-Muhammed-
Profesör
- Katılım
- 18 Kas 2010
- Mesajlar
- 1,740
- Tepkime puanı
- 234
- Puanları
- 63
Sagopa Kajmer & Kolera – Tadı Yok
Sagopa Kajmer:
Ey can, sen de yarın yok olucan
Beden toprakta gezen solucan
Bir can pazarının içine atılacan, canını kurtaracan.
Varacan ya da varamadan 4 kolluyla taşınacan.
Söyle buna dayanır mı acep can?
Ya şimdi konuş dile getir, yoksa hep mi susacan?
Yoruldukça kuruyacan, feci şekilde susayacan.
Bir kenarda boyun büküp pusacan.
Kim aldı vermedi yoksa senden aldıklarını söyle.
Bu dünya gidenlerini tek bir kerede uğurlar.
Merhabası birse hoşçakalı da birdir.
Nedendir bunu hiç anlamazlar. platonik aşıklar…
Kolera:
Koptu gürültü sarıp sarmalarken hüznü hayat sözlü
Geç kalmanın olmaz özrü kim dürüsttür anlamazsın kalbin Körse tanıyamassın kalbi körle arınamazsın
Tek kalmak yeni bir karar almak gerek.
Geceye 1 saat kaldı yine düşümde bir şelale balıklı gölün Balıklarıyla yüzüyorum urfa’da
Anlatırım sonra binaleyh okurum mektuplarını rüyalarımın Gizli gizli uyandığımda ağlarım hisli hisli
Avuçlarımızı açık tutan sevgi mi yoksa nefret mi?
Ayakta durmamıza neden biz mi yoksa bir emir mi?
Bir çoğunuz için mümkün değil cevabı bulmak
Böyle böyle hayat seni hep yaşatacak.
Yıllarca m harfinden dağ çizdim ortasına da güneş
Şimdi u harfinden bir çukur ve ben ortasında leş
Yaşadıklarımı incir çekirdeğine doldurup çitliyorum,
Tamam sizi bağışlıyorum kendimi affetmiyorum.
Bizleri yıkmadan önce yıktı tecelli o sıra dağları
Kalıcı mı kalıcı yüzümdeki üzgün palyaço makyajım
Bil dilin tatlısını seviyor hain zehirli yılan dahi
Okşadıkça insanları içinden çıkıyor cini
Nakarat
Ne kadar uğraştımsa da olmuyor günlerin tadı yok güllerin kokusu burnuma gelmiyor nedendir?
Ne kadar bağırdımsa da duymuyor günlerin tadı yok güllerin kokusu burnuma gelmiyor nedendir?
Sagopa Kajmer:
Yunus yüzüyle şeker dağıtır, gözleriyle toprağa bakar.
Kavuran güneşin alnındaki sana okyanus olur çağlar.
Ölümü kimler gömmüş?
Hangileri ölümsüzlük şifrelerini çözmüş?
Lan bırakın nedir bu martavallar?
Kendi anahtarını bulamamışlar senin kilitli kapını söyle nasıl açabilirler?
Onlar açamazlar!…
Oysa ölümü bilmiyorsun.
Ölümü bilen yaşama zerre tenezzül etmez.
Ölümü bilen hiç gelir mi rabbini bilmezlikten??
Onlar ”evrim” dediler, bu yaptıklarımız devrim dediler.
Ah zekasına kedi işeyesi nefer, her şey kader!…
Bu imtihan bir seferlik.
Bedenin kağıt, kalemin amel!…
Sana kafi geleceğini sandığın iki bilekti.
Oysa hayat tek biletti.
Hakkını veremezsen bilet yanardı biterdi.
Kiminin durumu şeytandan beterdi.
Ab-ı hayat içtim sandı içtiği eterdi.
Nakarat
Ne kadar uğraştımsa da olmuyor günlerin tadı yok güllerin kokusu burnuma gelmiyor nedendir?
Ne kadar bağırdımsa da duymuyor günlerin tadı yok güllerin kokusu burnuma gelmiyor nedendir?
Sagopa Kajmer:
Ey can, sen de yarın yok olucan
Beden toprakta gezen solucan
Bir can pazarının içine atılacan, canını kurtaracan.
Varacan ya da varamadan 4 kolluyla taşınacan.
Söyle buna dayanır mı acep can?
Ya şimdi konuş dile getir, yoksa hep mi susacan?
Yoruldukça kuruyacan, feci şekilde susayacan.
Bir kenarda boyun büküp pusacan.
Kim aldı vermedi yoksa senden aldıklarını söyle.
Bu dünya gidenlerini tek bir kerede uğurlar.
Merhabası birse hoşçakalı da birdir.
Nedendir bunu hiç anlamazlar. platonik aşıklar…
Kolera:
Koptu gürültü sarıp sarmalarken hüznü hayat sözlü
Geç kalmanın olmaz özrü kim dürüsttür anlamazsın kalbin Körse tanıyamassın kalbi körle arınamazsın
Tek kalmak yeni bir karar almak gerek.
Geceye 1 saat kaldı yine düşümde bir şelale balıklı gölün Balıklarıyla yüzüyorum urfa’da
Anlatırım sonra binaleyh okurum mektuplarını rüyalarımın Gizli gizli uyandığımda ağlarım hisli hisli
Avuçlarımızı açık tutan sevgi mi yoksa nefret mi?
Ayakta durmamıza neden biz mi yoksa bir emir mi?
Bir çoğunuz için mümkün değil cevabı bulmak
Böyle böyle hayat seni hep yaşatacak.
Yıllarca m harfinden dağ çizdim ortasına da güneş
Şimdi u harfinden bir çukur ve ben ortasında leş
Yaşadıklarımı incir çekirdeğine doldurup çitliyorum,
Tamam sizi bağışlıyorum kendimi affetmiyorum.
Bizleri yıkmadan önce yıktı tecelli o sıra dağları
Kalıcı mı kalıcı yüzümdeki üzgün palyaço makyajım
Bil dilin tatlısını seviyor hain zehirli yılan dahi
Okşadıkça insanları içinden çıkıyor cini
Nakarat
Ne kadar uğraştımsa da olmuyor günlerin tadı yok güllerin kokusu burnuma gelmiyor nedendir?
Ne kadar bağırdımsa da duymuyor günlerin tadı yok güllerin kokusu burnuma gelmiyor nedendir?
Sagopa Kajmer:
Yunus yüzüyle şeker dağıtır, gözleriyle toprağa bakar.
Kavuran güneşin alnındaki sana okyanus olur çağlar.
Ölümü kimler gömmüş?
Hangileri ölümsüzlük şifrelerini çözmüş?
Lan bırakın nedir bu martavallar?
Kendi anahtarını bulamamışlar senin kilitli kapını söyle nasıl açabilirler?
Onlar açamazlar!…
Oysa ölümü bilmiyorsun.
Ölümü bilen yaşama zerre tenezzül etmez.
Ölümü bilen hiç gelir mi rabbini bilmezlikten??
Onlar ”evrim” dediler, bu yaptıklarımız devrim dediler.
Ah zekasına kedi işeyesi nefer, her şey kader!…
Bu imtihan bir seferlik.
Bedenin kağıt, kalemin amel!…
Sana kafi geleceğini sandığın iki bilekti.
Oysa hayat tek biletti.
Hakkını veremezsen bilet yanardı biterdi.
Kiminin durumu şeytandan beterdi.
Ab-ı hayat içtim sandı içtiği eterdi.
Nakarat
Ne kadar uğraştımsa da olmuyor günlerin tadı yok güllerin kokusu burnuma gelmiyor nedendir?
Ne kadar bağırdımsa da duymuyor günlerin tadı yok güllerin kokusu burnuma gelmiyor nedendir?