Ne kadar yaşadın dediler ; sanki yüz yıl dedim ,
Ne öğrendin dediler ;ayakta kalmayı dedim ,
Mutlu oldun mu dediler ; rastlayamadım dedim ,
Sevgi nedir dediler;fırtınalı bir rüzgar dedim,
Dünya nasıl birşeydir dediler ,
Zemheride yanıp , temmuzda üşümektir dedim ,
İnsanları sevdin mi dediler ; çok az insanı dedim ,
Gördüklerimden bir elin parmakları kadar bile değil ,
Dediler ki hiç sevdin mi ; dedim ki sevdim ,
Dediler ki nasıl birşeydir ; dedim ki geç rastladım erken kaybettim ,
Dedim ki bir güle benziyor , ömrü bir senedir ,
Gülün kırmızısını bir gün gördüm , kalanı ise dikendir.
Öğrendim ki gülün kendisi değil miş sevilen , dikenleriymiş ,
Gül bir sembolmüş dikenler ta kendisi , ne kadar batarsa eline ,
Ne kadar kanatırsa elini ve yüreğini o kadar severmişin ,
Dediler ki şimdi en çok neyi seviyorsun ,
Dedim ki ; bir bardak çay , damardan bir türkü ve yalnızlık .
VEYSEL
Ne öğrendin dediler ;ayakta kalmayı dedim ,
Mutlu oldun mu dediler ; rastlayamadım dedim ,
Sevgi nedir dediler;fırtınalı bir rüzgar dedim,
Dünya nasıl birşeydir dediler ,
Zemheride yanıp , temmuzda üşümektir dedim ,
İnsanları sevdin mi dediler ; çok az insanı dedim ,
Gördüklerimden bir elin parmakları kadar bile değil ,
Dediler ki hiç sevdin mi ; dedim ki sevdim ,
Dediler ki nasıl birşeydir ; dedim ki geç rastladım erken kaybettim ,
Dedim ki bir güle benziyor , ömrü bir senedir ,
Gülün kırmızısını bir gün gördüm , kalanı ise dikendir.
Öğrendim ki gülün kendisi değil miş sevilen , dikenleriymiş ,
Gül bir sembolmüş dikenler ta kendisi , ne kadar batarsa eline ,
Ne kadar kanatırsa elini ve yüreğini o kadar severmişin ,
Dediler ki şimdi en çok neyi seviyorsun ,
Dedim ki ; bir bardak çay , damardan bir türkü ve yalnızlık .
VEYSEL