Hz. Peygamber Aleyhisselatu vesselam, nübuvvetini izhar ettiği ilk yıllarda kendisine iman edenlerle beraber müşriklerden çok eziyet gördüler. Özellikle sosyal konum itibari ile zayıf ailelere mensup müslümanlar çok sıkıntı ve işkence gördüler. Bunlardan meşhur bazı örnekler vererek davanın şahıslardan örüldüğüne bakalım:
1. Bilal ve onun gibi ya dava ya ölümüne işkence görenler tevhid için direnerek muvahidlerin misyonunu devam ettiriyorlardı. Müşrikler onları tevhidi inkara zorluyorlardı. Onlarsa canları pahasına azimeti seçerek tevhid kelimesini haykırıyorlardı.
2. Ammar, tevhid için direniyordu. Ama ikrah karşısında Peygamber Aleyhissalatu vesselam'ı inkar ettiğinde çok üzülmüştür. Öyle ki annesinin ve babasının gözleri önünde şehid edilmesi kendisini bu kadar üzmemişti. Ama Peygamber Aleyhissalatu vesselam'a kalbinin iman ile dolu olduğunu söylemişti. Hz. Peygamber Aleyhissalatu vesselam'da; "Böyle bir durum ile karşılaşırsan bir daha yapabilirsin" demişti. Ammar'ın ikrah (öldürücü işkence) karşısındaki inkarı, müslümanların sırlarını vermeye dayalı değildi. Müşriklerin ağır, öldürücü işkenceleri karşısında takiyye yapmıştı. Bu gibi durumlarda müşriklerin ne istediğini anlamak ve azimet ile ruhsatı birbirinden ayırmak lazımdır. Hangisinin hangi alan ve işlemlere karşılık olduğunu bilmek lazımdır. Ammar, fiili olarak müslümanlara zarar verecek hiçbir itirafta bulunmamıştır. Ammar'ın durumuna giren, ikrah karşısında islami Cemaati olmadığını söyleyebilir. Siyasi müdafaa yapmıyorsa eğer, bu bir takiyyedir ve ruhsattır. Siyasi müdafaa'da şartlarında mütalaa edilen karara bağlıdır. Bu kararı da cemaat verir. Ama takiyye de olsun, ruhsatları kullanmada olsun, kesinlikle ölüm pahasına olsa dahi müslümanların sırları verilemez. Yani islami Cemaati olmadığını söylemesi ile ilgili cevaz ona cemaatin sırlarını ifşa etme iznini vermez. Çok zorlanırsa bilmediğine dair delil getirmelidir.
Ya da müşrikler Ammar'ı davasından vazgeçirmeye çalışıyorlardı. Müslümanların sırlarını vermeye zorlamıyorlardı. Müslümanların sırlarını vermeye zorlamıyorlardı. Asr-ı Saadette münafık vardı ama itirafçı yoktu. Bugün ise kafirler, mürtedler; müslümanlardan inkar etmeyi değil; cemaatın sırlarını istiyorlar. Bu farkı iyi tesbit edip görmek lazımdır. Ammar'ın durumu işkencede konuştuğundan dolayı üzülenler için örnektir. Ammar Mekke dönemi merhalesindedir. Henüz cihad emri gelmemiştir...
(Sehid Rehber Hüseyin Velioglu)