Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
IRAK savaşında babası ve annesi ölen ve kendisinin de bacakları kopan Müslüman bir çocuğun IRAK savaşını yöneten Tommy FRANKS'a yazdığı şiir. Bu şiir açık istihbarat sitesinden alınmış..
Merhamet hür Dünyaya bu kadar mı IRAK'ta?
Ben Basralı Ömer, Belki haberin yoktur diye yazıyorum Mr. Franks.
Önce demokrasi yağdı göklerimizden,
Sonra özgürlük geçti üstümüzden,
Palet palet.
Ve insan hakları namlularından,
Saniyede bilmem kaç adet. Demokrasi bizim eve de isabet etti.
Bir gün sonra anladım koptuğunu ayaklarımın.
Tam onsekiz adet insan hakları saymışlar,
Vücudunda babamın. Annem yoktu zaten.
Ben doğarken ilaç yokluğundan ölmüş.
Ambargo falan dediler ya anlamadım,
Çocukluk aklı işte...
Oluşmadan sökülmüş. Sizde de barış böyle midir Mr. Franks?
İnsan hakları çocukları yetim,
Ve ayaksız bırakır mı orda da?
Düşer mi ayın kan gölüne aksi?
Güpegündüz düşer mi pazar yerine demokrasi? Zenginlik,
İnsanları korkudan uykusuz bırakır.
Kuşlar gökyüzünü terk eder mi orda da?
Babamla mırıldandığım son dua dilimde.
Ayaklarımın hastanede,
Ve giymeye kıyamadığım pabuçlar kaldı elimde. Çocukların var mı Mr. Franks?
Al, oğluna götür onları bari işe yarasın.
Kim bilir belki baktıkça,
Bazen beni hatırlasın. Bu nasıl demokrasi Mr. Franks?
Düştüğü yeri yaktı.
Merhamet hür dünyaya,
Bu kadar mı IRAK 'tı?
Size...
Yıllar sonra bir gece yine düştün aklıma...
İçimde çözemediğim bir hüzünlü bilmece,
Nereden girmiştin hayatıma?
Haberin süzüldü odamın camından içeri.
Ah bu patavatsız insanlar susmayacak mı hiç dilleri?
Hatırlattılar bana yine seni.
Duydum ki bir başkası varmış artık yatağında.
Ve seni her andığımda o kadın gelecek aklıma.
Ah bu patavatsız insanlar susmayacak mı hiç dilleri?
Karıştırttılar bana yine eski defterleri.
İçinden heyecanlarım, hayal kırıklıklarım çıktı.
En çok yaralayanı da gönderdiğin kısacık bir mesajdı,
"Tatlı kız..."
Biliyor musun şimdilerde hiç tadım kalmadı.
Geriye dönüp baktığımda,
Ne kadar da uzun zaman geçmiş üzerimizden.
Oysa ki daha dün gibi hatırlıyorum...
Posta kutusuna bıraktığım sigaraları,
Merdiven altında ki ayak üstü sohbetleri,
Ve buradan taşınıp gittiğinde,
Bir daha kapısına bile yaklaşamayacağım o evi.
Üzgün değilim aslında, sadece bir garip buruk içim.
Kader bu böylesi yazılmış bize,
Senaryomuz trajikomik biçim.
Ama ya bu patavatsız insanlar susmayacak mı hiç dilleri?
Ben yaşadığını hissediyorum ya o bana yeter.
Fakat haberini getirmesin hayatıma birileri.
IRAK savaşında babası ve annesi ölen ve kendisinin de bacakları kopan Müslüman bir çocuğun IRAK savaşını yöneten Tommy FRANKS'a yazdığı şiir. Bu şiir açık istihbarat sitesinden alınmış..
Merhamet hür Dünyaya bu kadar mı IRAK'ta?
Ben Basralı Ömer, Belki haberin yoktur diye yazıyorum Mr. Franks.
Önce demokrasi yağdı göklerimizden,
Sonra özgürlük geçti üstümüzden,
Palet palet.
Ve insan hakları namlularından,
Saniyede bilmem kaç adet. Demokrasi bizim eve de isabet etti.
Bir gün sonra anladım koptuğunu ayaklarımın.
Tam onsekiz adet insan hakları saymışlar,
Vücudunda babamın. Annem yoktu zaten.
Ben doğarken ilaç yokluğundan ölmüş.
Ambargo falan dediler ya anlamadım,
Çocukluk aklı işte...
Oluşmadan sökülmüş. Sizde de barış böyle midir Mr. Franks?
İnsan hakları çocukları yetim,
Ve ayaksız bırakır mı orda da?
Düşer mi ayın kan gölüne aksi?
Güpegündüz düşer mi pazar yerine demokrasi? Zenginlik,
İnsanları korkudan uykusuz bırakır.
Kuşlar gökyüzünü terk eder mi orda da?
Babamla mırıldandığım son dua dilimde.
Ayaklarımın hastanede,
Ve giymeye kıyamadığım pabuçlar kaldı elimde. Çocukların var mı Mr. Franks?
Al, oğluna götür onları bari işe yarasın.
Kim bilir belki baktıkça,
Bazen beni hatırlasın. Bu nasıl demokrasi Mr. Franks?
Düştüğü yeri yaktı.
Merhamet hür dünyaya,
Bu kadar mı IRAK 'tı?
Size...
