semur
Üye
- Katılım
- 15 Kas 2006
- Mesajlar
- 6
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 41
Ey Nefsim! Sen bendensin.. ama ben senden degilim. Sen benimsin.. ama ben
senin degilim. Zira sen farklisin, ben baskayim; belki bi'l-mecburiye
seninleyim. Peki oyleyse ben neyim?- O halde gel seninle birbirlerine
muztar ve muhtac kalmis iki yoldas gibi hasbihal edelim ve dertlerimizi
serhedip birbirimize, su kor dovusune bir son verelim. Ama musaade et, cani
burnuna gelmis biri olarak once ben konusayim, sen dinleyesin. Begenmezsen,
kabul etmezsin.. artik gerisini sen bilirsin:
Bakir isen bakirligina, gumus isen gumuslugune razi ol. Haline sukret; daha
asagi da yaratilabilirdin. Zaten istesen de altin olamazsin.. yirtinsan da,
dovunsen de. Bak; ama hic maddi-manevi israfa ve herhangi bir su-i istimale
de girmeden, var gucunle calisir, cudhunu butunuyle ortaya koyarsan; mesela
gumussen saf bir gumus olabilirsin. Aksi halde onu da kaybeder, curuyup
bitersin.. ve geldigin yere donersin. Belki de 'Ya leyteni kuntu turaba'
feryatlarina ragmen ona da cevrilmezsin.. cevrilmezsin de behaime bile
hasret gidersin. Ama heyhat, sen 'iste'sin!..
Her gun biraz daha.. yeniden yeniden gerileceksin; gerildikce yenileceksin;
ve yenildikce de inkisaf edeceksin. Sancida biraz daha.. gozyasinda biraz
daha.. ilimde-irfanda, geceleri ihyada biraz daha.. seccadeyi asindirmada,
kalbi arindirmada biraz daha..Biraz daha, biraz daha!.' derken
yukseleceksin; daha derinlere.. daha derinliklere!. Kalbe, sirra, hafiye,
ahfaya.. belki daha da otelere kadar yuceleceksin. Ah su gunahlar! Ayaklara
kramp, kalblere sekte ve ruhlara kelepce gunahlar-
Guzel bir ruya gibi baslar aslinda pek cok sey. Ben sana soylemistim; bu
kadar cok yeme diye. Bak iste boguldun kaldin yatak-yorgan icinde. Ne kadar
sevap gecti soyler misin, bunca gevezelikten eline! Hem demis miydim sana:
Zinhar! Boyundan buyuk elbiseleri giymeye kalkma; palyacoya donersin
sonra.. ve herkes guler sana, hatta ben bile. (Yoksa aslinda aglamali
miydim?) Icine gurur-kibir mi geliyor; hemen in yolunu tut; sen nesin,
nereden geldin ve nereye gidiyorsun? Cesedin bile senin degil ki, hasenat
senin olsun diye.
Ah nefsim! Kendini bazen oyle erisilmez tahtlara oturttun ve oylesine
havadan konustun ki; hayret etti sana cemadat bile. Lakin oyle degildi isin
asli-astari, sen de biliyordun. Keske insanlara soylediklerinin onda birini
yapsaydin.. yapsaydin; olacaktin. Yaziklar olsun (Allah korusun); hep
baskalarina anlatma derdine durdun, eyvah ki kendini unuttun. Oysa ki,
elbiselerine gosterdigin ozen kadar olsun, kendine ceki dozen verseydin;
veli olurdun.. olurdun da, inan bunca kullara kulluktan kurtulurdun.
Basini cevirme, kulak ver nefsim sunlara! Kulak ver ki, anlayasin..
anlayasin ki, aglayasin.. aglayasin ki, yasayasin.. ve yasayasin ki, iki
cihan saadetine ulasasin. Yirtiver kulaklarlarindaki zari ve idrak et! Hem
sen soyle; ne zaman beni Hakka yonlendirdin!? Bir kerecik olsun elimden
tutup seccadeye ilettin!? Ben namaz dedim; sen firar' dedin. Ben ilimdedim; sen oyun dedin. Ben gunah dedim; sen amma zevklidedin. Ben aman
tevbe dedim; sen daha gencsin sonra yaparsin dedin. Mahser dedim;
sefaatciler cok dedin. Yakarlar cehennemde dedim; Allahin rahmeti
engin dedin. Isin dogrusu; ben ne dedimse, sen hep onun aksini soyledin,
hep demogojiyle karsilik verdin. Evet bir kerecik olsun beni Hakka kulluga
cagirdin mi, soyler misin!?
Ama gocunma yine de, su sozlere muhatap olusundan oturu. Sen yaralisin, ben
de perisan. Hallesiyoruz iste senli benli. Başkalarindan işitseydin cok mu
kabullenecektin yani! Izin verir miydi sendeki enaniyet sanki! Hem nerde
sende o hakperestlik, heyhat!.. nerde gercekler onunde vakkaf olma
adaleti!.. Lakin su da bir gercek ki; Hakk'a giden en cami', en sumullu ve
en kisa yol da yine senden geciyor, ne yapayim mecburum sana.. ve sana
katlanmaya.. hem sen de muhtacsın bana ve bana dayanmaya, oyle ya!
Dinle ey dost(?)! Dinle ki seninle gecinmeye mecburum; Senden Rabbime yol
vurmaya hem memur, hem de mahkumum.
Nefsim! Biliyorum, benden nefret ediyorsun. Aslinda ben de seni seviyor
degilim. Neylersin ki gecinmek zorundayiz birlikte. Madem oyle , gel
anlasalim; sen bu dunyada kanaat et helal dairesiyle; otesinde ne istersen
iste cennette. Hem keyfemayesa bir hayatla, kendine zulmetmis olmuyor musun
aksi takdirde! Ne dersin var misin? -- Duyamadim, ne diyorsun? Tamam,
pes. Kumandan sensin mi diyorsun?!
Sukut ikrardan gelir; o zaman ver elini anlastik dostum(!).
Musa Hub
Bir kalbin Alinyazısı adli kitaptan alıntıdır.
senin degilim. Zira sen farklisin, ben baskayim; belki bi'l-mecburiye
seninleyim. Peki oyleyse ben neyim?- O halde gel seninle birbirlerine
muztar ve muhtac kalmis iki yoldas gibi hasbihal edelim ve dertlerimizi
serhedip birbirimize, su kor dovusune bir son verelim. Ama musaade et, cani
burnuna gelmis biri olarak once ben konusayim, sen dinleyesin. Begenmezsen,
kabul etmezsin.. artik gerisini sen bilirsin:
Bakir isen bakirligina, gumus isen gumuslugune razi ol. Haline sukret; daha
asagi da yaratilabilirdin. Zaten istesen de altin olamazsin.. yirtinsan da,
dovunsen de. Bak; ama hic maddi-manevi israfa ve herhangi bir su-i istimale
de girmeden, var gucunle calisir, cudhunu butunuyle ortaya koyarsan; mesela
gumussen saf bir gumus olabilirsin. Aksi halde onu da kaybeder, curuyup
bitersin.. ve geldigin yere donersin. Belki de 'Ya leyteni kuntu turaba'
feryatlarina ragmen ona da cevrilmezsin.. cevrilmezsin de behaime bile
hasret gidersin. Ama heyhat, sen 'iste'sin!..
Her gun biraz daha.. yeniden yeniden gerileceksin; gerildikce yenileceksin;
ve yenildikce de inkisaf edeceksin. Sancida biraz daha.. gozyasinda biraz
daha.. ilimde-irfanda, geceleri ihyada biraz daha.. seccadeyi asindirmada,
kalbi arindirmada biraz daha..Biraz daha, biraz daha!.' derken
yukseleceksin; daha derinlere.. daha derinliklere!. Kalbe, sirra, hafiye,
ahfaya.. belki daha da otelere kadar yuceleceksin. Ah su gunahlar! Ayaklara
kramp, kalblere sekte ve ruhlara kelepce gunahlar-
Guzel bir ruya gibi baslar aslinda pek cok sey. Ben sana soylemistim; bu
kadar cok yeme diye. Bak iste boguldun kaldin yatak-yorgan icinde. Ne kadar
sevap gecti soyler misin, bunca gevezelikten eline! Hem demis miydim sana:
Zinhar! Boyundan buyuk elbiseleri giymeye kalkma; palyacoya donersin
sonra.. ve herkes guler sana, hatta ben bile. (Yoksa aslinda aglamali
miydim?) Icine gurur-kibir mi geliyor; hemen in yolunu tut; sen nesin,
nereden geldin ve nereye gidiyorsun? Cesedin bile senin degil ki, hasenat
senin olsun diye.
Ah nefsim! Kendini bazen oyle erisilmez tahtlara oturttun ve oylesine
havadan konustun ki; hayret etti sana cemadat bile. Lakin oyle degildi isin
asli-astari, sen de biliyordun. Keske insanlara soylediklerinin onda birini
yapsaydin.. yapsaydin; olacaktin. Yaziklar olsun (Allah korusun); hep
baskalarina anlatma derdine durdun, eyvah ki kendini unuttun. Oysa ki,
elbiselerine gosterdigin ozen kadar olsun, kendine ceki dozen verseydin;
veli olurdun.. olurdun da, inan bunca kullara kulluktan kurtulurdun.
Basini cevirme, kulak ver nefsim sunlara! Kulak ver ki, anlayasin..
anlayasin ki, aglayasin.. aglayasin ki, yasayasin.. ve yasayasin ki, iki
cihan saadetine ulasasin. Yirtiver kulaklarlarindaki zari ve idrak et! Hem
sen soyle; ne zaman beni Hakka yonlendirdin!? Bir kerecik olsun elimden
tutup seccadeye ilettin!? Ben namaz dedim; sen firar' dedin. Ben ilimdedim; sen oyun dedin. Ben gunah dedim; sen amma zevklidedin. Ben aman
tevbe dedim; sen daha gencsin sonra yaparsin dedin. Mahser dedim;
sefaatciler cok dedin. Yakarlar cehennemde dedim; Allahin rahmeti
engin dedin. Isin dogrusu; ben ne dedimse, sen hep onun aksini soyledin,
hep demogojiyle karsilik verdin. Evet bir kerecik olsun beni Hakka kulluga
cagirdin mi, soyler misin!?
Ama gocunma yine de, su sozlere muhatap olusundan oturu. Sen yaralisin, ben
de perisan. Hallesiyoruz iste senli benli. Başkalarindan işitseydin cok mu
kabullenecektin yani! Izin verir miydi sendeki enaniyet sanki! Hem nerde
sende o hakperestlik, heyhat!.. nerde gercekler onunde vakkaf olma
adaleti!.. Lakin su da bir gercek ki; Hakk'a giden en cami', en sumullu ve
en kisa yol da yine senden geciyor, ne yapayim mecburum sana.. ve sana
katlanmaya.. hem sen de muhtacsın bana ve bana dayanmaya, oyle ya!
Dinle ey dost(?)! Dinle ki seninle gecinmeye mecburum; Senden Rabbime yol
vurmaya hem memur, hem de mahkumum.
Nefsim! Biliyorum, benden nefret ediyorsun. Aslinda ben de seni seviyor
degilim. Neylersin ki gecinmek zorundayiz birlikte. Madem oyle , gel
anlasalim; sen bu dunyada kanaat et helal dairesiyle; otesinde ne istersen
iste cennette. Hem keyfemayesa bir hayatla, kendine zulmetmis olmuyor musun
aksi takdirde! Ne dersin var misin? -- Duyamadim, ne diyorsun? Tamam,
pes. Kumandan sensin mi diyorsun?!
Sukut ikrardan gelir; o zaman ver elini anlastik dostum(!).
Musa Hub
Bir kalbin Alinyazısı adli kitaptan alıntıdır.
hehe