İBRAHİM,KARINCA.KİMLİKLİ OLMAK YADA KİMLİKSİZLİK
Bir gün Nemrut ve taraftarları putları kırıp kendilerine karşı sadece bir olan Allah'a(c.c) yönelmiş,teslim olmuş olan İbrahim aleyhisselamı kendilerince ateşe atmaya karar verir. O kadar büyük bir ateş yakılmışki görenler ürperiyor ve yaklaşamıyor herkez putlarını kıran kendilerine karşı koyup alemlerin rabbine teslim olduğunu söyleyen ibrahimin ateşe atılacağı anı beklerken ateşe yaklaşan bir karıncayı farkadip sorarlar herkez yakıcı ateşin kendilerinede dokunmasından korkup kaçarken sen ateşe doğru gidiyorsun.
-Ne yapıyorsun sen?
Nereye gidiyorsun?
-Karınca, demiş ki:
İbrahimi yakmak için hazırlanmış şu ateşi söndürmeye gidiyorum.
Gülmüşler ve demişlerki:
- Senin bu küçük cüssenle taşıdığın bir damla su ile bu koca ateş söner mi?
-Karınca demişki:
Bu ateşi söndüremiyeceğimi bende biliyorum ancak ben bu çabamla yapmam gerekeni yani kimliğimi,
kim olduğumu,safımı,kimin tarafında olduğumu ortaya koyuyorum ben alemlerin rabbi allahın tarafında ibrahimin yanında onun bayrağı altındayım işte ben bu teslimiyetimin gereğini yapıyorum.
Benim tek bir kimliğim var ben rabbime teslimim bu böylesi zor anlardada .sevinçli .kolay nimetlerle dolu olduğum andada aynıdır değişmez.
birsey yaptiginiz yok,iftirlarinizla golge bari olmayin.......
usame bin laden, samimidir degildir orasini Alah(c.c) bilir,
ama su bir gercekki onun verdigi mucadeleyi burda verebilecek kisi sayisi parmakla gosterilecek kadar azdir....
kendi nefsimizi kurtarmadan,baskasininkiyle ugrasmak akil kari degildir...........
Gercek kimligimize kavusabilmemiz yasayıp yasatabilmemiz,samimiyet ile Allah(c.c)'a teslim olmamiz duası ile..
gunumuzdeki yanan simdiki atese karsi,herkes karınca kadar duyarlı olup uzerine duseni yapsa keske
selametle
