leylinur
ARŞ.YAZAR,RADYO PROG
Sosyo-Kritik - 5
Cüretimize Ne Oldu?
Değerli okuyucularımız, destekleriniz ve ilgiliniz ile yolumuza devam ediyoruz inşallah. 28 Mart’ta gerçekleştirilen “Kadın ve Şeriat: Hakikati Kurgudan Ayırmak” isimli konferansın oluşturduğu yoğunluk ve özel bir takım telaşelerin ardından tekrar sizlerleyiz. Rabbimize hamdolsun.
Biz ara verdik ancak olaylar ve TC’deki Şeriat’a aykırı haller ara vermedi, artarak yoluna devam etti, maalesef… Hangi konuyu yazacağımıza, hangisine öncelik vereceğimize karar vermekte zorlandık ve nihayet, toplumun büyük yaralarından olan ahlaki yozlaşmaya değinmeye karar verdik.
Bu konu, önümüzün de yaz olması hasebiyle güncelliğini koruyacak bir konu…
Konuyla ilgili bize ulaştırdığınız haberler ve gördüğümüz reklam panolarını temel almak istiyoruz. Sosyal medyada sıkça paylaşılan bir fotoğraftan hareketle, neslin nereye doğru yol aldığını sizlerle paylaşmak isterim.
Fotoğrafta, hamile görünümlü bir kadın; belli ki Cumhuriyetçi -özgürlükçü-, tam bebeğin bulunduğu karın bölgesi üzerinde şöyle bir yazı var: “Evli değilim hamileyim!”
Bir başka fotoğrafta da; “Namus mu dediniz? Bayılırım kirletmeye” yazıyor, bir bayanın elinde tuttuğu pankartta.
Aslında resimler gayet açık ve net. Açık olmaya açık, lakin sorulması gereken soru şu: Onlardaki cüretkârlık nereden geliyor ve buna mukabil bu fütursuzluğa tepki göstermesi gerekenlerdeki suskunluğun nedeni ne? Bizim cüretimize ne oldu, kim aldı? Cüretimizi ne zaman geri gelecek?
Evet, birileri toplumun yapısına ters, fıtrata ters bu vb. fikirlerini gerek medyada, gerek toplumun içinde rahatça söyleyebiliyor, ifade edebiliyorken neden hakiki anlamdaki İslam neferlerinin fikirlerinin yayılmasına izin verilmiyor? Böylesi bir resmin ve eylemin olmasına izin verilirken, “İslam Nizamı” isimli bir kitabı taşıdığı için bir Müslüman tutuklanabiliyor? Yani İslamî bir kitap, bu görüntüden, bu zihniyetten daha fazla ne kadar tehlikeli olabilir ki?
Bu görüntü, medyada 13 yaş üzeri çocukların serbestçe gezindiği Facebook gibi bir ortamda rahatça dolaştı. O bayanların eylem yaptığı sırada orada bulunan vatandaşlar, bu görüntüye şahit oldu. Bu durum tehlike arz etmiyor ancak bir kitap tehlike arz ediyor, bu sisteme göre… Bu durum sizce de ilginç değil mi? Yine sormak lazım: Sistem ve sahipleri, zihinlerimizi kime teslim etmek istiyorlar acaba?
Yine bir başka konu… Dedik ya, yaz geliyor. Fark etmediyseniz, fark etmenizi istesem mi, istemesem mi bilemediğim bir konu: billboardlardaki reklamlar… Tam yaza has açıklık, çekicilik ve tahrik dolu. Ne demek istiyorlar sizce? Mesaj nedir bu reklamlar ile? Yani reklam dediğiniz şey, açık saçık resimler kullanılmadan sadece etkileyici ifadelerin kullanıldığı yazılarla da oluyor nasıl olsa… Peki, maksat ne? Sayın Gökçek, umarım okursunuz bu yazıyı, Allah aşkına kaç paraya teslim ediyorsunuz “namus” mefhumunu?
19. Yüzyıl’ın sonlarında Batı, Osmanlı’da ahlaki bir erozyon yaratmak için klasik romanların memlekete girişini bir şekilde sağlatmıştı. Osmanlı topraklarında bu klasiklerle yarışırcasına, romanlar, öyküler yazılmaya başlanmış ve zamanın genç zihinlerine bunlar muhatap kılınmıştı.
Çağ değişti, okuyan kesim az. Toplumun kültürünü bozmanın en güzel yollarından biridir medya, dolayısıyla görsellik… Sizde fırsatı değerlendirip yerleştirdiniz diziler ve filmler ile Batı fikirlerini (“Aşk-ı Memnu”, “Binbir Gece”, “Yaprak Dökümü”, “Muhteşem Yüzyıl” vb. diziler mesela). “Durmak yok yola devam” sloganıyla, Ata’nın izinden gittiniz. Gerçekten çok rahatsız edici... Arıyorum, bir tane faydalı (şer’i hükümlere uygun) bir düzelmişlik, göremiyorum toplumun yapısında.
Hatta gittikçe daha kötü mü oluyor ne?!
Bütün deliller bunu gösteriyor…
Ama umudumuzu kaybetmiyoruz; âlimler ve yöneticileri, hakkı haykırması için uyarmaya devam ediyoruz.
صِنْفَانِ مِنْ أُمَّتِي إِذَا صَلُحَا صَلُحَ النَّاسُ : الأُمَرَاءُ وَالْفُقَهَاءُ
“Ümmetimden iki sınıf salâha ererse, insanlar da salâha erer: yöneticiler ve âlimler.”Saygılar...
NOT: Şeriata aykırı olduğunu düşündüğünüz hadiseleri ya da Şeriatın yokluğu nedeni ile gördüğünüz sıkıntılar'ı bize yazmanızı bekliyoruz.
e-mail (Facebook'tan özel mesaj da olabilir) aracılığı ile yaşadıklarınızı gönderin, bunları okuyucularımıza resmedelim, yaşananlardan dersler çıkarıp çözümü ortaya koyalım.
Mesajlarınız ile hakkı hatırlatma yarışına davetlisiniz...
İletişim için; [email protected] - facebook/Okutan Kalem