ArZu
GülenAy
- Katılım
- 7 Haz 2006
- Mesajlar
- 30,610
- Tepkime puanı
- 2,100
- Puanları
- 0
- Konum
- Kayıp Şehir...
- Web sitesi
- www.arzuzum.blogcu.com
Çoğumuz,belli bir yasa geldigimizde kendimizle ic hesaplasmalara gireriz.Belirli bir yerlere gelmis,yasam ile savasimiz bitmis kendi kendimizi yemeye baslamisizdir.
Yasadiklarimizi sorgulamaya baslariz,kendimize hic acimadan dogamizda oldugundan kendi kendimizi yok etmeye baslamisizdir.
En kotumuz,cocukluktan baslar yargilamaya….
Hic arkadasiyla kavga etmemis,ustu basi camur icinde kalmamistir ,komsunun bahcesinden erik calmamistir.Oyle soylenmistir,cocuk olmasina bile izin verilmemistir.
Sonra okul yasantisi,hep duzenli okula gitmistir,is hayati da boyle olacaktir,ileride.Bunun tohumlari daha o anda atilmaya baslanmistir.Hep ornek ogrenci secilmistir.Kirmizi kurdeleler oduldur…Asklari platoniktir.Acilamaz,kimseye.
Sonra artik buyumusuzdur,is hayati baslar,hayati biraz daha ciddiye aliriz.Bu arada ornek anne,baba olma yolunda da hizli adimlarla ilerleriz.Severiz,bu gercek anlamda ilk askimizdir.Ama karsimizdaki kiside kusursuz olmalidir.Cesitli bahaneler uydurur,terk ederiz.Yada terk ediliriz.Bu bir omur boyu surecek hatamiz olacaktir,belkide.Keske dogru,yanlis yasasaydik diyecegiz ama artik cok gectir.
Icimizde gitgide buyuyen bu yasanmamis duygular bir gun gelir, cig gibi buyumeye baslar icimizde,sigmaz artik icimize,iste bu anlarda kimimiz kalem kagidi alir,yazariz,yazabildigimiz surece.
Kimimiz hala hesaplasmaktadir,kendisiyle…..
Birakalim artik bu belirli kaliplari,kendimiz icin yasayalim belirli olculerde,bir kere okuldan kacarsak dunyanin sonu mu gelir, yada sevgimize sahip cikip yasayalim,yasayabildigimiz surece,en azindan hatiralarimiz olur degil mi?
Kendimiz icin yasayalim, Ayse Teyze,Fatma Teyze,Kemal Amca,Ahmet Amca ,ya da anne babamiz icin degil .Kendimiz icin.
Sonra aman ha yine avutmayalim kendimizi,ben yasamadim ama cocugum yasasin,demeyelim.Kendimiz icin yasayalim.Bunun icinde once gecmisimize bir sunger cekelim.Bir sans verelim kendimize.
Haydi…….
Yasadiklarimizi sorgulamaya baslariz,kendimize hic acimadan dogamizda oldugundan kendi kendimizi yok etmeye baslamisizdir.
En kotumuz,cocukluktan baslar yargilamaya….
Hic arkadasiyla kavga etmemis,ustu basi camur icinde kalmamistir ,komsunun bahcesinden erik calmamistir.Oyle soylenmistir,cocuk olmasina bile izin verilmemistir.
Sonra okul yasantisi,hep duzenli okula gitmistir,is hayati da boyle olacaktir,ileride.Bunun tohumlari daha o anda atilmaya baslanmistir.Hep ornek ogrenci secilmistir.Kirmizi kurdeleler oduldur…Asklari platoniktir.Acilamaz,kimseye.
Sonra artik buyumusuzdur,is hayati baslar,hayati biraz daha ciddiye aliriz.Bu arada ornek anne,baba olma yolunda da hizli adimlarla ilerleriz.Severiz,bu gercek anlamda ilk askimizdir.Ama karsimizdaki kiside kusursuz olmalidir.Cesitli bahaneler uydurur,terk ederiz.Yada terk ediliriz.Bu bir omur boyu surecek hatamiz olacaktir,belkide.Keske dogru,yanlis yasasaydik diyecegiz ama artik cok gectir.
Icimizde gitgide buyuyen bu yasanmamis duygular bir gun gelir, cig gibi buyumeye baslar icimizde,sigmaz artik icimize,iste bu anlarda kimimiz kalem kagidi alir,yazariz,yazabildigimiz surece.
Kimimiz hala hesaplasmaktadir,kendisiyle…..
Birakalim artik bu belirli kaliplari,kendimiz icin yasayalim belirli olculerde,bir kere okuldan kacarsak dunyanin sonu mu gelir, yada sevgimize sahip cikip yasayalim,yasayabildigimiz surece,en azindan hatiralarimiz olur degil mi?
Kendimiz icin yasayalim, Ayse Teyze,Fatma Teyze,Kemal Amca,Ahmet Amca ,ya da anne babamiz icin degil .Kendimiz icin.
Sonra aman ha yine avutmayalim kendimizi,ben yasamadim ama cocugum yasasin,demeyelim.Kendimiz icin yasayalim.Bunun icinde once gecmisimize bir sunger cekelim.Bir sans verelim kendimize.
Haydi…….