B
BeHReM
Guest
YAKARIŞ
Gözlerimin feri kalmadı,dizlerimin dermanı.Artık dayanamıyorum bu mehtapsız sabahlara,karanlık içine sis çökmüş gecelere.Gecelere soruyorum seni söylemiyor,gündüzler desen hiç oralı olmuyor.Onlarda sensiz benim gibi.Sokaklar yollarında yürütmez oldu,geceler o uykularda uyutmaz.Dayanamayacak gönül bu ağırlığa.Bir gün o bomboş sokaklar da yığılıp kalacağım yada o ışıksız gecelerin birinde uyumadan uyanamayacağım.Yine sen geldin akla zorla .Senin o ümitsizlik içinde ümidini kesmediğin günler belirdi gözler önünde.Senin gibi taşlanamadım Taif sokaklarında.
Aksine ben ...
Ayağıma dikenler batmadı,derinden derine.Yürümedi kanlar damarlarımdan.
Aksine ben…
Bir dava uğruna o kemikleri birbirine geçiren içi küfür dolu o işkembeler konmadı.
Aksine ben…
Senin uzattığın güle bile sahip çıkamadık.Elimize aldığımız tomurcuklar bile açmadan soldu.Zerreden sonsuza kadar haklısın bize yüz çevirmekle.Biz başta yaptık hatayı.Ne boyunduruğun altında ezildik.Ne de Senin o mübarek yüzüne bir tebessüm verebildik Senin hasretini desen hiç mi hiç çekemedik.Gözlerim Seni aramadı,başka kalplere bakamadı,bulurum ümidi yoktu gönülde.Yardan ayrıldı bir kere gönül,sarardı yaprakları,bir bir döküldü.Herkes adına ötelerden besteler söyledi,bir ben söyleyemedim.Sahralara düştüler o yakıcı sıcaklarda bir ben düşemedim.Gül yetiştirmek uğruna nelere katlandılar.
“Hepsi Allah’ın Rasul’ü için”dediler.Ey gecelerin sonsuz ışık rayihası,ey zamana köprü kuran Habibullah,ey kendi derdini unutup dünya insanlarının ümitsiz dertlerini kucaklayan yüce insan:
Nurlu yüzüne şu sis çökmüş benizler muhtaç,sanki gökteki yıldızların sevdası, dağın ,taşın, kainatın aşığısın.
Sen ki ölmüş gönüllere ab-ı hayat,çöl süvarilerinin arkasından koştuğusun.Bekletme,bekletme,bekletme bizleri.Yorgunuz ey Allah’ın Rasul’ü özlemekten hayalini.Gel bekletme gayri şu ölgün ruhları.Topraklarımız yer yer çatladı susuzluktan,gökyüzünden gelecek bir damla suya hasret.Gecikmesin o ötelerden gelecek vuslat.Bırakma bizleri elleri diken dolu insanların ellerine.Bırakmazsın Sen, bırakmazsın.Sen derinlere doğru bütünleşmiş merhamet insanı.
Ey ikliminde yıldızların gezindiği,bahçesinde güllerin açtığı,bülbüllerin ötüştüğü.Sen yeter ki yüz çevirme bizden.Bizler bağlanacağız Sana gönülden.Gel,bekletme artık bir sabah erken.
Şu gördüğün insanların yürekleri alevli.Hepsi de Rasulallah yok mu diye endişeli.Gözler fersiz,dizler dermansız kalmadan gel.Gönüllere dikenler batmadan ,üzerimizde kara bulutlar dansa kalkmadan gel.
Artık bizlerde kalkmak,dirilmek,koşmak istiyoruz o yüce imana.
Bizlerin derdinden kimseler anlamaz oldu.Anlayanlarda çok uzaklarda.Boyun büküldü,gözler yerden kalkmaz.
Söyle de gitmesinler ötelere.
Söyle de bırakmasınlar ellerimize.
Söyle de elmas taşlar yerine seni versinler bize.
ESSELATÜ VESSELAMÜ ALEYKE YA RASULALLAH.......