:)zeynep(:
Hakve
Severiz birini...
Sorgusuz sulasiz, dolu dizgin, hesapsız, çıkarsız ve çoğu zaman amaçsızca...
Severiz birini..
Tıpkı kendimiz gibi, açık ve aleni, korkusuzca ve çoşkuyla...
Severiz birini...
Belki de ömrümüzde bir defa ve bitmez tükenmez sanılan bir tutkuyla...
Severiz birini...
Kimimiz, karşılık görürüz yaşar ve bitiririz.
Kimimizse, tek taraflı bir hissedişin girdabında kayboluşla var oluş sınırlarında
medcezirlerde yaşar aşkını.
Ama sonunda...
Kimimiz, bırakır terk eder gideriz,
Kimimiz kalırız, ama yüreğimizde ki onu yok ederiz...
Gün gelir, ben miydim o sana aşık olan? deriz.
Gün gelir, aşk gider sevgiyle yetiniriz.
Başlangıçlar gibi sonlarda bir çok defa aynıdır farklı sanılsada....
Aslında bir göz atıldığında, her yaşanan; bir tarafta eksik diğer tarafta biraz daha fazla...
Biri diğerinden daha çok sever.
Biri diğerinden daha çok özler,
Biri diğerinden daha çok fedakarlık yapar,
Biri diğerini kaybetmekten çok daha fazla ürker...
Eğer aşk varsa ve kavuşmak karşı kıyı kadar uzakta da olsa;ümit de her zaman vardır
her ne kadar yaşanan imkaansızlıkla dolu bir sevda da olsa..
Taa ki pembe bulutları güz rüzgarı savurana kadar,
Taaki ayaklar yere daha sağlam basana kadar.
Taa ki imkaansızınlığı kabul edene, bu kabulleniş kaçıp sığınacak tek bir soru işareti kalmayacak denli yüzünüze çarpana ve bu gerçek içinizi yakana kadar...
Ne kadar özlense de,
Ne kadar bitmez dense de ,
Ne kadar göz yaşı dökülsede, tüm imkaansızların sonu aynıdır:
I zdırap bir gün biter...
Ve o gün...
Kadın: "Ben seni sevdim mi?" der
ve kendini yanıtlayan, yine kendidir: "Sevdim, öyle ya
"Ve ekler: "Bir çizgiye vardım seninle beraber ve bir gün orada yitirdim seni"
Yitirdiğini kenidne, onu kazanmaya en yaklaştığı gün itiraf eder...
Ve bir daha yineler: "Ben seni sevdim mi?"
Ve aynı yanıtı bir daha yineler: "Sevdim"
Sevmiştir ve bundan o enbaşından beri de emindir.
Sevmiştir; yitirmişte olsa
Sevmiştir; vazgeçmişte olsa,
Sevmiştir; hemde ömründe bir defa böylesine ve her şeyden çok..
Ve şimdi belki de ilk defa ona döner yüzünü ve bu defa ona sorar:
"Ya sen beni?"
Sorgusuz sulasiz, dolu dizgin, hesapsız, çıkarsız ve çoğu zaman amaçsızca...
Severiz birini..
Tıpkı kendimiz gibi, açık ve aleni, korkusuzca ve çoşkuyla...
Severiz birini...
Belki de ömrümüzde bir defa ve bitmez tükenmez sanılan bir tutkuyla...
Severiz birini...
Kimimiz, karşılık görürüz yaşar ve bitiririz.
Kimimizse, tek taraflı bir hissedişin girdabında kayboluşla var oluş sınırlarında
medcezirlerde yaşar aşkını.
Ama sonunda...
Kimimiz, bırakır terk eder gideriz,
Kimimiz kalırız, ama yüreğimizde ki onu yok ederiz...
Gün gelir, ben miydim o sana aşık olan? deriz.
Gün gelir, aşk gider sevgiyle yetiniriz.
Başlangıçlar gibi sonlarda bir çok defa aynıdır farklı sanılsada....
Aslında bir göz atıldığında, her yaşanan; bir tarafta eksik diğer tarafta biraz daha fazla...
Biri diğerinden daha çok sever.
Biri diğerinden daha çok özler,
Biri diğerinden daha çok fedakarlık yapar,
Biri diğerini kaybetmekten çok daha fazla ürker...
Eğer aşk varsa ve kavuşmak karşı kıyı kadar uzakta da olsa;ümit de her zaman vardır
her ne kadar yaşanan imkaansızlıkla dolu bir sevda da olsa..
Taa ki pembe bulutları güz rüzgarı savurana kadar,
Taaki ayaklar yere daha sağlam basana kadar.
Taa ki imkaansızınlığı kabul edene, bu kabulleniş kaçıp sığınacak tek bir soru işareti kalmayacak denli yüzünüze çarpana ve bu gerçek içinizi yakana kadar...
Ne kadar özlense de,
Ne kadar bitmez dense de ,
Ne kadar göz yaşı dökülsede, tüm imkaansızların sonu aynıdır:
I zdırap bir gün biter...
Ve o gün...
Kadın: "Ben seni sevdim mi?" der
ve kendini yanıtlayan, yine kendidir: "Sevdim, öyle ya
"Ve ekler: "Bir çizgiye vardım seninle beraber ve bir gün orada yitirdim seni"
Yitirdiğini kenidne, onu kazanmaya en yaklaştığı gün itiraf eder...
Ve bir daha yineler: "Ben seni sevdim mi?"
Ve aynı yanıtı bir daha yineler: "Sevdim"
Sevmiştir ve bundan o enbaşından beri de emindir.
Sevmiştir; yitirmişte olsa
Sevmiştir; vazgeçmişte olsa,
Sevmiştir; hemde ömründe bir defa böylesine ve her şeyden çok..
Ve şimdi belki de ilk defa ona döner yüzünü ve bu defa ona sorar:
"Ya sen beni?"