SU

Katılım
22 Ocak 2007
Mesajlar
1,433
Tepkime puanı
4
Puanları
0
Yaş
41
Konum
ankara
Su, kendine sırdaş arıyordu. Önce buluta verdi sırrını. Ağır geldi sır
buluta. Sağanak sağanak döktü suyun tüm sırlarını.


Sonra göle gitti su. Ona anlattı derdini. Bu arada bulut suyun sırrını
yağmur yapıp, dolu yapıp, kar yapıp savurduğu için, zaman zaman taşıyordu
göl ve suyun sırrı iyice açığa çıkıyordu.


Sonra nehre verdi su sırrını. Nehir aldı suyun sırrını çekti gitti. Dereye
verdi. Dere biraz daha yavaş olsada nehirden , o da götürdü suyun sırrını
bir başka bilinmeze... Çağlayanlar, şelaleler, akarsular.. Hepsi
kayboluyordu bir anda. Sonra bir gün su takip etti dereyi. Dereye okyanusa
kavuşunca farketti su, bütün sırlarının akarsularla, çağlayanlarla,
ırmaklarla... okyanusa taşındığını.


Karar verdi su. Sırrını okyanusa verecekti. Öyle de yaptı zaten. Tüm
sırlarını okyanusa verdi. Artık suyun sırrını okyanustan başkası bilmiyordu.
Ne taştı okyanus, ne bir başkasına taşıdı suyun sırrını, ne de kurudu....
geçen karşılaştık suyla. Bir bardaktaydı. Suskundu. Çok uğraştım
konuşturamadım. Ben tam giderken "Dur ! ' ' dedi su.


Durdum! ...

Okyanus yürekli dostlar bulmadan sakın konuşma! Taşıyamazlar, kaldıramazlar
senin yükünü, canını yakarlar, utandırırlar. ' ' dedi.

ALINTI
 

mostar

Profesör
Katılım
6 Ara 2009
Mesajlar
1,011
Tepkime puanı
244
Puanları
0
Su gibi aziz olasınız...
 
Üst