Saka bir yana, kalabaliklar icinde yalnizlik cok zor. Hayat ayagimizin altindan kayip gidiyor, yavas yavas. İstiyorum ki ayni dusunce etrafinda toplanan bir cemaaat, topluluk olsun. Sirf Allah rizasi icin kurulmus baska da bir gayesi olmayan takva cemaati.
Kardesim anlatiyor, Almanya'da mescidde topluca namaz kiliyorlar, cocuklar camide kosturup gures tutuyor hanimlarin evden getirdikleri ile kadin ve erkekler ayri yemeklerini yiyorlarmis. Her gun mesidde sohbet yapilirmis. Adeta evimiz gibi olmustu diyor.
Hele Ramazan aylari cok bereketli gecermis. Herkes birbirinin derdiyle ilgilenir yardimci olurlarmis. Mesela ev tasinacaksa topluca yardim ederlermis. Maddi sikayeti olanlara el uzatirlarmis. Herkes Allah rizasi icin toplandigindan ufak tefek sorunlar buyutulmezmis.
O kadar ki baska ulkelerden gelen ve yerlesen olurmus. Birsey oldugunda beraber uzulur beraber aglarlarmis. Yok boyle bir huzur ve mutluluk diyor.
İmrenmemek mumkun degil.
Bakalim niyetimizi ortaya koyduk, Allah yardimcimiz olsun.