Ve Kapı Çalmaz

Kapı çalar...
Sabahın erken saatlerinde... Açarsınız. Sütçünüzdür gelen. Sütçünün litreliğinden
kabınıza dökülen beyazlıkta sabahın güzelliğine kavuşursunuz.
Gözünüzde pırıl pırıl bir sabah kahvaltısı canlanır. İçinizden “Bugün kahvaltıyı bahçede yapalım” diye geçirirsiniz...

Kapı çalar...

Gelen postacıdır. Kucağında büyükçe bir paket. Uzattığı kâğıda bir imza atarsınız. Daha önceden ısmarladığınız kitaplara kavuşmanın sevincini yaşarsınız.
Zaten tatilde olduğunuzdan bu kitaplara çok ihtiyacınız vardır. “Artık canım sıkılmayacak” deyip keyiflenirsiniz.

En çok merak ettiğinizi alıp şezlonga uzanırsınız...

Zil çalar...

Kapıya koşarsınız.

Yıllardır görmediğiniz bir dost gelmiştir. Sevinirsiniz. Sohbetleriniz saatler boyu hatta
günlerce sürer.
“Yaşamak ne güzel” dersiniz içinizden. Hele böyle dostlar varken...

Kapı çalar...

Dürbünden bakarsınız. Kimseyi göremezsiniz.
Dönüp yeniden koltuğa gömülürsünüz. Bir daha çalar.
Bakarsınız, yine kimse yok. Tam o sırada bir daha çalınca kapıyı açarsınız.
Komşunuzun oğlu. Elindeki sopayla zile uzanmakta. Meğer tuzları bitmiş. İçeriden tuz getirirken kendi kendinize söylenirsiniz “Elbette göremem. Keratanın boyu bir metre...”
Bu küçük hâdise neşelendiriverir ortalığı. Hatta koşup hanımınıza anlatırsınız.


Kapı çalar...

Düşüp bayılacak kadar şaşırırsınız. Askerdeki oğlunuz haber vermeden izne çıkmıştır. “Oğlum benim...” diye hasretle kucaklarken gözyaşlarınızı zaptedemezsiniz. Mutululuğunuz oğlunuzun izni kadar uzar...

Kapının her çalışında sanki mutluluğa koşmaktasınız. Huzur tüter gözlerinizden. Her sessizlikte kulaklarınız zil sesi arar...

"Ve kapı çalmaz..."
En büyük misafir gelir.


Âdetâ kapıyı kırmıştır. Alıp gider sizi, şaşırırsınız. “Niye haber vermedi?” diye içinizden geçirirken “Doğduğundan beri zile basmaktayım” der. Bir şeyler söylemek istersiniz o an. Ama o andan sonra diliniz dönmez.

Ölüm sessiz sedasız gelivermiştir

Murat Başaran

daha oncede okumustum,ve cok etkilenmistim..
tesekkurler seyyah ..

Kapı Çalar

KAPI CALAR...
SABAHIN ERKEN SAATLERINDE. ACARSINIZ. SUTCUNUZDUR GELEN. SUTCUNUN
LITRELIGINDEN KABINIZA DOKULEN BEYAZLIKTA SABAHIN GUZELLIGINE
KAVUSURSUNUZ. GOZUNUZDE PIRIL PIRIL BIR SABAH KAHVALTISI CANLANIR.
ICINIZDEN "BUGUN KAHVALTIYI BAHCEDE YAPALIM" DIYE GECIRIRSINIZ.

KAPI CALAR...
GELEN POSTACIDIR. KUCAGINDA BUYUKCE BIR PAKET. UZATTIGI KAGIDA IMZA
ATARSINIZ. DAHA ONCEDEN ISMARLADIGINIZ KITAPLARA KAVUSMANIN SEVINCINI
YASARSINIZ. ZATEN TATILDE OLDUGUNUZDAN BU KITAPLARA COK IHTIYACINIZ
VARDIR. "ARTIK CANIM SIKILMAYACAK " DEYIP KEYIFLENIRSINIZ. EN COK MERAK
ETTIGINIZI ALIP SEZLONGA UZANIRSINIZ.

KAPI CALAR...
KAPIYA KOSARSINIZ. YILLARDIR GORMEDIGINIZ BIR DOST GELMISTIR.
SEVINIRSINIZ. SOHBETLERINIZ SAATLER BOYU HATTA BUTUN GUN SURER. "YASAMAK
NE GUZEL" DERSINIZ ICINIZDEN. HELE BOYLE DOSTLAR VARKEN.

KAPI CALAR...
DURBUNDEN BAKARSINIZ. KIMSEYI GOREMEZSINIZ. DONUP YENIDEN KOLTUGA GOMULURSUNUZ. BIR DAHA CALAR. BAKARSINIZ, YINE KIMSE YOK. TAM O SIRADA BIR DAHA CALINCA KAPIYI ACARSINIZ. KOMSUNUZUN OGLU, ELINDEKI SOPAYLA ZILE UZANMAKTA. MEGER TUZLARI BITMIS. ICERIDEN TUZ GETIRIRKEN KENDI KENDINIZE SOYLENIRSINIZ. "ELBETTE GOREMEM. KERATANIN BOYU BIR METRE." BU KUCUK HADISE NESELENDIRIVERIR ORTALIGI.

KAPI CALAR...
DUSUP BAYILACAK KADAR SASIRIRSINIZ. ASKERDEKI OGLUNUZ HABER VERMEDEN IZNE CIKMISTIR. "OGLUM BENIM" DIYE HASRETLE KUCAKLARKEN GOZ YASLARINIZI
ZAPTEDEMEZSINIZ. MUTLULUGUNUZ OGLUNUZUN IZNI KADAR UZAR...
KAPININ HER CALISINDA SANKI MUTLULUGA KOSMAKTASINIZ. HUZUR TUTER
GOZLERINIZDEN. HER SESSIZLIKTE KULAKLARINIZ ZIL SESI ARAR...

VE KAPI CALMAZ...
O GUN EN BUYUK MISAFIRINIZ GELIR. ADETA KAPIYI KIRMISTIR.
ALIP GIDER SIZI, SASIRIRSINIZ. "NIYE HABER VERMEDI?" DIYE ICINIZDEN GECIRIRKEN;
"DOGDUGUNDAN BERI ZILE BASMAKTAYIM" DER. BIR SEYLER SOYLEMEK ISTERSINIZ O AN. AMA O ANDAN SONRA DILINIZ DONMEZ.

OLUM SESSIZ SEDASIZ GELIVERMISTIR...