Güven Dağları

saf deha · 4 Eki 2011

"Kişi, sevdiği ile beraberdir."

kalp, birden fazla şeyi sevemez. bir şeyle kurduğu sevgi bağı kalkmadıkça, bir başkası ile sevgi bağı kuramaz.

kalbin mal, evlat, mevki, övülme, insanlara karşı üstün olma gibi çeşitli arzu ve bağlantıları, ancak bir sevgili içindir. o da kendidir. sayılan bu şeylerin sevgisi , kendi sevgisinin bir bölümüdür. çünkü sayılan bu şeyleri , onlar içi değilde kendisi için istemektedir ve sevmektedir.

nefsin kendisine olan sevgisi kalmazsa, tabi olarak onlara karşı olan sevgisi de kalmaz. bunun için denilmiştir ki;

- Kul ile Rabbi arasında perde, kulun kendisidir. Alem-dünya değil. Çünkü alemin kendisi, kul tarafından istenmiyor ki perde olsun. Kulun ancak ve ancak düşündüğü kendisidir, kendi nefsidir. Onun için perde kuldur, başkası değil...

alıntı: 24. Mektup, İmam-ı Rabbani(k.s)

spesifik · 4 Eki 2011

Ruhun kalbi ilişkisine perde olan sis,
Ey kirli duyguları bağrında besleyen nefis,

Sen bizi terketmesen de içimizde sessiz
Biz yönelişlerimizle dirileceğiz sensiz

Büşra Betül

ArZu · 11 Eki 2011

“Harâbât ehlini hor görme Zâkir

Defineye mâlik vîraneler var.

Erzurumlu İbrahim Hakkı (k.s)

ArZu · 11 Eki 2011

“Ey Allah kulu! Allah seni topraktan yarattı, sen de toprak gibi gönülsüz ol.

Hırsa kapılma, başını dikme, dünyayı yakma.

Madem ki O seni topraktan var etmiş, sen ateşe benzeme!”

-Şeyh Sa’di-

saf deha · 11 Eki 2011

ne güzel demişler... okudukça nefes alıyorum.. gördükçe yaşadıklarımı kahroluyorum. söylenenle yaşanan, yaşlanan bir mi? dilin söyledikleri kalbi değil anlaşılan. bu yüzden resmiyet kazanması için belge lazım, altına atılacak imza. deseler ki, altına attığın her imzaya ters yaşarsan, şu kadar ceza var! kim konuşur ki böyle nefes verecek şeyleri, güzel şeyleri... suskun bir millet oluruz. ceza sanıırm caydırıcı oluyor, ne yazık ki... İlahi'nin istedikleriyle değil, ki, bu dünyada başımıza bir şey gelmeyecek diye düşünüyoruz, dilimizle yaşıyoruz, bedenimizin dışında! kalbimizin dili yok ki, konuşsun feryat ettiğini herkes görsün. hatta geceleri karanlığa düştüğünde, inlediğini yastıklardan öğrensin! aslı yerine gölgelerinde geziyoruz. hiç asıl gölgenin yerini tutar mı? hiç su içmeyen dil, tattığının su olduğunu anlar mı? içmediğine güzel diyen, açılan perdelerin ardında oynayan tiyatro sanatçılarına benzer. rolünü yapar. ne zaman perde kapanır, gerçeğin içinde perişan ve yaşadığı ikileme dayanamayarak, içkilerle, sigaralarla, eroinlerle... kısmen aldatıp, aldanarak, kendini zehirler ve öldürür. dudaka harama alışmış, dilden çıkan yalanlarla, ona dokunmasa öleceğini hisseder. sigara illaki dokunacak dudaklara, zehir olduğunu beyin kabul etsede. ikilem yaşamaya alışmışız. hareketlerimiz sahnede, yüreğimiz yalnızlıklarda! nereye gitsek, alışkanlık olmuş gevezelik... kim susturabilir ki, biz tükenmeden!

Saffet Kuramaz

ArZu · 11 Eki 2011

Ey Sa’di , kimsenin eline bakma. Çünkü veren ancak Allah’tır. Gerçeği görecek olursan, bil ki sana başka kapı gerekmez. Allah kapısı yeter. O kapıdan ayrılma. Eğer o seni kovarsa hiç kimse istemez. Eğer yüce Allah, taç bağışlayacak olursa, uzat başını. Ama Allah istemiyorsa, otur, başını kaşı.

Sâ‘dî Şirâzî

ArZu · 12 Eki 2011

Herşey payına düşeni alacak. Rüzgar sesimizi, güneş gölgemizi, toprak bedenimizi; ama ruhumuz ebedi. İşte mühim olan da bu. En kıymetli malımız o değil mi? Onu bu davetin bir çiçeği, bir hediyesi olarak Rabbimize, yani verene götürüyoruz. Ölmemek için ölüyoruz. Hangi davete eli boş gidilir? Ahiret gibi saadete, cennet gibi bir davete, böyle bir hediye gerekir. Peygamberimiz Efendimiz “Ölüm, kulun canını Rabbine hediye etmesidir” buyurmuyor mu? Al Rabbim emanetini, verdiğin günkü gibi lekesiz olsun. Benim baharımın hediyesi de bu, yeter ki gül koksun…

{Selim Güzdüzalp}

saf deha · 13 Eki 2011

zaten Cennet, sevdiğimizin mahalli olduğu için isteniyor, nefsimiz için değil. insan sevdiğine kavuşmak ister, özler. için için ağlar... sevgiliye kavuşmak güzelse, niçin ölümden korkuyorum diye düşünmeli insan. sevdiğinden samimi değil mi yoksa... imam rabbaninin dediği gibi, nefsimizden başka bir sevgi yok mu kalbimizde. eğer nefsimizden vazgeçmiyorsak, yokluğu-fenayı hissetmiyorsak, emanetimizi bilmiyorsak, içimizde nasıl bir Allah sevgisi barınabilir ki? biz sadece nefsimizi, dünyayı seviyoruz. bu yüzden ölmek acı geliyor. nefsinden kurtulamayan ölümden bu yüzden korkar.

ArZu · 14 Eki 2011

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ ۖ لَا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ

جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

Ey iman edenler! Siz kendinizi düzeltin.
Siz doğru yolda olursanız, yoldan sapan kimse size zarar veremez.
Hepinizin dönüşü Allah’adır.
O zaman Allah, size yaptıklarınızı haber verecektir.

Mâide/105

saf deha · 14 Eki 2011

"Oku" ile başlar islam. gerçekten "oku" yan var mı aramızda...?

ArZu · 15 Eki 2011

Nûr-ı tâbândan size yokdur nasib
Beste revzen mâhdan bulsun mu zîb

Ey nasipsiz!
Hem pencereni sımsıkı örtüyor, perdeleri çekiyor hem de ay ışığından nur umuyorsun.
Dışarıda dolunay pırıl pırıl olmuş neye yarar.
Sen yol vermedikçe o kapından içeriye giremez.
Bu dünya gecesinde de iman nuruyla aydınlanmak istiyorsan gönül pencereni Hakka ve hakikata aç, gözünden o örtüyü kaldır.

Mevlana Hz.

ArZu · 15 Eki 2011

”Âlem hoş idi ki var idi yâr
Çün yâr yok olmasın ne kim var”

Fuzuli

saf deha · 16 Eki 2011

nasipsiz benzer Nuh'un oğluna
Lut'un karısına, dönerken halk çoğuluna
dünyada ilahım der gibi gezen insan
tufan, depremle şaşar düşünce ecel oluğuna...

ArZu · 18 Eki 2011

Ey Allah’ım beni senden ayırma
Beni senin didarından ayırma
Seni sevmek benim dinim imanım
İlahi din ü imandan ayırma
Sararıban soldum döndüm hazâna
İlâhi hazânım daldan ayırma
Şeyhim güldür ben anın yaprağıyım
İlahi yaprağı gülden ayırma
Ben ol dost bahçesinin bülbülüyüm
İlahi bülbülü gülden ayırma
Balığın canını suda dediler
İlahi balığı gölden ayırma
Eşrefoğlu senin kemter kulundur
İlahi kulu sultandan ayırma..

Eşrefoğlu Rumi

saf deha · 19 Eki 2011

Bir ayrılık var ki şairim dünyadan ayırma diyor
"inna lillahi ve inna ileyhi raciun" söz haykırıyor!

ArZu · 8 Kas 2011

Kalbini Allah’a bırakan, sukunete erişir..
Ama kalbini insanlara bırakan hep sıkıntılı, hep kaygılıdır….
Yahya Bin Muaz

saf deha · 9 Kas 2011

Arzu kardeşim ne güzel bir vecize yazmış... ama biz yalnız da yaşamıyoruz ki!
eğer gölgeden yoksun, insandan esedr kalmadığı bir aleme dönsek halimiz nice olur
bu başka bir karanlık-yalnızlık olmaz mı? sözün özü,

"biz kalbimizi nefsimize teslim etmeyelim, eğer kalbimizden emin olursak, kimse bizi Allah yolundan saptıramaz!"

ArZu · 15 Kas 2011

Çölde savrulmak için rüzgâr uman kum gibiyim

Her seher sönmek için şems gözeten mum gibiyim

Savrulursam, ya sönersem bana hiç ağlamayın;

Çünkü ben hâl-i hayatta daha ‘merhûm’ gibiyim

.

Cinuçen Tanrıkorur

ArZu · 15 Kas 2011

İşte, dünya süslü bir menzildir.

Herbirimizin hayatı bir endam aynasıdır.

Şu dünyadan herbirimize birer dünya var, birer âlemimiz var.

Fakat direği, merkezi, kapısı, hayatımızdır.

Belki o hususî dünyamız ve âlemimiz bir sayfadır, hayatımız bir kalem.

Onunla, sahife-i a’mâlimize geçecek çok şeyler yazılıyor.

~Mektubat~

ArZu · 14 Ara 2011

Bu gün mah-ı Muharremdir, muhibb-i hanedan ağlar.
Bu gün Eyyam-ı matemdir, bu gün ab-ı revan ağlar.

Alvarlı Efe hazretleri

Güven Dağları

Profesör

آزادی قید و بند

GülenAy

GülenAy

Profesör

GülenAy

GülenAy

Profesör

GülenAy

Profesör

GülenAy

GülenAy

Profesör

GülenAy

Profesör

GülenAy

Profesör

GülenAy

GülenAy

GülenAy