:)zeynep(:
Hakve
Aglayamıyorum...
Gittigin günden beri, gözyaslarım bana küskün...
Yüregime cezam, içime hapsettim damlaları..
Suskun haykırıslar…
Görünmez acılar..
Biliyor musun?
Varlıgın ile yoklugun arasında bir fark göremiyorum şimdilerde…
Varlıgında da hic olmadın ki!
Özür dilerim!
Vardın varolmasına da,
Bende olmadın ki hic!
Her nefesimde içime cektim, seni…
Ben ‘’beni’’ feda ettim sana…!
Şimdi yokum!
Sensin sebep, yokluguma…
Sözlerin, yüregime cezam!
Gözlerin kalbimin anahtarı…
Bir sana ait, bir sana dayanıksız...
Kaybettim sendeki ‘’beni’’!
Vazgectim kendimden…
Yüregine, yüregimle gönderdim hayallerimi..
Avuclarına bıraktım, umutlarımı…
Yüregimden sen sorumlusun!
Bende varolan, sende yasayan yüregimden…
Seni secti ''O''...
Cezam olsan ne farkeder?
Benim secimim degilmisin ki?
Kaybettim bugün kendimi…
Hükümsüzdür!
Sonu yok bunun, boşluklardan boşluk begendim!
Vazgectim bugün herseyden, halsiz şu kalbim..
Kan revan içinde hep kanamaz denen yerlerim…!
Hem suçsuz hem güçsüz hem halsiz...
Bu kez anladım!
Hüzünlerden bozma,
Mutluluklar yaşıyorum...!
