garip70
Ordinaryus
- Katılım
- 30 Kas 2009
- Mesajlar
- 2,779
- Tepkime puanı
- 309
- Puanları
- 0
Sevgili kardeşim, rabıta konusunda biraz bilgi vermek istedim, yanlış anlamazsanız kısaca şöyle... affola... Rabıta düşünmek demektir kısa ve öz... Rabıta asla Allah ile kendisi arasına birilerini koymak değildir. Zaten kimse kul ile Allah arasına giremez. İbadetlerde kimseden bir şey beklenmez. Hatta Allahtan bolca sevap beklentisi içine bile girilmez. İbadetler, sevap için değil, Allaha kulluğu gösterebilmek için yapılır. Ubudiyet sırrı gereği, ibadetler sevap için değil sadece Allah için yapılır. Bazıları şeyhini düşündü diye, birileri sofileri küfür ile suçluyorlar ama hiç kendilerine bakmıyorlar... Hiç mi sevgilinizi düşünmediniz, annenizi, çocuğunuzu, taksitlerinizi, borçlarınızı veya sınavda alacağınız notları hiç mi düşünmediniz diyesim geliyor susuyorum... E haliyle şeyhi düşünmek, yanında hissetmeye çalışmak, günahlardan elini çekmeye sebep oluyor... İlk başlarda bu şekilde olması daha kolay olduğundandır. Çünkü genelde insanlar günah işlerken Allahtan utanmıyorlar, kuldan utanıyorlar... Daha sonraları rabıtayı direk Allah ile kurarlar zaten...ben bir arkadasımı odada hıckırarak aglarken gördugumde halini sordum. gunahım için aglıyorum dedi. seneler oldu, Rabbime dua ederken o arkadasın o hali gözümün önüne geliyor aklımdan çıkmıyor, çıkartmak da istemiyorum çünkü günahlarıma aglamak istiyor ve o anın hafızamdan çıkmasını istemiyorum.
rabıta da böyle birşey olsa gerek. bilmem sofiler neder bu duruma.
bir de şu var ki, herhangi bir şeyhi hatta bir peygamberi Allah ile kendi aralarına koyma anlamında bir rabıta ise şirktir.
Millet sırtüstü yatıp hangi cennete gireceğini düşününce günah olmuyor da, sofiler şeyhini yanında hissedince mi günah oluyor hem de şirk koşmuş oluyor... Neyse kısaca dedim uzattım hakkınızı helal edin... Sadece kısaca bilgi amaçlıydı başka bir niyetim yoktu, sevgi ve saygılarımla...