Canın boğazında olur,
En küçük şeyler, dert olmaya başlar sonra,
Zaten hayatın bi kötü gidiyorsa bilirsin daha iyice bozulmadan toparlayamazsın kendini.
Herkes bi parça illa ki canını sıkar,
Mühim olan sıkıntıya değer mi ? O çileyi çektiğine değer mi o kişi ? Veya bir başka şey ?
Uğruna yorulduğun, kızdığın, kırıldığın her şeyi bi parça hak edecek aslında,
Bazı insan; bırak sevip değer vermeyi kızılıp darılmaya bile değmiyor aslında...
İnsanlar çok acayipler,
Bizler de öyle ki; menfaatimiz bitince, biraz beklentimiz kırılınca, onu onca geçmişe rağmen silip atabiliyoruz.
Farzı misal acı tatlı bi dostluğun olmuştur,
Sevmişindir ya, onunla yaşamayı, -yediğim içtiğim ayrı gitmesin diye- beraber olmayı istemişindir, en büyük şeyi göze aldığın o birlikteliğinde, en küçük sıkıntıda hiç kendinde suç aramadan tavır koyan, hemen çevreyi kendi etrafına toplayıp fitnelik çıkaran insanlar olacak.
Bunların hangi birine sabretmeyi öğrenmeli insan? Nasıl dayanmalı ?
Ya Hu zaten onca dert, el-insaf !
Bunların üstesinden nasıl gelinecek ki, bi de üstüne dostluğu kırmaya çalışırsın.
Hani derler ya bir bardak çayın mutluluğunu veremeyen insan olur çıkar karşına.
Atsan atılmaz, satsan satılmaz...
Sen sen ol sana yapıldığında acı duyduğun bir şeyi başkasına yapma.
Hayat daha bu kadar ağır yükleri kaldırmaya elverişli kılmadı beni.
Ben bunları kaldıramam, dikkat et.
Hani raydan çıkmaya meyilli bir hayatım olacaksa kendi elimle iyice bozmadan nasıl yapılmalı ki diye düşünmem.
Çünkü biliyorum arkadaşım iyice bozulmadan hiç bir şey yapılmaya çalışılmıyor bu hayatta.
Gel ağzımızın tadını bilelim,
Gel birbirimizin kadrini bilelim.
Dünya boş, hayat zaten çekilmez.
Bilal İşgören
En küçük şeyler, dert olmaya başlar sonra,
Zaten hayatın bi kötü gidiyorsa bilirsin daha iyice bozulmadan toparlayamazsın kendini.
Herkes bi parça illa ki canını sıkar,
Mühim olan sıkıntıya değer mi ? O çileyi çektiğine değer mi o kişi ? Veya bir başka şey ?
Uğruna yorulduğun, kızdığın, kırıldığın her şeyi bi parça hak edecek aslında,
Bazı insan; bırak sevip değer vermeyi kızılıp darılmaya bile değmiyor aslında...
İnsanlar çok acayipler,
Bizler de öyle ki; menfaatimiz bitince, biraz beklentimiz kırılınca, onu onca geçmişe rağmen silip atabiliyoruz.
Farzı misal acı tatlı bi dostluğun olmuştur,
Sevmişindir ya, onunla yaşamayı, -yediğim içtiğim ayrı gitmesin diye- beraber olmayı istemişindir, en büyük şeyi göze aldığın o birlikteliğinde, en küçük sıkıntıda hiç kendinde suç aramadan tavır koyan, hemen çevreyi kendi etrafına toplayıp fitnelik çıkaran insanlar olacak.
Bunların hangi birine sabretmeyi öğrenmeli insan? Nasıl dayanmalı ?
Ya Hu zaten onca dert, el-insaf !
Bunların üstesinden nasıl gelinecek ki, bi de üstüne dostluğu kırmaya çalışırsın.
Hani derler ya bir bardak çayın mutluluğunu veremeyen insan olur çıkar karşına.
Atsan atılmaz, satsan satılmaz...
Sen sen ol sana yapıldığında acı duyduğun bir şeyi başkasına yapma.
Hayat daha bu kadar ağır yükleri kaldırmaya elverişli kılmadı beni.
Ben bunları kaldıramam, dikkat et.
Hani raydan çıkmaya meyilli bir hayatım olacaksa kendi elimle iyice bozmadan nasıl yapılmalı ki diye düşünmem.
Çünkü biliyorum arkadaşım iyice bozulmadan hiç bir şey yapılmaya çalışılmıyor bu hayatta.
Gel ağzımızın tadını bilelim,
Gel birbirimizin kadrini bilelim.
Dünya boş, hayat zaten çekilmez.
Bilal İşgören