:)zeynep(:
Hakve
Gözlerinin gölgesi duvarlara vururken
Sadece yokluğunu hissedip üşüyorum
Hayaline sarılıp isyan ediyorum sensizliğe
En sessiz halimde çığlıklar atıyorum
Penceremden odama sızan ışıkla
Dans ediyorum saatlerce…
Ve en çok gözlerini arıyorum yokluğunda
Üstüme doğru gelen duvarlarda
Tırnak izlerim sensizliğin tercümesi
Ve duvarların oyuklarından akan
Damla damla kan…
Aynaya her baktığımda
Daha da yabancı geliyor gördüklerim
Eski fotoğrafların içinden
Tek tek seçiyorum suratları…
Sonra doyasıya bir nefes çekip içime
Haykırmak istiyorum
Sevgimi,hasretimi…
Duvarları kırıyorum
Parçalıyorum aynaları…
Ve durduruyorum artık
Kanayan yaramı…
: ) zeynep ( :
