Şefaati İnkar Eden İlahiyatçı Bayındır'ın Rezil Olması

İLMİ MÜNAZARA :

İlahiyatçı Profların kendine en güvenenlerinden olan Abdulaziz Bayındır ile Medrese hocasının ilmi münazarası;

Abdulaziz Bayındır ekranlarda çıkıp dini ve fıkhi bilgisi çok fazla olmayan insanları ilzam edip (bastırıp) müşrik ilan etmektedir. Ancak Medrese tahsili görmüş bir hoca ile karşılaşınca son derece aciz duruma düştüğü müşahade edilmiş ve istisna kâidelerinden dahi haberinin olmadığı anlaşılmıştır.

Hayrete şayandır ki eski Âlimlerin ayaklarının tozu etmeyecek bir medrese hocası ile başa çıkamayan ve münazaradan kaçarak kurtulan Abdülaziz Bayındır ne gariptir ki diğer diğer birçok ilahiyat profösörü gibi Müctehitliğe soyunmaktadır.

İlmi Münazara şu şekilde gerçekleşmiştir:

(Bu münazaranın ses kaydı internette mevcuttur dosya ismi: ”abdulazizbayındirinzoranlari.mp3” )

Öncelikle kendisini müctehit sanmasından dolayı ve ayrıca ekranlarda “Siz Dini ilim mi okudunuz da konuşuyorsunuz” gibi insanları aşağılamanın ne demek olduğunu öğrenmesi için kendisine bir ders vermenin gerektiğini düşünen bir medrese hocası, uzun uğraşlardan sonra yakaladığı Abdulaziz Bayındır'a istisna ile ilgili bir kâide soruyor. Tabii ki soru ciddi bir ilmi temel gerektiren şaşırtmacalı bir soru:

"لا تجرج الا ان آذن لك

Bu terkib caiz midir, değil midir? Caizse neden caizdir? Değilse neden caiz değildir?"

Tabii sorulara cevapta akıllarını huccet (delil) aldıklarından ve mantık yürüttüklerinden hemen balıklama atlıyor Abdulaziz Bayındır: “Sana ben izin vermeden dışarı çıkma” şeklinde terkibin ifade etmediği yanlış bir manayı da vererek “Neden caiz olmasın” fetvasını yapıştırıyor. (Tabii ki cevabı yanlış) Medrese hocası: Bu caiz değildir: Bu istisnai müfarrağ olduğundan caiz değildir.. Zira izin çıkma cinsinden olmadığından istisnaya hamletmek de caiz değildir. Ancak şu şekilde caiz kılınabilir: İstisnaya değil de gayeye hamledilirse o takdirde caiz olur.

Yukarıdaki şaşırtmacalı soru hakkında çok önemli bir açıklama: Terkib istisnai müfarrağ'dır. İzin çıkma cinsinden olmadığı için ve bu terkip tam bir istisna olmadığından istisnanın hakikatine hamledilemez. O takdirde mecaza gidilir, mastarlar vakit manasına geldiğinden gaye'ye hamledilir, o takdirde caiz olur.

Sonra medrese hocası kısa bir açıklama ile: (Şefaati inkâr etmelerini kastederek) Meryem, 87. Ayet-i Celilesinde istisna kâidesi var burada (Şefaat hakkına sahip olamayandan, söz almış kişi istisna edilmiştir.) İstisna da müstesnanın (yani şefaatın) mevcut olduğuna delalet eder... Diyor ve yine Abdulaziz Bayındır'a soruyor: Siz istisna kâidelerini dahi bilmeden bu Ayet-i Celilelere nasıl mana verebiliyorsunuz? Deyince, Bayındır: “Ooo amma da şey çıktın, yazarsın gönderirsin bakarız” diyor Medrese hocası ise hayır ben yüz yüze görüşmek istiyorum, diyor. Sonra medrese hocası: “Sizin ekranlarda müfesser muhkemi açıklar dediğinizin kaydını gördüm (görüntü kaydı var) Halbuki usül kitaplarında böyle olmadığı size de malumdur” deyince, Bayındır inkâr ediyor, “demedim” diyor. Medrese hocası: “Kaydını gönderebilirim” diyor. Sonra Bayındır kendisini kurtarabilmek için verdiği cevaptan daha beter bir batağa saplanıyor. Ve şöyle diyor “müteşabih muhkemi açıklar”. Asıl cevap her ikisi de değil, doğru cevap “müfesser mücmeli açıklar” olacak...

Abdulaziz Bayındır, başa çıkamayınca kızıp görüşmeyi kesmiştir...

Açıklama; Müteşabih lafzın kapalılık derecesine göre sınıflandırıldığı kısımdandır, muhkem ise lafzın açıklık derecesinin kısımlarındandır... Tv'lerde ahkam kesen Abdulaziz Bayındır muhkemi müfesser açıklar diyor (kayıt var), sonra çark ediyor, "demedim" diyor ve kurtarayım derken “muhkemi müteşabih açıklar” deyiveriyor. Tabii ki bu da büyük bir yanlış. Bu durumda kapalı/hafi lafız olan; müteşabih, açık lafız olan; muhkemi nasıl açıklar...

Yani: “ALLAH herşeyi hakkıyla bilendir.” Enfal/75 (Muhkem) Ayetini, "Elif-Lam-Mim" (Müteşabih) Ayeti Celilesinin açıkladığını iddia etmiş oluyor. Ve bu gibi şeyleri milyonların önünde rahatça söylüyor. Ancak yanlışlarını ALLAH'ın yardımı inayetiyle yakalayan medrese ilimleri okumuş biri karşısında son derece sıkışmakta ve sıkışıncada çareyi kaçmakta bulmaktadır...

Maalesef ilahiyat profesörlerimizin kimisinin durumu bu, bazısının istisna kâidelerinden dahi haberi yok...

Dinlemek İçin Tıklayınız.

(Alıntıdır)