rengarenk

Herkesin öyküsü, kendine özel gelir. Aslında farklı değildir kimsenin hikayesi diğerinden. Sadece, yerine geçilen kahramanlar değişiktir. Gerçek ve değişmez olan tek şeyse, kimsenin kendini kötü kraliçenin yerine koymadığıdır. Yani herkes kendince, güzel ve iyi huylu prenses ya da kurtarıcı prenstir hikayesinde...


* * *
Siyah acıdır. Karanlıktan çıkıp gelmiştir; yaradır, kanayandır...
Beyaz safiyettir. Işıktan ve buluttan yansımaktadır; temizdir, aydınlıktır...
Sarı samimiyettir. Güneşe öykünür; dengelidir...
Kırmızı tutkudur. Kandan ve kalpten sıyrılıp gelmiştir; risklidir, haylazdır...

Turuncu sürprizdir. Denge (sarı) ile riskin ve tutkunun (kırmızı) karışımından varolmuştur çünkü...
Pembe coşkudur. Aydınlıktır, saftır (beyaz) ama aynı zamanda riskli ve haylazdır (kırmızı)...
Gri hüzündür. Karanlık (siyah) ve aydınlık (beyaz) yenişememiştir...

Yaşam dediğin, biraz hüzün (gri), biraz da coşkudur (pembe)... Gri'den pembe'ye, pembe'den de gri'ye gidip gelirken, birçok renk sırnaşır ömrümüze.

Kapıları sonuna kadar açıp, her rengi gocunmadan ve hevesle buyur edenlerdenim. Bu yüzden benim indimde yaşam, keyifli bir maceradır... Ve benim öyküm, içinde her renkten bir parça barındıran bir öyküdür

tüm renklere izin verelim öykümüzde..ırkçılık yapmadan.. çokda koyulaşmadan... inş.
çok hoş bir yazı...


teşekkürler:gul