ankakusu
Asistan
Bir gece Rabia -o bir Sufi mistiğiydi- küçük kulübesinin önünde sokakta bir şey arıyordu. Gün batıyordu, yavaş yavaş karanlık bastırıyordu. Birkaç kişi toplandı. Ona sordular:
"Ne yapıyorsun? Ne kaybettin? Aradığın şey ne?"
"İğnemi kaybettim de…"
"Şimdi güneş batıyor ve iğneyi bulmak çok zor olacak ama sana yardım edeceğiz. Tam olarak nereye düştü? Çünkü yol çok büyük ve iğne de çok küçük. Şayet tam yerini bilecek olursak onu bulmak daha kolay olacak"
"Bana bu soruyu sormamanız daha hayırlı olur çünkü aslında o yola düşmedi, o evimin içinde düştü" dedi.
İnsanlar kahkahalarla gülmeye başladılar ve dediler ki
"Biz her zaman senin birazcık kaçık olduğunu düşünmüşüzdür! Madem iğne içerde yere düştü neden onu yolda arıyorsun?"
"Çok basit, mantıklı bir nedenden: Evin içinde hiç ışık yok ve dışarıda hala
birazcık ışık var" dedi Rabia.
İnsanlar güldü ve dağılmaya başladı. Rabia onları geri çağırdı ve dedi ki:
"Dinleyin! Bu tam olarak sizin yaptığınız şeydir; bu sadece sizin yolunuzdan gitmekti. Saadeti dış dünyada aramaya ilk ve en öncelikli soruyu sormadan devam edip duruyorsunuz: Onu nerede kaybettiniz? Ve size diyorum ki onu içerde kaybettiniz. Onu, duyularınızın dışarı doğru açık olması basit ve mantıklı nedeninden ötürü dışarıda arıyorsunuz; orada birazcık ışık var. Gözleriniz dışa doğru bakar, kulaklarınız dışarı doğru duyar, elleriniz dışarı doğru ulaşır; dışarıda aramanızın sebebi budur. Yoksa, size söylüyorum onu orada kaybetmediniz ve bunları kendi otoriteme dayanarak söylüyorum. Ben de çok, pek çok hayat boyunca onu dışarıda arayıp durdum ve içeri baktığım gün şaşırdım. Arayıp bulmaya çalışmaya gerek yoktu; o her zaman içerideydi….”
HU HU HU
"Ne yapıyorsun? Ne kaybettin? Aradığın şey ne?"
"İğnemi kaybettim de…"
"Şimdi güneş batıyor ve iğneyi bulmak çok zor olacak ama sana yardım edeceğiz. Tam olarak nereye düştü? Çünkü yol çok büyük ve iğne de çok küçük. Şayet tam yerini bilecek olursak onu bulmak daha kolay olacak"
"Bana bu soruyu sormamanız daha hayırlı olur çünkü aslında o yola düşmedi, o evimin içinde düştü" dedi.
İnsanlar kahkahalarla gülmeye başladılar ve dediler ki
"Biz her zaman senin birazcık kaçık olduğunu düşünmüşüzdür! Madem iğne içerde yere düştü neden onu yolda arıyorsun?"
"Çok basit, mantıklı bir nedenden: Evin içinde hiç ışık yok ve dışarıda hala
birazcık ışık var" dedi Rabia.
İnsanlar güldü ve dağılmaya başladı. Rabia onları geri çağırdı ve dedi ki:
"Dinleyin! Bu tam olarak sizin yaptığınız şeydir; bu sadece sizin yolunuzdan gitmekti. Saadeti dış dünyada aramaya ilk ve en öncelikli soruyu sormadan devam edip duruyorsunuz: Onu nerede kaybettiniz? Ve size diyorum ki onu içerde kaybettiniz. Onu, duyularınızın dışarı doğru açık olması basit ve mantıklı nedeninden ötürü dışarıda arıyorsunuz; orada birazcık ışık var. Gözleriniz dışa doğru bakar, kulaklarınız dışarı doğru duyar, elleriniz dışarı doğru ulaşır; dışarıda aramanızın sebebi budur. Yoksa, size söylüyorum onu orada kaybetmediniz ve bunları kendi otoriteme dayanarak söylüyorum. Ben de çok, pek çok hayat boyunca onu dışarıda arayıp durdum ve içeri baktığım gün şaşırdım. Arayıp bulmaya çalışmaya gerek yoktu; o her zaman içerideydi….”
HU HU HU
