arifan yolcusu
Profesör
1] Buhârî, Sahîh (1010)
[2] Mâide:35
[3] Zümer : 62
[4] Saffat: 96
[5] [Buhârî, Halku'l-Ef’âl Beyhekî, el-Esmâ ve’s-sıfât Huzeyfe radıyallahu anhu'dan], Et-Teysîr:1/254
[6] [Hâkim, el-Mustedrek’de Huzeyfe radıyallahu anhu’dan. Sahîhtir, dedi.], Et-Teysîr: 1-254.
[7] Şevkânî, Ed-Dürru’n-Nadîd (er-Resâilü’s-Selefiyye): 148
[8] Bu ma'nâ, İbnü Hacer'in tercîhidir. O, و ابيض يستسقى الغمام(ve ebyada yüsteskâ…) ibâresini önceki beyitte geçen
(ترك قوم سيداما)(mâ tereke kavmun seyyiden)deki سيدا(seyyiden)’e atfederek ابيض(ebyeda)’da mef’ûliyyet üzere nasbı râcih buluyor. [Fethu'l-Bârî (Dârü’l-Fikir baskısı):3/184-185]
[9] Ahmed İbnü Hanbel: (2/93), Buhârî (Muallak olarak) (1009), İbnü Mâce: (1272) Rivâyet Sahîhtir.
[10] [Fethu’l-Bârî: 2/397], Kevserî, Makâlât:389
[11] İbnü Kesîr, El-Bidâye: 8/93-94 İbnü Kesîr bu rivâyetin isnâdının sahîh olduğunu söyledi.
[12] İmâm Sübkî, Şifâu’s-Sikâm: 144-145
[13] İmâm Buhârî, et-Târîhu’l-Kebîr, (Dâru’l-Fikir): 7/304 (Md:1295)
[14] İbnü Ebi Şeybe, el-Musannef (6/356-357, H: 32002)
[15] İbnü Hacer, el-Feth: 3/183-185 (Dâru’l-Fikir), Kevserî, Mahku’t-Tekavvul’den kısaltarak, Makâlât: 388-389
[16] Zehebî, Mîzânü’l-İ’tidâl:2/224
[17] Fethu’l-Bârî Hâmişi (Dârü’l-fikir): 3/184
[18] İmâm Buharî, Et-Tarîhu’l-Kebîr (Dârü’l-Fikir): 6/209-210
[19] Tirmizî, Sünen: (H:3578)
[20] İbnü Mâce, Sünen:1/157, (H:1385), Dârü’l-Ma’rife.
[21] Nesâî, Amelü’l-Yevm ve’l-Leyle (H:660),
[22] Beyhekî, Delâilü’n-Nübüvve: 6/166,167,168
[23] Beyhekî, Delâilü’n-Nübüvve: 6/167,
[24] İmâm Kevserî, Makâlât:389-390.
[25] İbnü Huzeyme, Sahîh… Münzirî, Et-Terğîb ve’t-Terhîb (Dâru’l-Kitâbi’l-‘Arabî:128, H:1008)
[26] Hâkim, Müstedrek: (1/526) Münzirî, Et-Terğîb ve’t-Terhîb (Dâru’l-Kitâbi’l-‘Arabî:128, H:1008)”
[27] El-Kebîr (9/30-31 )
[28] Es-Sağîr (Er-Ravdu'd-Dânî:1/306-307).
[29] El-Kaidetün-Celîle’de; 98
[30] Beyhakî, Delâilü'n-Nübuvveh, Sahîh olan iki isnâd ile: 6/167-168
[31] El-Heysemi, Mecmauz-Zevâid’de (2/279)
[32] El-Münzirî, et-Terğîb ve’t-Terhîb:129 H:1008
[33] Kevserî, Makâlât: 391
[34] Kâidetün Celîle: 96-97
[35] Aynı yer
[36] Aynı yer
[37] Er-Reddü’l-Muhkem:155-156
[38] Metnin tefsîri, takyîd, îzâh, tâ’mîm ve benzeri mâhiyette veya onunla alâkasız olarak râvînin sarfettiği sözlerin, hadîsden zannedilerek rivâyete eklenmesi şeklinde olan idrâc ise, evvelâ bir yanlışlık eseri olarak metne ilâve edilmişti. Bunun bilinerek veya bi lenlere aktarılmaya devâm edilmesinde ise zarar yoktur.
[39] Üstelik bir yandaki düa, öte yandaki tevessüle ve vesîle olmaya mâni' de de ğildir.
[40] Kaidetün Celîle:93. satır: 9
[41] Parantez arası yer, Kâidetün Celîle Hâşiyesinde/dip notunda yer alan başka bir rivâyetten yapılan nakilden ilâvedir.
[42] [İbnü Teymiyye, Kâidetün Celîle: 94 (Bizdeki Nüshada, s: 91)], Muhammed Alevî Mâlikî, Mefâhîm: 132
[43] [İbnü Teymiyye, Kâidetün Celîle: Aynı yer. (Bizdeki Nüshada, s: 91)], Muhammed Alevî Mâlikî: Mefâhîm:132
[2] Mâide:35
[3] Zümer : 62
[4] Saffat: 96
[5] [Buhârî, Halku'l-Ef’âl Beyhekî, el-Esmâ ve’s-sıfât Huzeyfe radıyallahu anhu'dan], Et-Teysîr:1/254
[6] [Hâkim, el-Mustedrek’de Huzeyfe radıyallahu anhu’dan. Sahîhtir, dedi.], Et-Teysîr: 1-254.
[7] Şevkânî, Ed-Dürru’n-Nadîd (er-Resâilü’s-Selefiyye): 148
[8] Bu ma'nâ, İbnü Hacer'in tercîhidir. O, و ابيض يستسقى الغمام(ve ebyada yüsteskâ…) ibâresini önceki beyitte geçen
(ترك قوم سيداما)(mâ tereke kavmun seyyiden)deki سيدا(seyyiden)’e atfederek ابيض(ebyeda)’da mef’ûliyyet üzere nasbı râcih buluyor. [Fethu'l-Bârî (Dârü’l-Fikir baskısı):3/184-185]
[9] Ahmed İbnü Hanbel: (2/93), Buhârî (Muallak olarak) (1009), İbnü Mâce: (1272) Rivâyet Sahîhtir.
[10] [Fethu’l-Bârî: 2/397], Kevserî, Makâlât:389
[11] İbnü Kesîr, El-Bidâye: 8/93-94 İbnü Kesîr bu rivâyetin isnâdının sahîh olduğunu söyledi.
[12] İmâm Sübkî, Şifâu’s-Sikâm: 144-145
[13] İmâm Buhârî, et-Târîhu’l-Kebîr, (Dâru’l-Fikir): 7/304 (Md:1295)
[14] İbnü Ebi Şeybe, el-Musannef (6/356-357, H: 32002)
[15] İbnü Hacer, el-Feth: 3/183-185 (Dâru’l-Fikir), Kevserî, Mahku’t-Tekavvul’den kısaltarak, Makâlât: 388-389
[16] Zehebî, Mîzânü’l-İ’tidâl:2/224
[17] Fethu’l-Bârî Hâmişi (Dârü’l-fikir): 3/184
[18] İmâm Buharî, Et-Tarîhu’l-Kebîr (Dârü’l-Fikir): 6/209-210
[19] Tirmizî, Sünen: (H:3578)
[20] İbnü Mâce, Sünen:1/157, (H:1385), Dârü’l-Ma’rife.
[21] Nesâî, Amelü’l-Yevm ve’l-Leyle (H:660),
[22] Beyhekî, Delâilü’n-Nübüvve: 6/166,167,168
[23] Beyhekî, Delâilü’n-Nübüvve: 6/167,
[24] İmâm Kevserî, Makâlât:389-390.
[25] İbnü Huzeyme, Sahîh… Münzirî, Et-Terğîb ve’t-Terhîb (Dâru’l-Kitâbi’l-‘Arabî:128, H:1008)
[26] Hâkim, Müstedrek: (1/526) Münzirî, Et-Terğîb ve’t-Terhîb (Dâru’l-Kitâbi’l-‘Arabî:128, H:1008)”
[27] El-Kebîr (9/30-31 )
[28] Es-Sağîr (Er-Ravdu'd-Dânî:1/306-307).
[29] El-Kaidetün-Celîle’de; 98
[30] Beyhakî, Delâilü'n-Nübuvveh, Sahîh olan iki isnâd ile: 6/167-168
[31] El-Heysemi, Mecmauz-Zevâid’de (2/279)
[32] El-Münzirî, et-Terğîb ve’t-Terhîb:129 H:1008
[33] Kevserî, Makâlât: 391
[34] Kâidetün Celîle: 96-97
[35] Aynı yer
[36] Aynı yer
[37] Er-Reddü’l-Muhkem:155-156
[38] Metnin tefsîri, takyîd, îzâh, tâ’mîm ve benzeri mâhiyette veya onunla alâkasız olarak râvînin sarfettiği sözlerin, hadîsden zannedilerek rivâyete eklenmesi şeklinde olan idrâc ise, evvelâ bir yanlışlık eseri olarak metne ilâve edilmişti. Bunun bilinerek veya bi lenlere aktarılmaya devâm edilmesinde ise zarar yoktur.
[39] Üstelik bir yandaki düa, öte yandaki tevessüle ve vesîle olmaya mâni' de de ğildir.
[40] Kaidetün Celîle:93. satır: 9
[41] Parantez arası yer, Kâidetün Celîle Hâşiyesinde/dip notunda yer alan başka bir rivâyetten yapılan nakilden ilâvedir.
[42] [İbnü Teymiyye, Kâidetün Celîle: 94 (Bizdeki Nüshada, s: 91)], Muhammed Alevî Mâlikî, Mefâhîm: 132
[43] [İbnü Teymiyye, Kâidetün Celîle: Aynı yer. (Bizdeki Nüshada, s: 91)], Muhammed Alevî Mâlikî: Mefâhîm:132