SeSLeR

uzak
çok uzaklarda
gecenin karanlığını bölen
zayıf
sarı ışıklarıyla
bir tren geçerken sessizce

sonbahara aldanan
içimdeki sevda kuşlarını ekler göç katarlarına

uzaklarda
denize kavuşmanın telaşı ile
boz bulanık bir ırmak akar delice
sesini duyarım

ışıksız ve sevdasız bu sonbahar gecesinde
beni yaşama bağlayan
umutlarım eklenir sularına

mavi iki noktaya benzer gözleriyle
uzaklarda
özlem çiçeklerini büyüten
bir yürek kan ağlar
hıçkırıklarını duyarım

sesler yol gösterse
tutunsam hıçkırıkların ucuna
“ben geldim” desem
silsem gözyaşlarını
nefesinden öpsem
bin yıllık yalnızlığımız bölünür mü ortasından

ah bide okunabilseydi ilk dörtlüklerin...

yaşlılarda var bu forumda onlara göre karakter seçin

Dışımda yağmur yağıyor, sessiz
İçimde yalnızlık öyle yorgun
Gökyüzü genişler birazdan, yağmur diner
Mindere uzanır misafir güneş

Camlarda ışıldayan altın aydınlık
Masadaki sürahiye yansır
Bütün tazeliğiyle yeniden
Cömert bir gün doğar şehrin üstüne.

Güzeldir bu tabiat güzelliğine
Oysa insanları da sevmek isterdim
Böyle uzak oldukça kendimden bile
Tad alamıyorum canım dünyadan.