KÖRDÜĞÜM
Profesör
AİŞE ORDUYU BEKLETİNCE
Hz. Aişe Resulullah ile birlikte sefere çıkmıştı.Genç Aişe’nın kolyesi kayboldu.
Allah Resulü, Aişe’nin kolyesini aramaya koyuldu.Kolye bulunamıyordu.Peygamberimiz Aişe’nin kolyesini bulmadan oradan ayrılmak istemedi.Resulullah ile birlikte herkes orada kalmak zorunda kaldı.Kalınan bölgede su yoktu.İnsanların yanındaki suda bitmişti.Abdest almakta zorlanan kişiler Hz. Aişe’yi babası Hz.Ebu Bekir’e şikayet ettiler.
‘Aişenin yaptığını görüyor musun?Resulullah’ı alıkoydu.Burası su bulunan bir yer değil, susuz kaldık!’
Hz.Ebu Bekir doğruca kızının yanına gitti.Allah Resulü Aişe’nin dizinde uyuyordu.Kızgınlıkla kızına hitab etti.
‘Senin yüzünden burada kalındı, insanların yanında su da kalmadı’
Hz.Aişe kendisini azarlayan babasını şu şekilde anlatır:
‘Maşallah demediğini bırakmadı.Eliyle göğsümü dürterek canımı bile acıttı.Resulullah dizimde olduğu için kımıldamamaya çalıştım’
Peygamberde sabaha kadar susuz uyumuştu ama o eşine kızmadı ve onu azarlamadı.Sabah olduğunda her şeyin çözüm kapısından çözüm gelmişti.Su bulunamayınca ne yapacağı bildirilmişti.
Teyemmüm ayeti nazil oldu.
‘Su bulamazsanız temiz toprakla teyemmüm edin, yüzlerinizi ve ellerinizi onunla meshedin’
Bir kadının kaybolan gerdanlığı ve eşinin ona davranışı bir rahmeti netice vermişti.Su bulunmadığında rahmetin nasıl bulunacağını.
Aişe yüzünden nazil olan bu hüküm için sahabeden Useyd b. Hudayr, Aişe’nin babasına gelerek iltifatta bulundu:
‘Ey Ebu Bekir ailesi! Bu sizin ilk bereketiniz değil.’
Aişe der ki:
‘Bindiğim deveyi dürtüp kaldırdım birde ne göreyim kaybolan kolye devenin altında!’
Peygamber, eşinin en küçük işine,arzusuna bile merhametle yaklaşıyordu.Dikkatle ilgileniyordu. Herkesin kızdığı yerde O,kızmadan eşinin kolyesini arıyordu.Seferde bu kadar önemli meselelerin içinde bunun ne önemi var demiyordu.Eşini üzmemek için orduyu bekletebiliyordu.
Onun eşine karşı bu Rahim davranışı başka bir Rahimiyeti celp ediyordu.
O eşlerine çok merhametliydi.
O aynaydı:
Çok özel ihsanı ve hususi rahmet tecellisi olan Rahim’in…
Hz. Aişe Resulullah ile birlikte sefere çıkmıştı.Genç Aişe’nın kolyesi kayboldu.
Allah Resulü, Aişe’nin kolyesini aramaya koyuldu.Kolye bulunamıyordu.Peygamberimiz Aişe’nin kolyesini bulmadan oradan ayrılmak istemedi.Resulullah ile birlikte herkes orada kalmak zorunda kaldı.Kalınan bölgede su yoktu.İnsanların yanındaki suda bitmişti.Abdest almakta zorlanan kişiler Hz. Aişe’yi babası Hz.Ebu Bekir’e şikayet ettiler.
‘Aişenin yaptığını görüyor musun?Resulullah’ı alıkoydu.Burası su bulunan bir yer değil, susuz kaldık!’
Hz.Ebu Bekir doğruca kızının yanına gitti.Allah Resulü Aişe’nin dizinde uyuyordu.Kızgınlıkla kızına hitab etti.
‘Senin yüzünden burada kalındı, insanların yanında su da kalmadı’
Hz.Aişe kendisini azarlayan babasını şu şekilde anlatır:
‘Maşallah demediğini bırakmadı.Eliyle göğsümü dürterek canımı bile acıttı.Resulullah dizimde olduğu için kımıldamamaya çalıştım’
Peygamberde sabaha kadar susuz uyumuştu ama o eşine kızmadı ve onu azarlamadı.Sabah olduğunda her şeyin çözüm kapısından çözüm gelmişti.Su bulunamayınca ne yapacağı bildirilmişti.
Teyemmüm ayeti nazil oldu.
‘Su bulamazsanız temiz toprakla teyemmüm edin, yüzlerinizi ve ellerinizi onunla meshedin’
Bir kadının kaybolan gerdanlığı ve eşinin ona davranışı bir rahmeti netice vermişti.Su bulunmadığında rahmetin nasıl bulunacağını.
Aişe yüzünden nazil olan bu hüküm için sahabeden Useyd b. Hudayr, Aişe’nin babasına gelerek iltifatta bulundu:
‘Ey Ebu Bekir ailesi! Bu sizin ilk bereketiniz değil.’
Aişe der ki:
‘Bindiğim deveyi dürtüp kaldırdım birde ne göreyim kaybolan kolye devenin altında!’
Peygamber, eşinin en küçük işine,arzusuna bile merhametle yaklaşıyordu.Dikkatle ilgileniyordu. Herkesin kızdığı yerde O,kızmadan eşinin kolyesini arıyordu.Seferde bu kadar önemli meselelerin içinde bunun ne önemi var demiyordu.Eşini üzmemek için orduyu bekletebiliyordu.
Onun eşine karşı bu Rahim davranışı başka bir Rahimiyeti celp ediyordu.
O eşlerine çok merhametliydi.
O aynaydı:
Çok özel ihsanı ve hususi rahmet tecellisi olan Rahim’in…
