Yağmuru Sevmek İçin 6 Basit Neden

_Çünki çok âsâr-ı rahmet ve faideleri tazammun ettiğinden, güya yağmur şeklinde rahmet tecessüm etmiş, takattur etmiş, katre katre geliyor.
(Sözler - 680)

Allahın bize ve bütün mahlukata şefkat ettiğini tahattur ettirdiği için seviyorum.

_Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın envâ-ı mu'cizâtından bir nev-i azîmi, duasıyla zâhir olan harikalardan birisidir yağmur

bazı defa, minber-i şerif üstünde yağmur duası için elini kaldırıp, indirmeden yağmış.
Sabıkan zikrettiğimiz gibi, bir iki defa ordu susuz kaldığı vakit bulut geliyordu, yağmur veriyordu.
Hattâ, nübüvvetten evvel, cedd-i Nebî Abdülmuttalib, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın küçüklük zamanında mübarek yüzüyle yağmur duasına giderdi.

her yağışında O nun yüzü hürmetine gelen cisim ler olduğu nu anımsatması hasebiyle....

_Şemsiyeyi teşkil eden küremiz,
sâir seyyâreler,
bidâyette güneşle mümtezic olarak açılmamış bir hamur şeklinde iken,
Kadîr-i Kayyûm,
o hamuru açıp,
o seyyâreleri birer birer yerlerine yerleştirerek,
güneşi orada bırakıp zeminimizi buraya getirerek,
zemine toprak sererek,
semâ cânibinden yağmuryağdırarak,
güneşten ziyâ serptirerek dünyayı şenlendirip, bizleri içine koymuştur ...
başımızıı tabiat bataklığından çıkarır...

__Şimdi, bulutlara bak.
yağmurun şıpıltıları mânâsız bir ses olmadığına
ve şimşek ile gök gürlemesi boş bir gürültü olmadığına katî delil ise;
hâlî bir boşlukta o acâibi icâd etmek
ve onlardan âb-ı hayat hükmündeki damlaları sağmak
ve zemin yüzündeki muhtaç
ve müştak zîhayatlara emzirmek gösteriyor ki,
o şırıltı,
o gürültü gayet mânidar ve hikmettardır ki;
bir Rabb-i Kerîmin emriyle müştaklara oyağmurbağırıyor ki, "Sizlere müjde, geliyoruz!" derler

_Kadîr-i Zülcelâli ve'l-Cemal,
elbette, bilâşek velâ şüphe, koca semavata münasip,
isyansız ve daima ubudiyette olan sekeneleri ve ruhanîleri yaratmış,
semavatı şenlendirmiş, boş bırakmamış ve hayvanatın taifelerinden pek çok ziyade ayrı ayrı nevileri meleklerden icad etmiş ki,
bir kısmı küçücük olarak yağmur ve kar katrelerine binip san'at ve rahmet-i İlâhiyeyi kendi dilleriyle alkışlıyorlar..

yağmuru sevmem için 6 değil 600 neden sayabilirim..
o kadar seviyorum ki yağmaya başlayacağı an bile huzurum kat be kat artıyor..ne kadar üzgün olsam da rahmet taneleri yüzümü güldürüyor..belki de gözyaşını pek seven ben benimle beraber ağlayan gök'ü görünce yoldaş hissediyorumdur onu.
velhasıl;
Allah'ım rahmetsiz bırakmasın bizleri.

Yağmuru sevmek için işte size tek bir neden... Başka sebep aramaya gerek yok.

Allah yarattı.:gul

düşünüyorum, yağmurun bende inşâ ettiği şeyi.

fftp:
Dün yağmur yağıyordu. Saatlerce yağdı. İçimi tarifsiz kıpırdı, bir heyecan, bir coşku sardı. Allah biliyor ya dışarı çıkmak koşmak, koşmak, göğe başımı kaldırıp saatlerce yağmurun altında kalmak istiyordum. Ama bunu yapacak ortam ve şartlar yeterli değildi. Neyseki anlayışlı annem ve babam var. Söylemeden anlamış olmaları çok güzel. Onların sayesinde koştum, ağaçların yapraklarını seyrettim, esen rüzgârda kollarımı açtım. Islandım, ıslandım, ıslandım...

Başımı göğe çevirdim, yağan o yağmuru hissetmek istedim.

Sonra indirdim başımı, içimdeki o koşan şey durdu birden sanırım. Nefesi tıkandı belki koşmaktan. Belki başka bir şey oldu, bilmiyorum. Ağaçları, ıslanan çimenleri ve toprağı seyrettim. Sonra tekrar başım göğe çevrildi. Baktım, uzun uzun baktım. Aradığım neydi, göremedim.

Yıkıldım o esnada... Yapayalnızdım. O an yanımda derunî bakışları ve anlatımları olan birini aradım.

İlerde ailem camdan seyrediyor muydu beni bilmiyordum. Yağmuru onların seviyor olmasına sevinmiştim. Sohbet ediyor olmalılardı ve büyük ihtimal düştüğüm bu sessizliğe aldırmayacaklardı. Onlar yağmuru heyecanla anlatır gibiydiler. Belki de başka bir şey konuşuyorlardı.

Oysa ben, anlamını bilmiyordum hiçbir şeyin. Görmek, ıslanmak, koşmak, yetmemişti. Ağlamalı mıydım? Bir bebek gibi, ama yok! Göremiyordum, ufkum o kadar dardı ki, kendi yetersizliğimle bir adım daha atamamış, gerilemiş, gerilemiştim. Tufan kopmalıydı o an! Belki de koptu...

Yağmurda ne aramıştım?

Bulduğum sığ bir akıl, benlik, yokluk olmuştu. Yapayalnızdım, bana gördüklerimi anlatacak birine ihtiyacım vardı. Yağmurun dilini anlayamacak kadar sığ bir âlemdeydim.

Bir bebek olmak istedim, yağmurda ıslanan bir bebek...

..........................



Yağmuru sevmem için nasıl bir nedenim var bilmiyorum...
Daha doğrusu dediğim gibi dilim çok yetersiz...
Yağmuru sığ bir sevişle...

Her damlada bir derya gizlidir, onun için her damla deryada fena olmak ve sonuçta damlalığını unutup derya olmak ister.

Onun içindir ki her damla ve ırmak deryaya doğru koşar. Deryaya vardığı anda fenafilderya olmuş damla kalmamış sadece derya kalmıştır.

Her can aslında biz farkına varmasak ta, aslında fena olmak ister. Aslını arar.

Sizin aradığınız da aslınız olmasın dostum?

Teşekkür ediyorum sayın sabret alim. Sanırım bu aralar bütün kifayetsizliğimi "teşekkür ederim" e sığdırdım.

Bunca yol kat edişin tek bir anlamı var. Bu anlamın ne olduğunu bilsemde, yol kat etmeden aslında bilinmiyor. Kozadan çıkmak gibi. Nasıl bir kelebek olacağımı ya da o kanat çırpmanın nasıl bir duygu olduğunu bilmiyorum.

Yalnız sığlık kötü bir şey, devinip durmak, derken bu ızdırap çekilmiyor.

Yağmuru tufanlarıma rağmen seviyorum. Adı konmamış olsun sevgimin.