Hepimizin bildiği üzere Cahiliye Devri’nde ki en yüz kızartıcı ve vicdan yaralayıcı fiiliyatın başında kız çocuklarını diri diri gömmek gelirdi.Öyleki İslamiyet’in bir insanı nasıl yüksek mertebelere getirdiği ve nasıl şereflendirdiği hususunda genellikle Hz.Ömer örnek verilir.O büyük insan İslamiyet’le tanışmadan önce büyük kızını diri diri toprağa gömme gafletinde bulunmuştur.Ve öyle büyük ve harikulade bir hadisedirki;aynı insan İslamiyet’le şereflendikten sonra Rasulullah’a eş olabilecek ve tüm müminler tarafından “müminlerin annesi” olarak adlandırılabilecek bir kız çocuğunu,yani Hz.Hafsa’yı yetiştirmiştir.Bu aslında kişinin İslamiyet’i değilde İslamiyet’in kişiyi şereflendirdiğininde açık bir delili olarak sunulabilir.Keza aynı örnek Türkler için de geçerlidir.Önceleri barbar olan,işgal ettikleri toprağı kana bulayan,ataları güneşe tapan bir kavim;İslamiyet’le şereflendikten sonra büyük alimler yetiştirmiş,önemli fetihlerde bulunmuş ve İslamiyet yolunda büyük çabalar sarfetmiştir.
Girmek istediğim konu İslamiyet öncesi ve sonrası bir yüreğin geçirdiği metamorfoz değil, Cahiliye Devri’ndeki o hazin ve vicdan yaralayıcı hadisedir.Kız çocuklarına bu denli değersiz gözüyle bakan insan,kendi çıktığı rahmi unutup onu toprağa gömecek kadar vicdan tahribine uğramıştı.Ve çaresiz analar babalar çocuklarının kız değilde erkek olarak dünyaya gelmesi için nice gözyaşı döküyordu.Bu gerçekten her yürekte zift gibi kalmış koyu hem de kopkoyu bir karanlıktır.Öyleki hala ışıksız kalmıştır bir yanımız.
Velakin herkesin es geçtiği bir konu var.Bir yüklemin zarfının değişmesi o yüklemin mahiyetini değiştirmez.Kız çocuklarını diri toprağa gömmek hep fiziki bir olayın zihinde canlanması olmuştur.Ama herkesin es geçtiği konu “manevi gömme”dir.Her ikisindede sorumlusu olunan kız çocuklarının ubudiyetine bir barikat kurulmuştur.Bir kişinin hayatına son vermek elbetteki yaşamsal hayatın son bulmasıdır.Ama şu çağdaş adı verilen emperyalist uygarlığın öyle bir su bulandırması varki,insanı şizofrenik bir hasta konumuna geçirmiştir hemde farkettirmeden.Yani bir insan binbir türlü kişiliğe bürünmüştür.Sağda sağ,solda sol,camide mümin,dışarda müzmin,evde kişi,sokakta dişi vs.
Ve babalar aslında şu çağdaş patentli cahiliyye devrinin turnusol kağıdıdır genel manada.Akşam eve gelindiğinde muhabbetten uzak,tebessümden yoksun bir pansiyonu andırır çoğu ehl-i din’in evi.Hatta bir sinema salonunun ışığı ve sesi az versiyonu olmuştur çoğu ev ne yazıkki.Babalar bir yerden ceplerini diğer yandan beyinlerini okulda (milli eğitim denen ismi bile milliyetçilik formatına dayalı bir kurumda) dolduruyor.Ama bunu yaparken kızının gölgesi hangi taşlara değiyor yada hangi nazarlar kızının gölgesine değiyor hiç umursamıyor.İşsiz kalmasın diye konfeksiyonlara gönderiyor çoğu zaman.Ve istisnalar bir yana,bu atölyelerde kumaş üzerine overlok yapan genç kız,başıboşluktan ötürü gün geliyor ahlaksız bir patronun bedeni üzerinde overlok yaptığı bir zevk metası haline geliyor.Bu diri diri toprağa gömmek değilde nedir.
Sen ofisinde geleceğe dair planlar yaparken,akşam hangi maçı izlesem diye gazete müfredatını takip ederken,kızının cebine sadece harçlık sokarken,kütüphanen bir kaynaklıktan ziyade riyanın kültürel metası olurken,ve her yerde evlat yetiştirdim diye pis pis gülerken,yanıbaşında bir mum gitgide eriyor.Ve öyle bir eriyişki etrafı şöyle dursun kendini dahi aydınlatamıyor.Sadece üzerine zevksizlikten ötürü soğuyan namussuz ellerini ısıtmaya çalışan kirli süvarilerin işine yarıyor.Sen hala beş yıldızlı otellerde davetlere katıl.Onun bunun sırtından kaç para kazanırım’ın hesabını yap.Hayatını hep bir kapitalist değer üzerine kur.At bütün kutsallarını.Dimyat’a pirince giderken eldeki bulgurdan ol.
Dur artık adam.Sen devrin yalakalığını ve yalpalamışlığını göz önünde bulundur artık.Fi tarihte bayan tesettürü konusunda hassasiyet gösterenler şimdi tesettüre moda zamirini taktı.Önceleri İslami şiara uygun olan geniş elbiselere dahi birtakım uzuvları gösteriyor diye lanet eden zevat,gün geldi her organı alenen gösteren dar elbiseler üretmeye başladı.Önceleri erkek tesettürü için fikirler üreten,kot geniş olsa bile buna kızan insan,zamanın çarkında bir diş olmak için dar kotlar üreten bir firmanın başına geçti.Adını İslami terimlerlden alan kurumlar İslam’a en büyük lekeleri sürecek faaliyetlere bir hayli hız verdi.Anlasana be adam.Senin kızın tekbir getirmiyor,tekbir giyiniyor.Önceleri saz’a bile karşı çıkan insanlar,kendilerine İslami bir radyo kurup kandil akşamları dahi utanmadan en rezil şarkıları çalabiliyor.Benliğimiz kopuyor farketsene artık adam.Bu foseptik çukurunda seninde gülün,kokusundan ödün verip dumana karışıyor.Sense hala mutluluğun kuyusu olarak cebini gösteriyorsun,yüreğindeki kovaları alıp sana gelene…
Yeter artık.Dursana be adam!Gömdüğün kendi kızın!
(2006 - İlkbahar)
Girmek istediğim konu İslamiyet öncesi ve sonrası bir yüreğin geçirdiği metamorfoz değil, Cahiliye Devri’ndeki o hazin ve vicdan yaralayıcı hadisedir.Kız çocuklarına bu denli değersiz gözüyle bakan insan,kendi çıktığı rahmi unutup onu toprağa gömecek kadar vicdan tahribine uğramıştı.Ve çaresiz analar babalar çocuklarının kız değilde erkek olarak dünyaya gelmesi için nice gözyaşı döküyordu.Bu gerçekten her yürekte zift gibi kalmış koyu hem de kopkoyu bir karanlıktır.Öyleki hala ışıksız kalmıştır bir yanımız.
Velakin herkesin es geçtiği bir konu var.Bir yüklemin zarfının değişmesi o yüklemin mahiyetini değiştirmez.Kız çocuklarını diri toprağa gömmek hep fiziki bir olayın zihinde canlanması olmuştur.Ama herkesin es geçtiği konu “manevi gömme”dir.Her ikisindede sorumlusu olunan kız çocuklarının ubudiyetine bir barikat kurulmuştur.Bir kişinin hayatına son vermek elbetteki yaşamsal hayatın son bulmasıdır.Ama şu çağdaş adı verilen emperyalist uygarlığın öyle bir su bulandırması varki,insanı şizofrenik bir hasta konumuna geçirmiştir hemde farkettirmeden.Yani bir insan binbir türlü kişiliğe bürünmüştür.Sağda sağ,solda sol,camide mümin,dışarda müzmin,evde kişi,sokakta dişi vs.
Ve babalar aslında şu çağdaş patentli cahiliyye devrinin turnusol kağıdıdır genel manada.Akşam eve gelindiğinde muhabbetten uzak,tebessümden yoksun bir pansiyonu andırır çoğu ehl-i din’in evi.Hatta bir sinema salonunun ışığı ve sesi az versiyonu olmuştur çoğu ev ne yazıkki.Babalar bir yerden ceplerini diğer yandan beyinlerini okulda (milli eğitim denen ismi bile milliyetçilik formatına dayalı bir kurumda) dolduruyor.Ama bunu yaparken kızının gölgesi hangi taşlara değiyor yada hangi nazarlar kızının gölgesine değiyor hiç umursamıyor.İşsiz kalmasın diye konfeksiyonlara gönderiyor çoğu zaman.Ve istisnalar bir yana,bu atölyelerde kumaş üzerine overlok yapan genç kız,başıboşluktan ötürü gün geliyor ahlaksız bir patronun bedeni üzerinde overlok yaptığı bir zevk metası haline geliyor.Bu diri diri toprağa gömmek değilde nedir.
Sen ofisinde geleceğe dair planlar yaparken,akşam hangi maçı izlesem diye gazete müfredatını takip ederken,kızının cebine sadece harçlık sokarken,kütüphanen bir kaynaklıktan ziyade riyanın kültürel metası olurken,ve her yerde evlat yetiştirdim diye pis pis gülerken,yanıbaşında bir mum gitgide eriyor.Ve öyle bir eriyişki etrafı şöyle dursun kendini dahi aydınlatamıyor.Sadece üzerine zevksizlikten ötürü soğuyan namussuz ellerini ısıtmaya çalışan kirli süvarilerin işine yarıyor.Sen hala beş yıldızlı otellerde davetlere katıl.Onun bunun sırtından kaç para kazanırım’ın hesabını yap.Hayatını hep bir kapitalist değer üzerine kur.At bütün kutsallarını.Dimyat’a pirince giderken eldeki bulgurdan ol.
Dur artık adam.Sen devrin yalakalığını ve yalpalamışlığını göz önünde bulundur artık.Fi tarihte bayan tesettürü konusunda hassasiyet gösterenler şimdi tesettüre moda zamirini taktı.Önceleri İslami şiara uygun olan geniş elbiselere dahi birtakım uzuvları gösteriyor diye lanet eden zevat,gün geldi her organı alenen gösteren dar elbiseler üretmeye başladı.Önceleri erkek tesettürü için fikirler üreten,kot geniş olsa bile buna kızan insan,zamanın çarkında bir diş olmak için dar kotlar üreten bir firmanın başına geçti.Adını İslami terimlerlden alan kurumlar İslam’a en büyük lekeleri sürecek faaliyetlere bir hayli hız verdi.Anlasana be adam.Senin kızın tekbir getirmiyor,tekbir giyiniyor.Önceleri saz’a bile karşı çıkan insanlar,kendilerine İslami bir radyo kurup kandil akşamları dahi utanmadan en rezil şarkıları çalabiliyor.Benliğimiz kopuyor farketsene artık adam.Bu foseptik çukurunda seninde gülün,kokusundan ödün verip dumana karışıyor.Sense hala mutluluğun kuyusu olarak cebini gösteriyorsun,yüreğindeki kovaları alıp sana gelene…
Yeter artık.Dursana be adam!Gömdüğün kendi kızın!
(2006 - İlkbahar)