mostar
Profesör
- Katılım
- 6 Ara 2009
- Mesajlar
- 1,011
- Tepkime puanı
- 244
- Puanları
- 0
Görünürde hiçbir neden yokken aniden başlayan çarpıntı, korku, terleme, nefes darlığı, baş dönmesi, titreme, beyinde uyuşma, bacaklarınızın gücünü yitirmesi, kontrolünü kaybetme kaygısı ve en önemlisi dehşet, panik duygularla karışmış ölüm korkusu ile baş edilebilir mi?
O kadar çok soru geliyor ki panik atakla ilgili. Tek tek cevap vermektense ortadan yazayım dedim.
Panik atak, her zaman söylediğim şekliyle, öldürmeyen; ama yaşam kalitesini inanılmaz oranda düşürdüğü için süründüren bir hastalıktır.
Görünürde hiçbir neden yokken aniden başlayan çarpıntı, korku, terleme, nefes darlığı, baş dönmesi, titreme, beyinde uyuşma, bacaklarınızın gücünü yitirmesi, kontrolünü kaybetme kaygısı ve en önemlisi dehşet*panik duygularla karışmış ölüm korkusu demektir.
Tanımından da anlaşılacağı üzere atak değil; neredeyse duygusal bir bataktır.
Ne zaman nasıl geleceği belli olmadığı için insanları çok kaygılandırır. Hatta dehşet düzeyde korku yaşatır. Çok doktor gezersiniz, acil servislerle içli dışlı olursunuz; fakat çare bulamazsınız. Sizi sakinleştiricilerle yatıştırıp "Bir şeyin yok." deyip evinize yollarlar.
...derken... "Bende önemli bir hastalık var ama kimse bulamıyor." gibi düşünceler geliştirip, o önemli hastalığa kafa yomaya, arayıp bulmaya çalışırsınız. Bulamazsınız!
Neden oluyor?
Tahmin edilen iki sebepten birincisi beyindeki kimyasallar. Bu kısmı için ilaç içiyosunuz.
İkinci nedeni geçmişte yaşanmış olumsuz tecrübeleriniz. "Olur mu öyle şey canım. Geçmişle ne alakası var!" demeyin. Ali Kaptan gibi babanız, Ali Rıza Bey gibi kırılgan kocanız, Polat Alemdar gibi stres dolu bir hayatınız varsa tabii ki atak da olursunuz batak da...
Şaka bir yana kimin hayatında sıkıntı yok ki?
Günümüzde en fazla ilaçla tedavi ediliyor. İlaçlar semptomu yatıştırıp sizi epeyce rahatlatıyor ama yaşam olaylarınız hakkında düzelme yapmıyor malesef. Eve geç gelen kocanızı, tartışıp durduğunuz eltinizi, yaptığınız her işe bir kusur bulan patronunuzu düzeltmiyor! Onlarla aranızda olup bitenlere karşı duyarsızlaştırıyor o kadar. Geçici çözüm oluyor bir anlamda.
Demek ki sizin hayatınızı düzene sokmaya, yaşam kalitenizi yükseltmeye ihtiyacınız var. Bu işi terapi yapıyor.
Bence psikolojik rahatsızlıklar bir şanstır! Neden mi? Çeşitli nedenlerle ruhsal bir zorluk yaşıyorsunuz; psikolojik destek aldığınızda olaylara bakış açınız değişiyor, serbest çağrışımlarınız artıyor, böylece problem çözme yetenekleriniz geliştiriliyor. Ve daha güçlü daha sağlam bir kişilik yapısına kavuşup, geri kalan hayatınızı kaliteli yaşıyorsunuz.
Panik atak yaşayan kişileri çok seviyorum ben. Onlarla çalışmak, ataklarını yatıştırmak ve mutluluklarına şahit olmak dünyanın en güzel zenginliği.
Bulunduğunuz yerde yardım alabileceğiniz güveneceğiniz bir uzman yoksa internet üzerinden kamerayla görüşerek bile terapi desteği alabilirsiniz. Teknolojinin nimetlerinden istifade ediyoruz. Merak etmeyin çok işe yarıyor.
Anadolu'da güzel bir söz vardır: Allah dermansız dert vermesin, diye.
Neyse ki panik atak dermanı olan dertlerden...
Sonuçta… sizinle doğmadı... doğru yardımı alırsanız sizinle de ölmeyecek!
Mehtap Kayaoğlu
O kadar çok soru geliyor ki panik atakla ilgili. Tek tek cevap vermektense ortadan yazayım dedim.
Panik atak, her zaman söylediğim şekliyle, öldürmeyen; ama yaşam kalitesini inanılmaz oranda düşürdüğü için süründüren bir hastalıktır.
Görünürde hiçbir neden yokken aniden başlayan çarpıntı, korku, terleme, nefes darlığı, baş dönmesi, titreme, beyinde uyuşma, bacaklarınızın gücünü yitirmesi, kontrolünü kaybetme kaygısı ve en önemlisi dehşet*panik duygularla karışmış ölüm korkusu demektir.
Tanımından da anlaşılacağı üzere atak değil; neredeyse duygusal bir bataktır.
Ne zaman nasıl geleceği belli olmadığı için insanları çok kaygılandırır. Hatta dehşet düzeyde korku yaşatır. Çok doktor gezersiniz, acil servislerle içli dışlı olursunuz; fakat çare bulamazsınız. Sizi sakinleştiricilerle yatıştırıp "Bir şeyin yok." deyip evinize yollarlar.
...derken... "Bende önemli bir hastalık var ama kimse bulamıyor." gibi düşünceler geliştirip, o önemli hastalığa kafa yomaya, arayıp bulmaya çalışırsınız. Bulamazsınız!
Neden oluyor?
Tahmin edilen iki sebepten birincisi beyindeki kimyasallar. Bu kısmı için ilaç içiyosunuz.
İkinci nedeni geçmişte yaşanmış olumsuz tecrübeleriniz. "Olur mu öyle şey canım. Geçmişle ne alakası var!" demeyin. Ali Kaptan gibi babanız, Ali Rıza Bey gibi kırılgan kocanız, Polat Alemdar gibi stres dolu bir hayatınız varsa tabii ki atak da olursunuz batak da...
Şaka bir yana kimin hayatında sıkıntı yok ki?
Günümüzde en fazla ilaçla tedavi ediliyor. İlaçlar semptomu yatıştırıp sizi epeyce rahatlatıyor ama yaşam olaylarınız hakkında düzelme yapmıyor malesef. Eve geç gelen kocanızı, tartışıp durduğunuz eltinizi, yaptığınız her işe bir kusur bulan patronunuzu düzeltmiyor! Onlarla aranızda olup bitenlere karşı duyarsızlaştırıyor o kadar. Geçici çözüm oluyor bir anlamda.
Demek ki sizin hayatınızı düzene sokmaya, yaşam kalitenizi yükseltmeye ihtiyacınız var. Bu işi terapi yapıyor.
Bence psikolojik rahatsızlıklar bir şanstır! Neden mi? Çeşitli nedenlerle ruhsal bir zorluk yaşıyorsunuz; psikolojik destek aldığınızda olaylara bakış açınız değişiyor, serbest çağrışımlarınız artıyor, böylece problem çözme yetenekleriniz geliştiriliyor. Ve daha güçlü daha sağlam bir kişilik yapısına kavuşup, geri kalan hayatınızı kaliteli yaşıyorsunuz.
Panik atak yaşayan kişileri çok seviyorum ben. Onlarla çalışmak, ataklarını yatıştırmak ve mutluluklarına şahit olmak dünyanın en güzel zenginliği.
Bulunduğunuz yerde yardım alabileceğiniz güveneceğiniz bir uzman yoksa internet üzerinden kamerayla görüşerek bile terapi desteği alabilirsiniz. Teknolojinin nimetlerinden istifade ediyoruz. Merak etmeyin çok işe yarıyor.
Anadolu'da güzel bir söz vardır: Allah dermansız dert vermesin, diye.
Neyse ki panik atak dermanı olan dertlerden...
Sonuçta… sizinle doğmadı... doğru yardımı alırsanız sizinle de ölmeyecek!
Mehtap Kayaoğlu