Acımasız

Hasta kalbim ızdıraplarla sızılıyor;
Zaman acımasız, mekan acımasız.
Ok delmiş bağrımı, kanlar sızıyor,
Atan acımasız, oyan acımasız.

Bir kuş vuruldu taa semalarda,
Bin saçma doldu körpe bağrına;
Süzüldü kanatları onca acıyla...
Sıkan acımasız, vuran acımasız.

Bir balık takıldı koca ağlara,
Çırpındı durdu boşuboşuna;
Bir el uzanıp kavradı sıkıca...
Çeken acımasız, tutan acımasız.

Bir yaprak, düşüverdi canıyla,
Kara toprağın kara kucağına;
Bir fırtına, alıp savurdu boşluğa...
Düşüren acımasız, savuran acımasız.

Bir gonca koparıldı ta dalıyla,
Dikenler bile dikleştiler bu duruma;
Bükülüp boynu, rengi soldu vazoda...
Koparan acımasız, solduran acımasız.

Acıyla çalkalanmakta koca bir alem;
Kimileri çektiriyor, kimileri çekerken...
Milyonlarca çocuk acından ölürken
Tok yatan acımasız, susan acımasız.

Alperenler yurdunda dirlik bozuldu,
Soylu ataların ocağı talan oldu...
Tüyü bitmedikler bile soyuldu...
Çalan acımasız, soyan acımasız.

Doğanın bile dengesi bozuldu,
Seller, kasırgalar kasıp kavurdu...
Ateş masum, su masum doğrusu;
Her kötülükte insan acımasız.

Kasım 1982
Selcuklu Buğra