geçenlerde gözüme bir yazı çarptı, nerde idi hatırlamıyorum...üzüldüm, yazık dedim, bunca zaman boşa harcanmış dedim...neyi arıyoruz, dostluğumu, kardeşliğimi, arkadaşlığımı...hepsi tek tek kayboluyor, hepsi tek tek terkediyor ve bazende hançeri saplıyor arkandan...farkediyorsun geçer diyorsun, yok yapmaz diyorsun, yok söylemez diyorsun...gerçekle yüzleşmek istemiyorsun, hayal kırıklığı yaşamak istemiyorsun...dürüstlük arıyorsun ama dürüst değilsin işte...kendin ne kadar dürüst olursan ol, karşındakini her zaman kendin gibi sanma...
a kişi b kişiye kardeş diyor, b kişi oysaki onun için neler demişti...duyduğumda olamaz, yanlıştır, demez, söylemez demiştim...bana aktaran kişi ise yalan konuşmaz, dürüst insan, hayatımda olacak, ebedi seveceğim bir kardeşim...dün, bugün, yarın hayatımda olacak olan bir kişi bunu bana söylemezdi ve söylemeyeceğinide biliyordum...üzüntümle kaldım... geçenlerde b kişiye kardeş yazdığını görmek, yaralarımı yeniden bıraktı kanamaya...keşke hep dürüst olsakta dürüstlüğümüzle kalsak...yazık, hayattaki dostluklar, kardeşlikler, arkadaşlıklar bile sağlam değil artık...yazmak istediklerimi almak istemiyorum kaleme şimdi, insan ulaşmak istediklerine kendi adı ile ulaşsa keşke, başkalarını kullanıp malzeme etmezse...dostlukları bölmeye kimsenin hakkı yok bu zamanda...
neyse sus gönlüm şimdi, geldiğinde bir ara tamamlarsın yazmak istediklerini...şimdi yazmak istediklerini yarım yamalak bırakda, düşün hayatı ve gerçekleri...
devamı sonra gelecek...
Arzu...
