ÇIĞLIK
Günlerdir için için yakan,
Derin kuytulardan tırmanan,
Gökyüzünden dünyaya haykıran bir ses…
Her an alıp-vermeye korktuğum nefes.
“Gitme” …diye bağırıyor sanki!
Rüyalarımda yakalıyor beni.
Yaşadıklarım, boş ümitlerimin bedeli!
Herkes bana “UNUT!” diyor seni…
Görmedim ben hiç İstanbul’u.
Unutmaya alışmış insanlarla mı dolu?
Ruhunun ruhumda yarattığı tutku,
Adını bile bilmediğim bir oyun mu?
Çok uzaklardan yükselen bir çığlık!
Kimse sesimi duymuyor artık…
Herkes için bu ses sıradan bir ıslık.
Sende duymak istemedin! Her yanım karanlık…
Hakk’a yalvardım ne olur ”o” mutlu olsun…
“Yüreği hep nurla dolsun”…
Tüm dileğim ne biliyor musun?
Aşkım! ...Bütün hayallerin gerçek olsun…
Ayşegül Öner.
25–01–2007
Saat: 14:42
Günlerdir için için yakan,
Derin kuytulardan tırmanan,
Gökyüzünden dünyaya haykıran bir ses…
Her an alıp-vermeye korktuğum nefes.
“Gitme” …diye bağırıyor sanki!
Rüyalarımda yakalıyor beni.
Yaşadıklarım, boş ümitlerimin bedeli!
Herkes bana “UNUT!” diyor seni…
Görmedim ben hiç İstanbul’u.
Unutmaya alışmış insanlarla mı dolu?
Ruhunun ruhumda yarattığı tutku,
Adını bile bilmediğim bir oyun mu?
Çok uzaklardan yükselen bir çığlık!
Kimse sesimi duymuyor artık…
Herkes için bu ses sıradan bir ıslık.
Sende duymak istemedin! Her yanım karanlık…
Hakk’a yalvardım ne olur ”o” mutlu olsun…
“Yüreği hep nurla dolsun”…
Tüm dileğim ne biliyor musun?
Aşkım! ...Bütün hayallerin gerçek olsun…
Ayşegül Öner.
25–01–2007
Saat: 14:42