sizden peygambere bir mektup yazmanızı isteselerdi ne yazardiniz?

Ey Gönlümün Sultanı
Nerelerdesin? Bunca hasret yeter artık. Her günümde seni düşlemekten bıkmadım usanmadım lakin daha fazla da takatim kalmadı. Adın düşmezken dilimden, adım olmuş evvelden bu yana. Her zikredilişinde de zikreder olmuşum o güzel ismini. Rahmet, alemlere rahmet olan. Yüce Sevgilimin Sevgilisi. Nerelerdesin..

Vuslatı bekler dururum. Belki senin yanında belki de bu dünyamda. Hülyalarımda olduğun kadar rüyalarıma da beklerim seni. Ne olur bir gel. Bunca yıldır hasretim. Susuzum bana. Ne olur bir gel çıkamıyorum işin içinden. Onca sahabeye olduğun yağmur damlaları kadar bana bir toz zerresi olsan yeter. Arkanda bıraktığın tozun olayım ki gel. Çok özledim ben seni..

Ya Hazreti Muhammed. Bekler durur gönlüm. Bir selam için, ne olur gel. Rahman ve Rahim olanın rızası için, gel de bir göreyim seni

çok güzel kardeşim ALLAH senden razı olsun peygamberimiz (s.a.v) beni rüyada gören gerçekten beni görmüştür çünkü şeytan benim seklime giremez ebu bekir sıddıkı görende gerçekten onu görmüştür şeytan onunda suretine giremez inşaALLAHu teala bu isteklerin boşa çıkmaz ve görürsün (AMİN)

gelartık efendim bitsin buhasret

İnşallah görmek nasip olur, ancak bizim gibi günahkarlar nasıl haketsin o nur yüzü !

Ey Allahın rasulü yoluna canım feda olsun.

cevap gelecek mi
biz güneşe çıplak bakanlardan degiliz arada cam var ;sevmemiz gerektigi ögretiliyor. tanımaya çalıştıkça da sevmemiz artıyor insan duygularını, düşüncelerini pekala paylaşmayı ister ama zaman ilerledikçe daha gerçekçi, daha mümkün olası düşüncelere yogunlaşıyor insan. onu anlamaya çalışmak belki bir cevap niteligindedir. bir avuntu haline döndürülmesin iş, pembe bulutları üfürmek lazım şu ümmetin üzerinden

Bilmem kim efendi sohbete gelecek dedikleri zaman sohbete acaba gitmesem mi diye düşünüyorum. Yüzüm yok huzura çıkmaya. Oysa ki ne severim mübarekleri. Bilmem kim efendiye karşı böyle olunca Efendimiz'e ne diyebilirim ki, ne de huzura çıkabilirim. Uzaktan kaçamak bakmak düşer bize.

Yazacak yüzümüz yok halimiz harap utanıyoruz
senin karnına taş bağladığının edebiyetını yapıp midemizi bulamadığımızdan beynimize taş bağlıyoruz
komşusu aç yatarken sözünü atasözü gibi her yerde kullanıp komşularımız aç kalmasın diye ellerimizle öldürüyoruz yada komşu edinmiyoruz her şey sanal oldu
senin hira'nı yanlış anladık kimimiz hiç çıkamadık toplumdan soyutlandık kimimiz topluma inmek adına dibe gömüldü
senin hakem olarak bıraktığın kitabı biz tartışmalarda malzeme kitabı olarak kullanıyoruz
senin müşriklerin ayağına defalarca güleryüzle gittiğini unuttuk biz namazda omuz omuza durduğumuz insanlarla kavga ediyor birbirimize bir şey anlatamıyoruz
Kusura bakmayın sevgili ey sevgili efendimiz işimiz çok malum dünya telaşı vakit buldukça yazmaya çalışırım

türkü' Alıntı:

cevap gelecek mi
biz güneşe çıplak bakanlardan degiliz arada cam var ;sevmemiz gerektigi ögretiliyor. tanımaya çalıştıkça da sevmemiz artıyor insan duygularını, düşüncelerini pekala paylaşmayı ister ama zaman ilerledikçe daha gerçekçi, daha mümkün olası düşüncelere yogunlaşıyor insan. onu anlamaya çalışmak belki bir cevap niteligindedir. bir avuntu haline döndürülmesin iş, pembe bulutları üfürmek lazım şu ümmetin üzerinden

Genişletmek için tıkla ...

İnsanların duygularını ifade etmesine izin vermelisin bence.Sen hiç geçmişte kaybettiğin yakınının ardından ah! etmiyor musun? Elbette ediyorsun? Herşeye yüzeysel bakmak veya duyguları hiçe saymak bence çok mantıklı bir girişim olmaz.Tabi ifrat ve tefrite dikkat edilmeli.

Ben ne yazardım,herhalde utancımdan yazamazdım.

çocuk ve ergenler için güzel bir proje bu erdem. ama kazık kadar adamlar yani biz için elzem degil. hadi hepimiz "utanıyoruz"sırasına girelim. ne fayda? hayatımız boyunca utanacagımız vaadini vermek sayıyorum ben bu söylemi de. içini çürüttük anlamın sanki.

türkü' Alıntı:

çocuk ve ergenler için güzel bir proje bu erdem. ama kazık kadar adamlar yani biz için elzem degil. hadi hepimiz "utanıyoruz"sırasına girelim. ne fayda? hayatımız boyunca utanacagımız vaadini vermek sayıyorum ben bu söylemi de. içini çürüttük anlamın sanki.

Genişletmek için tıkla ...

“Yerine getiremediği ibâdet ve taatler sebebiyle hüzne gark olduğunu ifâde ettiği halde, onları yerine getirme adına bir irâde göstermeyen ve harekete geçmeyen kimsenin bu hüznü, esasen aldanmışlığın bir alâmeti sayılır.”

el-Hikemü’l-atâiyye’den

böyle düşünürsen içini çürütürsün benim demek istediğim farklıydı.neyse önemli değil.

türkü' Alıntı:

çocuk ve ergenler için güzel bir proje bu erdem. ama kazık kadar adamlar yani biz için elzem degil. hadi hepimiz "utanıyoruz"sırasına girelim. ne fayda? hayatımız boyunca utanacagımız vaadini vermek sayıyorum ben bu söylemi de. içini çürüttük anlamın sanki.

Genişletmek için tıkla ...

Tövbe edenin tüm günahları af olabilir. Bu ihtimal de var. Bir bakarsın utanacak günahın yok. Nereden bilebilirsin? Herşeye rağmen eninde sonunda O'nun kapısına gelip secde ediyosun. Hangi günah olursa olsun O'na dönüyosun. Öyleyse utanmak yanında tövbe gerekir.

türkü' Alıntı:

çocuk ve ergenler için güzel bir proje bu erdem. ama kazık kadar adamlar yani biz için elzem degil. hadi hepimiz "utanıyoruz"sırasına girelim. ne fayda? hayatımız boyunca utanacagımız vaadini vermek sayıyorum ben bu söylemi de. içini çürüttük anlamın sanki.

Genişletmek için tıkla ...

haklısınız ama ümitsizlikten de büyük günah yoktur

Mevlana Halid Bağdadi efendimizden, Alemlerin efendisi mübarek Resulullah efendimiz Hazretlerine Mektuptur.

Mevlana Halid (k.s.) bu mektubu Nebiler ve Rasuller (a.s)’in efendisi, Hz. Peygamber Efendimiz (a.s)’e göndermiştir.

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla,

Günahkar kul, nefsine zulmeden, yarın başına ne geleceğini bilmeyen ve dünkü yaptığını unutmaya gayret eden Halid’in (ks) arzuhalidir.

Saadet dairesinin merkezi, bütün yaratıkların yaratılma sebebi, Makam-ı Mahmud sahibi, kerem ve mertliğin kaynağı Nebiler ve Resullerin Efendisi, aleme rahmet olarak gönderilen, kıyamet gününde yüzleri elleri ve ayakları parlayanların önderi, Haşimi, Ebtahi, Yesribi, Arabi, Kureyşi olan yüce Peygamber Efendimizin (a.s) eşiğinedir. O’na, aline ve ashabına, her sabah ve akşam, Allah Teala’nın bütün mahlukatı miktarınca salat ve selamların en efdali olsun.

Muhakkak ki bu miskin ve fakir olan kul ve boynunu eğmiş, hakir olan mücrim, gün be gün kaymalar içerisindedir. Kavim kavim halkın günahlarını yüklenmeye devam eder. Hepsinin terkine muvaffak olamaz ki değil ayaklarıyla, baş üzere, çölleri katlayıp, o yüce Hazrete gelebilsin. Ne parlak ve yüce sünnetinizi yaşatmak ve açık şeriatınıza uymaya yardım eder, ne de zulmü terk etmeye ve adalet sergisini sermeye hazırlanır ki; bunun için mahluklar rahat etsin, her şeyi denetleyen Rabbimiz (cc) razı olsun ve O yüce Cenab da (a.s) bununla sevinsin.

Her iki ayağı şişmekten şikayet edenin,
Terk ettim sünnetini, geceleri ihya edenin.

Allah Teala’nın hukukuna karşı yapmış olduğu kusurlardan dolayı ona yazıklar olsun!...

Allah’ın yardımı olmadan günahlardan dönmeye ve taat yapmaya güç yoktur. Senin cenabından başka halimin kötülüğünü kime şikayet edeyim? İçinde bulunduğum ızdırabı kime arzedeyim? Sen, Allah’ın kullara halifesi ve yaratılanları doğru yola hidayet edicisin. Şaşkın kalanın yardımına koşup, irşad ederek doğru yola götüren Mürşid sensin. Çaresiz kalanların yardımcısı ve muradına erdiricisin.

Zat-ı alinizden istirhamım, beni bu tehlikeli çukurlardan kurtarıp yüzümü ihlas ile Hicaz topraklarına yönelt.

“Kim ki Cehennemden uzaklaşıp Cennete girerse, o fevz ve felaha ermiştir.” (Al-i İmran 185)

Adalet ve insaf et, (bana uyan mü’minlere) rahmet kanadını indir. İtidal yolda gidebilmem için, bidatlardan ve sapıklıklardan kurtulmam için bana yardım eyle! İmdadıma gel; yoksa gerçekte ben kıyamet gününde Rabbimin huzurunda zilletten dolayı başımı yere eğerim. Pişmanlığın fayda vermediği zamanda da yakınen pişman olacağım.

Yüce Allah size, kardeşleriniz olan Peygamberlere, Alinize ve Ashabınıza, her konuşmamızın başında ve sonunda salat eylesin!

Mektubat-ı Mevlana Halid s.111-112 - Sey-Tac Yayınları 2000 - Müellif Es’ad Sahib - Yayına Haz. Dr Dilaver SELVİ Kemal YILDIZ

yazamazdım...