[SIZE="6[SIZE=5]"]sofi seyit vede alim vasıfları olan üç arkadaş gezer ken bir zındığın bahcesinin kenarında geçerler orda seyit olan arkadaş derki arkadaşlar gelin şu bahceye girelim sahibi zındıktır ama ben aliden olmam hesabıyla beni kıramaz
bize biraz meyve ikram eder bizde yeriz der girerler bahceye bahcenin sahibi
kızar ama ne desin bunlar üç kişi dövemeyeceğini aklı keser buyurun seyidim hoş geldiniz der alır bir dalın altına otuturur derki size meyve ikram edeyim
fakat su getirsin sofi de meyveleri yıkayalım der sofiyi suya salarlar zındık seyitle alime derki arkadaşlar biriniz alimsiniz biriniz seyit biraz sohbet edelim fakat sofiyi gönderelim o ne anlar bizim sohbetimizden der onlarda kabul ederler sofi suyu getirir sofiye derlerki kurban sen git biz biraz derin sohbete gireceğiz kafan karışmasın derler sofide tamam der zındık hemen atılır
dur sofi seni savuşturayım birazda meyve vereyim der beraber dereye doğru inince verir sopyı sofiye sofi gider gelir zındık derki gitti meyve verdim yiyerek der
döner alime kardeş haydi git şu deredeki daldan güzel meyveler var toplada yiyelim der alim meyve toplamaya gider zındık seyide derki yav hu seyidim
senki alinin soyunda sevdiğim birisin şu alim dediğini gönderelimde baş başa bir sohbet edelim der seyitte gelsinde salalım der fakat zındık derki gideyim ona meyve vereyim gelirkende bize getireyim onuda savuşturayım der seyitte
tamam der zındık gider derede meyve toplayan alime çalar sopayı gönderir alimi
gelir seyidin yanına yaş bir cubukla vurur seyide zındığın bağına giren sopasız gidermi ? der vurur seyitte başlar söze seyitsiz alime vur alimsiz sofiye vur
onları salıpta yalnız kalan seyidede vur der .
buradaki hikayemiz bölünmenin ayrılmanın zındığın işine yarayacağına ibret olsun diyedir selamlar[/SIZE]