dreamsofnobody
Üye
- Katılım
- 30 Eki 2006
- Mesajlar
- 4
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
hayatımız hep başkalarına oynamakla geçiyor.ne kadar inkar edersek edelim kimseye kendimiz olamadık.kimseye içimizdeki herşeyi söyleyemedik.peki ama neden???
neden cesaret edemiyoruz karşımızdakine gerçekleri söylemeye? bahsettiğim kişiler öyle tanımadığımız insanlar falan değil, aslında çok iyi tanıdığımız belki en yakınlarımız.ama onlara bile ki aslında en çok da onlara açamıyoruz kendimizi.
bir kandırış silsilesi içinde tüketiyoruz bizi..
aslında suçlu sadece biz değiliz aynı zamanda karşımızdaki.çünkü biz bilyoruz ki söylesek içimizden geçenleri belki de hala aynı samimiyette ol(a)mayacağız,soğuyacağız birbirimizden.peki niye??
rol yapmakla ömür geçer mi, geçse de ona ömür denir mi?????
neden cesaret edemiyoruz karşımızdakine gerçekleri söylemeye? bahsettiğim kişiler öyle tanımadığımız insanlar falan değil, aslında çok iyi tanıdığımız belki en yakınlarımız.ama onlara bile ki aslında en çok da onlara açamıyoruz kendimizi.
bir kandırış silsilesi içinde tüketiyoruz bizi..
aslında suçlu sadece biz değiliz aynı zamanda karşımızdaki.çünkü biz bilyoruz ki söylesek içimizden geçenleri belki de hala aynı samimiyette ol(a)mayacağız,soğuyacağız birbirimizden.peki niye??
rol yapmakla ömür geçer mi, geçse de ona ömür denir mi?????