici yobaza imam soracak,
"Ey cemaati müslimin, şu anda musalla taşında yatan kişiyi nasıl biliriniz?"
Hep birlikte yalan söyleyip ikiyüzlülük edecekler. Kandırıkçı dünyanın kandırıkçı cenaze namazısıyla Müslüman olarak mezara götürüleceğim. Halbuki hayatımda Müslümanlığa inanmadım. Müslümanları da hiç sevmedim. Onlar pis, gerici, yobaz insanlar. Müslümanlık çağ dışı kalmış bir dindir.
Benim çevrem, akrabalarım; gerici yobazlar cenaze namazımı kılarken, caminin kenarında son yolculuğuma uğurlayacaklar. Müslümanlıkla ilgili olmadıkları halde, cenazeden cenazeye camiye gelenler olarak orada boy gösterecekler. Böyle bir ikiyüzlülüğü insanlara layık gören düzenden nefret ediyorum. Dinsel temaları bu şekilde insanlara baskılayan devletten, toplumdan nefret ediyorum.
En yakınıma dedim ki; benim cenazemi camiye götürmeyin. Direkt mezarlığa götürün. Olmaz öyle şey dedi. Ele güne karşı ayıp olup. Biz gavur muyuz? Elhamdülillah Müslümanız dedi. Ben de ona; yahu ne zaman Müslümanlarla birlikte olduk ki, onlar bizim için gericiler, yobazlar, pis insanlardı dedim. Olsun! Topluma karşı ayıp olur. Bizi kafir mi bilsinler? Ben öyle arkamızdan gavur bunlar dedirtmem dedi.
Bilin ey insanlar! Ben ölüm anında yalan söylemek istemiyorum. İkiyüzlü riyakar davranmak istemiyorum. Benim cesedimi camiye götürenleri asla af etmeyeceğim. Beni tanımadan hocaya "iyi biliriz" diye tanıklık yapanları asla af etmeyeceğim. Eğer tanrı varsa, hepsini ikiyüzlü, münafık, çıkarcı olarak tanrıya şikayet edeceğim. Bana bu zulmü reva gören devleti, toplumu, din anlayışını tanrıya şikayet edeceğim"
Şaşırdık... Olmaz öyle şey dedik. Bu adam kafayı yemiş dedik..