^diyar^
susss gönlüm!!!
yürürken ruhumun tozlu aynalarında sesleniyorum kendime...
konuşacak bir dost olmadığından mıdır, sırtımı dayayacak, uçurumlarımın kenarında sivriliverecek beni tutacak bir el, bir dağ olmadığından mı bu her seferinde kendime çaresizce rücu edişim?
bu benim yalnızlığım, benden kaynaklanan, soluk aldığım her yerde beni takip edecek, kalü beladan alnıma yazılmış tarihim. ayak bastığım topraklarda hüküm sürecek iklimim, güneşin yansımasını değiştirecek yüzümde. benim yaşadığım her yerde olacak iklimim yalnızlığım. yazları sıcak ve kurak kışları aşırı soğuk ama yağışsız, yağmurun ferahlığından mahrum, günlük ve yıllık sıcaklık farkı en fazla
olan iklimim. beni bir donduracak ruhumun ayazlarında, bir kavuracak acımın hararetinde. ve zarif şair zarifoğlu'nun dediği gibi kemik gibi ne yana dönsem batacak......
ve ben
Ertelenmiş bir acıyım... Bir sığıntıyım sanki bu dünyada
Eski bir çeşme gibi artık su akıtmayan...
ve ben
deliliğimin çatlattığı başımdan
aklımın sızmasına izin verdim...
