doğuhan
Profesör
sen toprak ve ölümsün
mevsimin karanlık
ve sessizlik.yaşamaz
senden fazlası
şafaktan çok uzakta.
uyanır gibi göründüğünde
sen yalnızca acısın,
gözlerinde ve kanında okunan
ama sen duyarsızsın, yaşıyorsun
bir taşın yaşamadığı gibi
katı toprak gibi.
sonra düşlerle örtüyorsun,
hıçkırık sarsılışlarıyla,yadsıdığın ,acı,
bir gölün suyu gibi
kaygılı,sarıyor seni.
Su yüzünden halkalar.
Onların duruluşunu izliyorsun
Sen toprak ve ölümsün.
mevsimin karanlık
ve sessizlik.yaşamaz
senden fazlası
şafaktan çok uzakta.
uyanır gibi göründüğünde
sen yalnızca acısın,
gözlerinde ve kanında okunan
ama sen duyarsızsın, yaşıyorsun
bir taşın yaşamadığı gibi
katı toprak gibi.
sonra düşlerle örtüyorsun,
hıçkırık sarsılışlarıyla,yadsıdığın ,acı,
bir gölün suyu gibi
kaygılı,sarıyor seni.
Su yüzünden halkalar.
Onların duruluşunu izliyorsun
Sen toprak ve ölümsün.
