Sessiz Vaveyla
EL Kârda Gönül Yârda
Seni her gördüğümde gönlümde kopan velvelenin adıydı ;vaveylâ.Hem de öyle bir vaveylâ ki boğazımdaki sessizlik urganıyla, vav ile lâ arasında râm olmuş bir velvele ... Bir ey mesafesinde sana seslensem , ey serv-i revanım duyar mısın bu vav-ey-lâ’nın sesini? Nur-ı nazarıma bin anlam yükleyenim , bir leyl vakti şimdi ertelemeden, gönlüme çöken o süveydayı bertaraf edebilir misin ? O maverân yalnızlığında , hani o bilindik ayrılık terennümlerini bahşettiğin gibi, öylece susacak mısın?
Tövbe bu sessizlikten şikayetçi değilim , lâkin bilir misin ey yâr ;
“Ömrümün fasl-ı baharında , elim kalem gönlüm aşk tuttu.
Hülâsâ, gönlümün bam telinde , Kays'a hasret vaveyla koptu.”
Bundandır sesimin ah u zarı, bundadır üç lâ`nın ortasında kalmışlığım. Bundandır sensizliğin feyyadı ve bundandır sessizliğin duası…
Ey yâr vaveylâyı sessiz yapan gözlerine maşallah… Dualardaki içtenlikse , elimi açtığımda ki kelamın güzelliği, amin diyen meleklerin Rabbin’e Elhamdulillah . Adının gizeminde , her hecesindeki zikri bana nasip eden yüreğe nasip olsun cennet inşAllah…
Lâ ile sonsuzluğa uzanan ayrılıklarda Kays’a hasret Leyla kaderini yaşamaksa bu aşkın adı eyvAllah, her hecesi sen olan şiirlerin , aşk-ı vaveyla ise adı , her rüyada senden uzak kalmaksa bu kaderin adı , başından sonuna EyvAllah ...
Aşka, acıya,geceye ve sana EyvAllah, yâr EyvAllah..
Yazan: Tuba Küçük
12 Ocak 2011
Râm: Boyun eğmek… Hülasa: Kısacası
Vaveyla: velvele, çığlık.. Nur-ı Nazarım: bakışımdaki nur
Serv-i revanım: Selvi boylum Leyl: gece
Kays: Mecnun’un Leyla aşkıyla yanmadan önceki adı…
Maveran:Görülen alemin ötesi
Süveyda: kalpte olduguna inanılan bir nokta
...