Hikaye tam bu
Münasebetsiz Mehmet Efendi..
Sultan II. Mahmut devrinde Mehmet Efendi isminde bir zat yaşarmış. Münasebetsizlikle şöhret bulmuş. Padişah bir gün onu dinleyip münasebetsizliğinin derecesini ölçmek istemiş. Efendiyi huzura getirmişler. Uzunca bir sohbet olmuş, ama adamda hiçbir münasebetsizlik yok. Nihayet sohbet sona erip Mehmet Efendi birkaç kese ihsan alarak oradan ayrılmış.
Aradan günler geçmiş. Sultan Murat Babıâli’yi teftişten döndüğü bir sırada faytonuyla Cağaloğlu yokuşunu çıkmakta iken Mehmet Efendi arabacıya seslenmiş:
— Hünkâra arzım vardır, bildiriniz.
Sultan Mahmut sesi tanıyıp " Galiba önemli bir maruzatı var" diyerek arabacısına bir lahza beklemesini söyler. Ne var ki yokuşun en dik olduğu noktada durmuşlardır ve atların orda zabtedilmeleri zordur; ayakları yokuş aşağı kaymaya başlar.
Mehmet Efendi gayet sakin, sorar:
— Padişahım, acaba zurna çalmasını bilir misiniz?
— Hayır, bilmem, der.
— Bendeniz de bilmem efendim.
— Öyle mi? der padişah, sözün sonunu bekleyerek. Bu sırada fayton da geri geri kaymaya başlamıştır. Mehmet Efendi devam eder:
— Evet efendimiz! Bursa’da halamın damadının bir yaşlı teyzezadesi vardır?
— Eee?
— O da zurna çalmasını bilmez efendimiz.
— Ya!
— Vallahi efendimiz, hatta…
Arabanın yokuş aşağı gideceğinden korkan Sultan Mahmut dayanamayıp adamlarına bağırır:
— Çekin şu Münasebetsiz Mehmet Efendi’yi yolumdan yoksa ya ben bayılacağım yahut atlar!
http://www.mustafaalifirtina.com/ya...-yazilari/268-munasebetsiz-mehmet-efendi.html
