Yildiray Ogur - Taraf Gazetesi
Nasil baslasam söze. “Bu ülke için hizmet alan da
hizmet veren de sereflidir” desem konu açilir mi
kendiliginden. Bugüne kadar basörtülü kadinlar
mahkemelere gittiler. Kürsülerde hep basi açik
erkekler ve kadinlar vardi. Hem de kadin nüfusunun
yüzde 70’nin basi kapaliyken. “Kizmadilar, üzülmediler
‘bunlar tarafsiz olamaz’ deyip kendi mahkemelerini
kurmadilar” deyip vicdanlara mi oynasam.
Kimse ikna olmadi herhalde, homurtular hemen basladi:
“Yok artik. Olmaz bu ama. Bak buna da ben karsiyim
ama. Bu gerginlik çikarmaktir ama. Ben bile inanacagim
Malezyalastigimiza. Tamam, üniversiteye girsinler ama
devlet memuru olamazlar, hâkim hiç olamazlar. Mümkün
degil. Gel hacim hizmet alan hizmet veren ayriminda
anlasalim. Bak onun için bile Danistay’i Yargitay’i
ayaklandi. Hâkim de olsun dersen artik kesin darbe
olur. Hem ben bir mahkemede basörtülü bir hâkim
görürsem o mahkemenin tarafsizligina nasil
inanacagim.”
Susalim lütfen. Hep birlikte önce bir sessizligi
saglayalim. Iddia makami ne diyor “Basörtülü hâkim
görürsem onun tarafsiz olduguna nasil inanacagim?”
Yaz kizim. Gerekçeli kararimi açikliyorum. Bir daha da
bana böyle davalarla gelmeyin ama.
Emin Çölasan’in esinin Danistay’da baskanliga oynayan
üst düzey bir hâkim oldugunu biliyoruz. Emin Çölasan’i
da yakinen taniyoruz. (Kendisi artik emekli bir
gazeteci yeni nesil belki duymamis olabilir adini.
Yeni baslayanlar için lütfen bakiniz Yunanistan’da
orman yakan, Kerkük’te bina uçuran kahraman Sabah
Ketene yazisi.)
Simdi bu sartlar altinda Danistay’da Bayan Çölasan’in
bakacagi davalarla ilgili “acaba tarafsiz mi” süphesi
tasimamiz dogru mu? Degil. Çünkü ideolojisi, soyadi ne
olursa olsun esi, çocugu, babasi her kim olursa olsun
Danistay’da hâkim olmus birinin alacagi tüm kararlari
tam bir tarafsizlik içinde sadece metinlere, yasalara
bakarak almasini bekliyoruz. Ve ancak verdigi
kararlarla yargiç olarak konustugunda, metinden
sasarsa onun tarafsizligini sorgulayabiliriz. Agzini
bile açmadan mahkeme kürsüsüne oturusundan, soyadindan
tarafsiz olup olmadigi sonucunu çikaramayiz. “Esinin
fikirlerinin yüzde birine bile katiliyorsa vah
halimize” diyemeyiz.
Adi konmamissa da Anayasa Mahkemesi’nin Özal
tarafindan atanmislar, Sezer ve Demirel tarafindan
atanmislar olarak ikiye bölündügünü de biliyoruz.
Galiba dokuza iki bu oran. Anayasa Mahkemesi’nin 367
kararini da biliyoruz. Ama biz yine de Anayasa
Mahkemesi bu davada kesin bu karari verir diyemiyoruz,
diyemeyiz. Kim tarafindan atanirsa atansin, üyelerden
biri hangi partinin eski üyesi olursa olsun Anayasa
Mahkemesi tarafsizdir ve üyeler kendi kisisel
kanaatlerine, baskilara göre degil Anayasa’ya göre
hüküm verir, inaniyoruz.
Yargitay haftalardir baskanini seçemiyor. 22. tur
yapildi. He turda bes kez oy veriliyor. Yani Yargitay
110 oylamadir baskanini seçemiyor. Adaylar hemen hemen
ayni oylari alip duruyorlar ve kimse yeterli 125 oya
ulasamiyor. Neden? Neyi paylasamiyor yargiçlar?
Baskanlik koltugunda oturmak çok mu önemli? Isi gücü
birakip günde bes kez sandiga gitmek çok mu zevkli?
Bunun yargiya ne faydasi var? Çok belli ki burada
kisisel ihtiraslardan çok daha köklü politik bir hesap
var. Ve biliyorlar ki kimin baskan olacagi da
hukuki-politik olarak çok önemli. Kimse kimseye o
yüzden jest yapmiyor. “Buyurun siz baskan olun”
demiyor. Tüm bunlara ragmen yargiçlarin günde bes kez
oy verdikleri politik görüsleri ne olursa olsun,
kürsüye oturduklarinda yasaya göre hükmedeceklerine
inanmak zorundayiz. Tarafsiz olduklarini kabul
ediyoruz, etmekten baska çaremiz de yok.
Son zamanlarda bir takim mahkemelerin gerekçeli
kararlari açiklandi. Mesela Arat Dink davasinin
gerekçeli karari. Karari yazan yargiç Tuncay Özkan’in
kitaplarindan alintilarla siyasi bir manifesto yazmis,
aslinda Ermeniler bizi hep arkadan vurdu demisti.
Simdi mesela bu yazidan dolayi ben bu hâkimin
karsisina çiksam onun tarafsizligini daha oturum
baslamadan nasil yargilayabilirim? Bu insafsiz olmaz
mi?
Yani diyecegim su; Simdi siz tüm bu hâkimlerin,
yargiçlarin, Semdinli’yi bombalayan ast subaylari
serbest birakan mahkemenin, Ferhat Sarikaya’yi
meslekten atan, bunlarin hepsinin basi Hâkimler ve
Savcilar Yüksek Kurulu’nun, onun da bagli oldugu sekiz
asker için “Keske ölselerdi” diyen Adalet Bakani’nin
tarafsiz olduguna inaniyorsunuz, hâlâ basiniza bir hal
gelince mahkemeye kosuyorsunuz da mahkeme kürsüsünde
daha agzini bile açmamis oturan basörtülü bir kadin
hâkim görünce mi tarafsizlik kriziniz tutuyor?
Bugüne kadar mahkeme kürsülerinde hep basi açik
erkekler ve kadinlar oturdular. Ne faili meçhul
cinayetler aydinlandi, ne büyük devlet adamlarina
dokunulabildi, ne Susurluk aydinlandi ne de Semdinli.
Demek ki basin açik olmasiyla tarafsizlik arasinda
herhangi bir mantiksal iliski yok. Basörtülü hâkimler
baksaydi bu davalara sonuç farkli olurdu da diyemeyiz.
Çünkü hâkimler örtülü ya da örtüsüz olan baslariyla
degil, yasalarla hükmediyorlar. Öyle degil mi? Size
soruyorum iddia makami. Yoksa öyle degil de bu yüzden
mi “basörtülü hâkimler tarafsiz olamazlar” isyani.
Herkesin bildigini bizden saklamayin, taniklik edin ve
kurtulun.
Nasil baslasam söze. “Bu ülke için hizmet alan da
hizmet veren de sereflidir” desem konu açilir mi
kendiliginden. Bugüne kadar basörtülü kadinlar
mahkemelere gittiler. Kürsülerde hep basi açik
erkekler ve kadinlar vardi. Hem de kadin nüfusunun
yüzde 70’nin basi kapaliyken. “Kizmadilar, üzülmediler
‘bunlar tarafsiz olamaz’ deyip kendi mahkemelerini
kurmadilar” deyip vicdanlara mi oynasam.
Kimse ikna olmadi herhalde, homurtular hemen basladi:
“Yok artik. Olmaz bu ama. Bak buna da ben karsiyim
ama. Bu gerginlik çikarmaktir ama. Ben bile inanacagim
Malezyalastigimiza. Tamam, üniversiteye girsinler ama
devlet memuru olamazlar, hâkim hiç olamazlar. Mümkün
degil. Gel hacim hizmet alan hizmet veren ayriminda
anlasalim. Bak onun için bile Danistay’i Yargitay’i
ayaklandi. Hâkim de olsun dersen artik kesin darbe
olur. Hem ben bir mahkemede basörtülü bir hâkim
görürsem o mahkemenin tarafsizligina nasil
inanacagim.”
Susalim lütfen. Hep birlikte önce bir sessizligi
saglayalim. Iddia makami ne diyor “Basörtülü hâkim
görürsem onun tarafsiz olduguna nasil inanacagim?”
Yaz kizim. Gerekçeli kararimi açikliyorum. Bir daha da
bana böyle davalarla gelmeyin ama.
Emin Çölasan’in esinin Danistay’da baskanliga oynayan
üst düzey bir hâkim oldugunu biliyoruz. Emin Çölasan’i
da yakinen taniyoruz. (Kendisi artik emekli bir
gazeteci yeni nesil belki duymamis olabilir adini.
Yeni baslayanlar için lütfen bakiniz Yunanistan’da
orman yakan, Kerkük’te bina uçuran kahraman Sabah
Ketene yazisi.)
Simdi bu sartlar altinda Danistay’da Bayan Çölasan’in
bakacagi davalarla ilgili “acaba tarafsiz mi” süphesi
tasimamiz dogru mu? Degil. Çünkü ideolojisi, soyadi ne
olursa olsun esi, çocugu, babasi her kim olursa olsun
Danistay’da hâkim olmus birinin alacagi tüm kararlari
tam bir tarafsizlik içinde sadece metinlere, yasalara
bakarak almasini bekliyoruz. Ve ancak verdigi
kararlarla yargiç olarak konustugunda, metinden
sasarsa onun tarafsizligini sorgulayabiliriz. Agzini
bile açmadan mahkeme kürsüsüne oturusundan, soyadindan
tarafsiz olup olmadigi sonucunu çikaramayiz. “Esinin
fikirlerinin yüzde birine bile katiliyorsa vah
halimize” diyemeyiz.
Adi konmamissa da Anayasa Mahkemesi’nin Özal
tarafindan atanmislar, Sezer ve Demirel tarafindan
atanmislar olarak ikiye bölündügünü de biliyoruz.
Galiba dokuza iki bu oran. Anayasa Mahkemesi’nin 367
kararini da biliyoruz. Ama biz yine de Anayasa
Mahkemesi bu davada kesin bu karari verir diyemiyoruz,
diyemeyiz. Kim tarafindan atanirsa atansin, üyelerden
biri hangi partinin eski üyesi olursa olsun Anayasa
Mahkemesi tarafsizdir ve üyeler kendi kisisel
kanaatlerine, baskilara göre degil Anayasa’ya göre
hüküm verir, inaniyoruz.
Yargitay haftalardir baskanini seçemiyor. 22. tur
yapildi. He turda bes kez oy veriliyor. Yani Yargitay
110 oylamadir baskanini seçemiyor. Adaylar hemen hemen
ayni oylari alip duruyorlar ve kimse yeterli 125 oya
ulasamiyor. Neden? Neyi paylasamiyor yargiçlar?
Baskanlik koltugunda oturmak çok mu önemli? Isi gücü
birakip günde bes kez sandiga gitmek çok mu zevkli?
Bunun yargiya ne faydasi var? Çok belli ki burada
kisisel ihtiraslardan çok daha köklü politik bir hesap
var. Ve biliyorlar ki kimin baskan olacagi da
hukuki-politik olarak çok önemli. Kimse kimseye o
yüzden jest yapmiyor. “Buyurun siz baskan olun”
demiyor. Tüm bunlara ragmen yargiçlarin günde bes kez
oy verdikleri politik görüsleri ne olursa olsun,
kürsüye oturduklarinda yasaya göre hükmedeceklerine
inanmak zorundayiz. Tarafsiz olduklarini kabul
ediyoruz, etmekten baska çaremiz de yok.
Son zamanlarda bir takim mahkemelerin gerekçeli
kararlari açiklandi. Mesela Arat Dink davasinin
gerekçeli karari. Karari yazan yargiç Tuncay Özkan’in
kitaplarindan alintilarla siyasi bir manifesto yazmis,
aslinda Ermeniler bizi hep arkadan vurdu demisti.
Simdi mesela bu yazidan dolayi ben bu hâkimin
karsisina çiksam onun tarafsizligini daha oturum
baslamadan nasil yargilayabilirim? Bu insafsiz olmaz
mi?
Yani diyecegim su; Simdi siz tüm bu hâkimlerin,
yargiçlarin, Semdinli’yi bombalayan ast subaylari
serbest birakan mahkemenin, Ferhat Sarikaya’yi
meslekten atan, bunlarin hepsinin basi Hâkimler ve
Savcilar Yüksek Kurulu’nun, onun da bagli oldugu sekiz
asker için “Keske ölselerdi” diyen Adalet Bakani’nin
tarafsiz olduguna inaniyorsunuz, hâlâ basiniza bir hal
gelince mahkemeye kosuyorsunuz da mahkeme kürsüsünde
daha agzini bile açmamis oturan basörtülü bir kadin
hâkim görünce mi tarafsizlik kriziniz tutuyor?
Bugüne kadar mahkeme kürsülerinde hep basi açik
erkekler ve kadinlar oturdular. Ne faili meçhul
cinayetler aydinlandi, ne büyük devlet adamlarina
dokunulabildi, ne Susurluk aydinlandi ne de Semdinli.
Demek ki basin açik olmasiyla tarafsizlik arasinda
herhangi bir mantiksal iliski yok. Basörtülü hâkimler
baksaydi bu davalara sonuç farkli olurdu da diyemeyiz.
Çünkü hâkimler örtülü ya da örtüsüz olan baslariyla
degil, yasalarla hükmediyorlar. Öyle degil mi? Size
soruyorum iddia makami. Yoksa öyle degil de bu yüzden
mi “basörtülü hâkimler tarafsiz olamazlar” isyani.
Herkesin bildigini bizden saklamayin, taniklik edin ve
kurtulun.