ser[bes]ce
- Konbuyu başlatan Yüzde bir
- Başlangıç tarihi
Muhtazaf
Profesör
- Katılım
- 22 Ocak 2014
- Mesajlar
- 1,866
- Tepkime puanı
- 87
- Puanları
- 0
- Konum
- Almanya
- Web sitesi
- www.facebook.com
Berceste
Bu benim hikayemdir.
Baştan sona hüzündür ama bu hüzün de tercihimdir.
Kimsenin suçu yok, katkısı da...
Herkes bir şeylerden beslenir, semizlenir, demlenir.
Yanar, pişer...
Düşer kalkar...
Yaşar ölür...
Art niyet aramayın, başka mana da bulmayın.
O nerededir, kimdir, bilemez ki kimse!
Yüreğimde o kadar derin yer etmiş ki yerini yurdunu bilmesem de ona ikamet olarak yüreğimi vermişim.
Tapusunda onun adı var.
Zaman ötesi bir şey bu mekan üstü...
Bir ben biliyorum, bir de rabbim!
Ben sana berceste diyorum.
Ne de yakışıyor sana, ömrümün bercestesi...
Mısra- ı berceste diye bir terim vardır edebiyatta.
Bir şiirin içinde seçilmiş olan dize, dikkati çeken, beğenilen ve hafızada kolayca kalabilen...
İşte sen de bende seçilmiş olansın, akılda kalansın, beğenilensin.
Öylece kal hafızamda.
Bir mıh gibi, bir kazık...
İşle içime çıkmaz boya ile, alnıma yazıl kader diye.
Yaşayayım seni...
Ne kadar da büyüterek seviyorum seni.
Bir taş atmışım göle sanki, dalgaları o kadar büyüyor ki!
Her zerreme vuruyor içimdeki sen dalgaları.
Akılma, kalbime, gözlerime, kulaklarıma, kollarıma, ellerime...
Elalım, neymişsin sen böyle?
Rabbimin en güzel hediyesi...
Ömrümün tek kolyesi...
Bir tutam boya atmışım gökyüzüne mavi diye.
Sen kalk bütün göğü mavi eyle!
Olacak aşk değil bu!
Sevdam böyle işte.
Çiçeklerden papatyayı es geçerim biliyorsun, sevdalardan seni...
Ötesi yok bana.
O kadar doluyum ki sana, bütün papatyalar içimde saklı, bütün yağmurlar, bütün baharlar, bütün sevinçler...
Bir gelsen var ya bana düşüp bayılmazsam ne olayım!
Acıyla hüzünle, gözyaşıyla, kahırla...
Gıkım çıkmaz inan, kesseler etimi, çekseler tırnağımı...
Tek sen ol kalbimde!
Sensiz bir tadı yok fiziki alemin, bir anlamı...
Caddeler tenha, sokaklar izbe, insanlar yabancı, her şey acı...
Gökyüzü hep gri, yeryüzü hep flu...
Ateş hep serin, su hep sığ, toprak hep nemli, hava hep küflü...
İçim dışım sensizlik olmuş.
Çapım düşmüş, payem sökülmüş, aklım alınmış kalbim körelmiş.
O kadar çok kelimem var ki sana sarf edeceğim.
Ama şöyle bir şey var boğazımda bir yumru gibi duruyor.
Tıkanıyorum senden bahsederken...
Gözyaşlarım hazır kıta bekliyor adını söyleyince.
İnce bir sızı yer ediyor yüreğimde, gözlerim kararıyor.
Senim çıkıyor, tansiyon diye.
Senim çok yüksek...
Sana yokluğunla geçen günlerimi anlatsam hoşuna gider mi?
Anlatsam roman olur herkes ağzıyla!
Anlatmayacağım inadına, şiir olsun bende, berceste...
En güzel dize...
Başka bir şey lazım değil bize.
Yoksun değil mi şimdi bende, sen kendine aklına gül!
Sen bende asla yok olmayacaksın, buna müsaade etmeyeceğim.
Canım çıksa müsaade etmeyeceğim, aklımı yitirsem de seni aklımdan çıkartmayacağım.
Bu kararlığı gör diyorum.
Sebebi ne diye sorma!
Seni bir şeyler için sevmedin.
İçimden geldiği gibi sevdim.
Ben sana bu yüzden berceste diyorum.
Ömrümün en güzel dizesi oluyorsun, en güzel cümlesi, en güzel kelimesi...
Ömrümün tek hazinesi...
Bana sensizliği hediye ettin.
Mis gibi bir sensizliğim var.
Sensizlikte bile sen var bana.
Nur topu gibi bir sensizlik...
Rabbim sensizlikle imtihan ediyor beni.
Ömrümün bercestesi...
Yani en güzel dizesi, akılda kalan dizesi...
Hem güzel, latif manasına da gelir berceste, seçilmiş bir de.
Ya da sanat değeri yüksek olan dize...
Hepsi de sana uyar!
Güzelsin bunda şüphe yok, seçilmişsin buna da itiraz yok!
Sanat değeri yüksek olan dizesin, bu bende öyle!
Daha ne diyeyim sana.
Eğer maksud aşksa sen yetersin bana diyorum.
Eğer yeni bir Leyla lazımsa uğruna çöle düşülecek bu sensin.
Bir güle gerek varsa bu sensin...
Bir dağ kazılacaksa uğruna bu da sensin.
Her şeye bir mazeretim var, bir senim...
Mum yanacaksa eğer onun ateşine pervane de lazımdır.
Güneş doğacaksa ona dönecek olan papatya da vardır.
Çok güzel seviyorum, seni çok temiz...
Sen ülkenin en batısında, ben ülkenin en doğusunda.
Sabah bende doğan güneş, akşam sende batıyor.
Bu yüzden güneşe içimin yangınlığını yüklüyorum, özlemimin yakıcılığını...
Yokluğunun cehennemini...
Sen güneşi sadece ateşten bir cisim olarak mı görüyorsun yoksa?
Evrenin ısı ve ışık kaynağı...
Yüreğimi görmedin daha!
Güneş pek serin kalır.
Sana berceste diyorum.
Boşuna değil bu!
Dizelerimin üzerindeki yaldızsın, ömrümün ortasındaki yıldız...
Bu benim hikayemdir.
Baştan sona hüzündür ama bu hüzün de tercihimdir.
Kimsenin suçu yok, katkısı da...
Herkes bir şeylerden beslenir, semizlenir, demlenir.
Yanar, pişer...
Düşer kalkar...
Yaşar ölür...
Art niyet aramayın, başka mana da bulmayın.
O nerededir, kimdir, bilemez ki kimse!
Yüreğimde o kadar derin yer etmiş ki yerini yurdunu bilmesem de ona ikamet olarak yüreğimi vermişim.
Tapusunda onun adı var.
Zaman ötesi bir şey bu mekan üstü...
Bir ben biliyorum, bir de rabbim!
Ben sana berceste diyorum.
Ne de yakışıyor sana, ömrümün bercestesi...
Mısra- ı berceste diye bir terim vardır edebiyatta.
Bir şiirin içinde seçilmiş olan dize, dikkati çeken, beğenilen ve hafızada kolayca kalabilen...
İşte sen de bende seçilmiş olansın, akılda kalansın, beğenilensin.
Öylece kal hafızamda.
Bir mıh gibi, bir kazık...
İşle içime çıkmaz boya ile, alnıma yazıl kader diye.
Yaşayayım seni...
Ne kadar da büyüterek seviyorum seni.
Bir taş atmışım göle sanki, dalgaları o kadar büyüyor ki!
Her zerreme vuruyor içimdeki sen dalgaları.
Akılma, kalbime, gözlerime, kulaklarıma, kollarıma, ellerime...
Elalım, neymişsin sen böyle?
Rabbimin en güzel hediyesi...
Ömrümün tek kolyesi...
Bir tutam boya atmışım gökyüzüne mavi diye.
Sen kalk bütün göğü mavi eyle!
Olacak aşk değil bu!
Sevdam böyle işte.
Çiçeklerden papatyayı es geçerim biliyorsun, sevdalardan seni...
Ötesi yok bana.
O kadar doluyum ki sana, bütün papatyalar içimde saklı, bütün yağmurlar, bütün baharlar, bütün sevinçler...
Bir gelsen var ya bana düşüp bayılmazsam ne olayım!
Acıyla hüzünle, gözyaşıyla, kahırla...
Gıkım çıkmaz inan, kesseler etimi, çekseler tırnağımı...
Tek sen ol kalbimde!
Sensiz bir tadı yok fiziki alemin, bir anlamı...
Caddeler tenha, sokaklar izbe, insanlar yabancı, her şey acı...
Gökyüzü hep gri, yeryüzü hep flu...
Ateş hep serin, su hep sığ, toprak hep nemli, hava hep küflü...
İçim dışım sensizlik olmuş.
Çapım düşmüş, payem sökülmüş, aklım alınmış kalbim körelmiş.
O kadar çok kelimem var ki sana sarf edeceğim.
Ama şöyle bir şey var boğazımda bir yumru gibi duruyor.
Tıkanıyorum senden bahsederken...
Gözyaşlarım hazır kıta bekliyor adını söyleyince.
İnce bir sızı yer ediyor yüreğimde, gözlerim kararıyor.
Senim çıkıyor, tansiyon diye.
Senim çok yüksek...
Sana yokluğunla geçen günlerimi anlatsam hoşuna gider mi?
Anlatsam roman olur herkes ağzıyla!
Anlatmayacağım inadına, şiir olsun bende, berceste...
En güzel dize...
Başka bir şey lazım değil bize.
Yoksun değil mi şimdi bende, sen kendine aklına gül!
Sen bende asla yok olmayacaksın, buna müsaade etmeyeceğim.
Canım çıksa müsaade etmeyeceğim, aklımı yitirsem de seni aklımdan çıkartmayacağım.
Bu kararlığı gör diyorum.
Sebebi ne diye sorma!
Seni bir şeyler için sevmedin.
İçimden geldiği gibi sevdim.
Ben sana bu yüzden berceste diyorum.
Ömrümün en güzel dizesi oluyorsun, en güzel cümlesi, en güzel kelimesi...
Ömrümün tek hazinesi...
Bana sensizliği hediye ettin.
Mis gibi bir sensizliğim var.
Sensizlikte bile sen var bana.
Nur topu gibi bir sensizlik...
Rabbim sensizlikle imtihan ediyor beni.
Ömrümün bercestesi...
Yani en güzel dizesi, akılda kalan dizesi...
Hem güzel, latif manasına da gelir berceste, seçilmiş bir de.
Ya da sanat değeri yüksek olan dize...
Hepsi de sana uyar!
Güzelsin bunda şüphe yok, seçilmişsin buna da itiraz yok!
Sanat değeri yüksek olan dizesin, bu bende öyle!
Daha ne diyeyim sana.
Eğer maksud aşksa sen yetersin bana diyorum.
Eğer yeni bir Leyla lazımsa uğruna çöle düşülecek bu sensin.
Bir güle gerek varsa bu sensin...
Bir dağ kazılacaksa uğruna bu da sensin.
Her şeye bir mazeretim var, bir senim...
Mum yanacaksa eğer onun ateşine pervane de lazımdır.
Güneş doğacaksa ona dönecek olan papatya da vardır.
Çok güzel seviyorum, seni çok temiz...
Sen ülkenin en batısında, ben ülkenin en doğusunda.
Sabah bende doğan güneş, akşam sende batıyor.
Bu yüzden güneşe içimin yangınlığını yüklüyorum, özlemimin yakıcılığını...
Yokluğunun cehennemini...
Sen güneşi sadece ateşten bir cisim olarak mı görüyorsun yoksa?
Evrenin ısı ve ışık kaynağı...
Yüreğimi görmedin daha!
Güneş pek serin kalır.
Sana berceste diyorum.
Boşuna değil bu!
Dizelerimin üzerindeki yaldızsın, ömrümün ortasındaki yıldız...
Yüzde bir
Doçent
- Katılım
- 18 Haz 2011
- Mesajlar
- 711
- Tepkime puanı
- 356
- Puanları
- 63
Bir gün New York'ta ...
Bir gün New York'ta bir grup iş arkadaşı, yemek molasında dışarıya çıkar. Gruptan biri, Kızılderili'dir. Yolda yürürken insan kalabalığı, siren sesleri, yoldaki iş makinelerinin çıkardığı gürültü ve korna sesleri arasında ilerlerken, Kızılderili, kulağına cır cır böceği sesinin geldiğini söyleyerek aranmaya başlar.
Arkadaşları, bu kadar gürültünün arasında bu sesi duyamayacağını, kendisinin öyle zannettiğini söyleyip yollarına devam eder. Aralarından bir tanesi inanmasa da, onunla aramaya devam eder. Kızılderili, yolun karşı tarafına doğru yürür, arkadaşı da onu takip eder. Binaların arasındaki bir tutam yeşilliğin arasında gerçekten bir cırcır böceği bulurlar. Arkadaşı, Kızilderili'ye Senin insanüstü güçlerin var. Bu sesi nasıl duydun?' diye sorar.
Kızılderili ise; bu sesi duymak için insanüstü güçlere sahip olmaya gerek olmadığını söyleyerek, arkadaşına kendisini izlemesini söyler. Kaldırıma geçerler ve Kızılderili cebinden çıkardığı bozuk parayı kaldırımda yuvarlayarak atar. Birçok insan, bozuk para sesini ceplerinden düşen bir para mı diye sesin geldiği yöne doğru bakar. Kızılderili arkadaşına dönerek, gördün mü önemli olan, nelere değer verdiğin ve neleri önemsediğindir. Her şeyi ona göre duyar, görür ve hissedersin ...
[Kızıldereliler - İbrahim SARI]
Bir gün New York'ta bir grup iş arkadaşı, yemek molasında dışarıya çıkar. Gruptan biri, Kızılderili'dir. Yolda yürürken insan kalabalığı, siren sesleri, yoldaki iş makinelerinin çıkardığı gürültü ve korna sesleri arasında ilerlerken, Kızılderili, kulağına cır cır böceği sesinin geldiğini söyleyerek aranmaya başlar.
Arkadaşları, bu kadar gürültünün arasında bu sesi duyamayacağını, kendisinin öyle zannettiğini söyleyip yollarına devam eder. Aralarından bir tanesi inanmasa da, onunla aramaya devam eder. Kızılderili, yolun karşı tarafına doğru yürür, arkadaşı da onu takip eder. Binaların arasındaki bir tutam yeşilliğin arasında gerçekten bir cırcır böceği bulurlar. Arkadaşı, Kızilderili'ye Senin insanüstü güçlerin var. Bu sesi nasıl duydun?' diye sorar.
Kızılderili ise; bu sesi duymak için insanüstü güçlere sahip olmaya gerek olmadığını söyleyerek, arkadaşına kendisini izlemesini söyler. Kaldırıma geçerler ve Kızılderili cebinden çıkardığı bozuk parayı kaldırımda yuvarlayarak atar. Birçok insan, bozuk para sesini ceplerinden düşen bir para mı diye sesin geldiği yöne doğru bakar. Kızılderili arkadaşına dönerek, gördün mü önemli olan, nelere değer verdiğin ve neleri önemsediğindir. Her şeyi ona göre duyar, görür ve hissedersin ...
[Kızıldereliler - İbrahim SARI]
- Katılım
- 30 Eyl 2013
- Mesajlar
- 6,183
- Tepkime puanı
- 473
- Puanları
- 83
Sayın Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, canlı yayında terör olaylarını değerlendirirken an itibariyle ''kaderin ötesinde bir şey var mı?'' dedi. Yeni gündem belirlendi! Bu cümle birkaç hafta tartışılacak gibi geliyor bana..
Muhtazaf
Profesör
- Katılım
- 22 Ocak 2014
- Mesajlar
- 1,866
- Tepkime puanı
- 87
- Puanları
- 0
- Konum
- Almanya
- Web sitesi
- www.facebook.com
Hz Osman (r.a) ağlatan şehadeti!
Kuran okuyordu.
Bir ara susuzluğun verdiği, yorgunluğun verdiği tesirle uzaklara daldı Kuran okurken...
Diz üstü oturmuş Kuran okurken, başı öne eğildi uykuya dalmıştı birden bire...
Uykudayken rüyasında önünde bir koridor o koridorlar açılıyordu.
Onu tutanlar götürüyorlardı, buradan buradan diyorlardı...
Sonra o koridorlardan geçti, orada bir ışık kümesi gördü orada birileri oturuyordu yaklaşınca birden ne görsün...
Allah'ın Resulü oradaydı.
Bir yanında
Hz. Ebu Bekir öteki yanında Hz. Ömer vardı.
Allah'ın Resulüyle karşı karşıya kalmıştı, Allah Resulü bakıyor gülümsüyordu:
- Osman geldin mi?
- Geldim ya Resulallah..
- Seni susuz mu bıraktılar?
- Beni susuz bıraktılar Ya Resulallah..
- Seni hapis mi ettiler?
- Beni hapis ettiler..
- Seni mescide indirmiyorlar mı?
- Beni mescide indirmiyorlar..
- Sen aç mı kaldın?
- Ben aç kaldım Ya Resulallah..
- Ya Osman dilersen iftarı bizim yanımızda yapabilirsin istersen yardımına gelip seni kurtarsınlar..
- Sizinle birlikte iftar etmek isterim ya Resulallah..
- Hadi Osman acele et gel bu akşam seni bekliyoruz, beraber iftar yapacağız..
Birden sıçradı, uyanmıştı.
Cuma günü akşam üstüydü...
Hanımı geldi:
Ne oldu Osman? dedi.
Demin Resulallahı gördüm, beni çağırıyordu.
Ben gitmek üzereyim demek ki..
Birden entarisini çıkardı, bana şalvar getirin dedi.
Hayatı boyunca şalvar giymemişti...
O an şalvar giydi, sadece o an..
Ve o kadar edepliydi ki biraz sonra şehit edileceğinden edep yeri açılmasın diye şalvar giyecekti.
Biliyordu ki o zalimler onu yerde sürükleyeceklerdi.
Kapı zorlanıyordu, ve hanımına dedi ki terk edin burayı beni yalnız bırakın, beni Kuranla baş başa bırakın..
Kuran önündeydi başını önüne eğmişti, sadece Kuran'a bakıyordu kapıyı kıranlara bakmıyordu bile..
Sonra birisi içeri girdi, sakalından tuttu onu ve o an başını kaldırdı baktı birde ne görsün sevdiği bir insanın oğluydu, sevdiği bir dostunun oğluydu ve şunu dedi:
"Baban görseydi bunu sana ne diyecekti"
O an gözlerinden yaşlar geldi, ağlıyordu halife.
Delikanlı bırakıp kaçtı.
Sonra üst üste başına gelen demir darbeleri meleklerin haya ettiği o büyük insanın başını yarmıştı.
Mübarek kanı Kuranı Kerimin üzerine "Onlara karşı sana Allah yeter" ayetinin üzerine damlıyordu..
Ve Hazreti Osman Şehit Edilmişti....
Kuran okuyordu.
Bir ara susuzluğun verdiği, yorgunluğun verdiği tesirle uzaklara daldı Kuran okurken...
Diz üstü oturmuş Kuran okurken, başı öne eğildi uykuya dalmıştı birden bire...
Uykudayken rüyasında önünde bir koridor o koridorlar açılıyordu.
Onu tutanlar götürüyorlardı, buradan buradan diyorlardı...
Sonra o koridorlardan geçti, orada bir ışık kümesi gördü orada birileri oturuyordu yaklaşınca birden ne görsün...
Allah'ın Resulü oradaydı.
Bir yanında
Hz. Ebu Bekir öteki yanında Hz. Ömer vardı.
Allah'ın Resulüyle karşı karşıya kalmıştı, Allah Resulü bakıyor gülümsüyordu:
- Osman geldin mi?
- Geldim ya Resulallah..
- Seni susuz mu bıraktılar?
- Beni susuz bıraktılar Ya Resulallah..
- Seni hapis mi ettiler?
- Beni hapis ettiler..
- Seni mescide indirmiyorlar mı?
- Beni mescide indirmiyorlar..
- Sen aç mı kaldın?
- Ben aç kaldım Ya Resulallah..
- Ya Osman dilersen iftarı bizim yanımızda yapabilirsin istersen yardımına gelip seni kurtarsınlar..
- Sizinle birlikte iftar etmek isterim ya Resulallah..
- Hadi Osman acele et gel bu akşam seni bekliyoruz, beraber iftar yapacağız..
Birden sıçradı, uyanmıştı.
Cuma günü akşam üstüydü...
Hanımı geldi:
Ne oldu Osman? dedi.
Demin Resulallahı gördüm, beni çağırıyordu.
Ben gitmek üzereyim demek ki..
Birden entarisini çıkardı, bana şalvar getirin dedi.
Hayatı boyunca şalvar giymemişti...
O an şalvar giydi, sadece o an..
Ve o kadar edepliydi ki biraz sonra şehit edileceğinden edep yeri açılmasın diye şalvar giyecekti.
Biliyordu ki o zalimler onu yerde sürükleyeceklerdi.
Kapı zorlanıyordu, ve hanımına dedi ki terk edin burayı beni yalnız bırakın, beni Kuranla baş başa bırakın..
Kuran önündeydi başını önüne eğmişti, sadece Kuran'a bakıyordu kapıyı kıranlara bakmıyordu bile..
Sonra birisi içeri girdi, sakalından tuttu onu ve o an başını kaldırdı baktı birde ne görsün sevdiği bir insanın oğluydu, sevdiği bir dostunun oğluydu ve şunu dedi:
"Baban görseydi bunu sana ne diyecekti"
O an gözlerinden yaşlar geldi, ağlıyordu halife.
Delikanlı bırakıp kaçtı.
Sonra üst üste başına gelen demir darbeleri meleklerin haya ettiği o büyük insanın başını yarmıştı.
Mübarek kanı Kuranı Kerimin üzerine "Onlara karşı sana Allah yeter" ayetinin üzerine damlıyordu..
Ve Hazreti Osman Şehit Edilmişti....
Yüzde bir
Doçent
- Katılım
- 18 Haz 2011
- Mesajlar
- 711
- Tepkime puanı
- 356
- Puanları
- 63
Kıssadan Hisse ...
Sayın @Yahayy ın uyarısıyla kaldırılmıştır, kendisine teşekkür ederiz ... Eyvallah, yaptığımız paylaşımlarla kimseye zarar vermeye hakkımız yoktur ... Tüm forum arkadaşlarıma saygıyla arz ederim ... Vesselam ...
Sayın @Yahayy ın uyarısıyla kaldırılmıştır, kendisine teşekkür ederiz ... Eyvallah, yaptığımız paylaşımlarla kimseye zarar vermeye hakkımız yoktur ... Tüm forum arkadaşlarıma saygıyla arz ederim ... Vesselam ...
Yüzde bir
Doçent
- Katılım
- 18 Haz 2011
- Mesajlar
- 711
- Tepkime puanı
- 356
- Puanları
- 63
Kusura bakmayın sayın Yahayy sorunuz anlayamadık ... Bizce kaynak tekdir ve malumdur ama kastınızı gerçekten anlayamadık ... Yapılan paylaşımın kaynağını soruyorsanız eğer bu kıssa zamanın bahrında tarafımızdan işitilmiş bir kıssaydı ... Zikre konu mevzu da kendimiz idi ... Kendimizde gördüklerimizin dehşeti karşısında, kaynak filan sormak o vakit aklımızın ucundan bile geçmedi ... Zati kıssa bizi bize anlatıyordu ... Bugün zikredilen mevzuya nette rastladım ve paylaştım ... Sadece bu kadar, bildiklerim bundan ibarettir ... Konunun fark edemediğim bir mahsuru varsa lütfen buyurun, yardımcı olabilirim ... Saygılarımla ...
Estağfurullah mahsur derken, sormak istedim, hani Allah adına birileri, Allah böyle dedi diyorya yazınızda bunun Allah'ın nezdinde geçerli bir delili olması gerekmez mi, yoksa herkes Allah şöyle dedi, böyle dedi diye birşeyler söylese de olur mu?
Lenovo P1a42 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi
Lenovo P1a42 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi
Yüzde bir
Doçent
- Katılım
- 18 Haz 2011
- Mesajlar
- 711
- Tepkime puanı
- 356
- Puanları
- 63
sayın yahayy bunlar menkıbelerdir. bu menkıbeler hüküm ile ilgili değil anlayış biçimi ile ilgilidir. kişiye anlayış kazandıran anlatımlardır. buna da kaynak yazacaksak işimiz var.
...
Insan telafuz da olarak o söz deki gibi kendini ifade edemiyor ve bir misal olarak yazi da artik ne kadar anlasiliyor ve denilmek istenilen o seyi vermesi gerektigi gibi de veriyor mu ve bunu herkes icin de söylemek benim acimdan bilmiyorum.
bedenimi bildiğim için kendimi bilecek olsaydım kendini en iyi bilenler tabibler olurdu.
yüzümü görmek için sırlı cama bakarım.
içyüzümü ise sırlı candan başkasında göremem.
nasıl ki cam sırlanmadan bana yüzümü göstermiyorsa
canda sırlı değilse yüzümü gösteremez.
mümin müminin aynasıdır. zira canları aynı sır ile sırlanmıştır.
...
yüzümü görmek için sırlı cama bakarım.
içyüzümü ise sırlı candan başkasında göremem.
nasıl ki cam sırlanmadan bana yüzümü göstermiyorsa
canda sırlı değilse yüzümü gösteremez.
mümin müminin aynasıdır. zira canları aynı sır ile sırlanmıştır.
...
Yüzde bir
Doçent
- Katılım
- 18 Haz 2011
- Mesajlar
- 711
- Tepkime puanı
- 356
- Puanları
- 63
Ayna zaten baştan başa sırr'lı bir şey ... Camın arkasını karalar da ayna yaparlar değil mi be güzel
... Zat-ı Ali'nize müteşekkiriz be ayinesi güzel ... Hürmet, muhabbet ve saygılarımla :gul ...