kebîkec
İhvan Forum Üye
- Katılım
- 21 Eyl 2007
- Mesajlar
- 8,080
- Tepkime puanı
- 1,922
- Puanları
- 113
Sevebilme ihtimalini sevmek veya ''ölümünün ne güzel olduğunu sevdim seni içimde öldürdüğüm zaman'' mısralarında anlatılan bir gerçek var. İnsanlar umutlarıyla yaşarlar... Umudun bittiği yerde yaşamanın da anlamı kalmaz. Baklava tad vermez, su hayat vermez, biberin bile acılığı kaybolur... Çok üst perdeden duygusal salça yahut sosa girmeden derim ki : sanal da olsa dostluğu güzel olan samimi duası ve gayreti olan tüm dostlara selam olsun. Onlar belli zamanlarda göğümüzden kayıp giden yıldız oldular. Bu gün gökyüzünün kendisinin kaymasından bahs ediyoruz. Ayaklarımızın yere değmesi veya suya değmesi belkide...
Hayat bizi iki yandan bir cendereye girmeye zorluyor. Daha bireysel ve daha gerçek yüzüyle ayaklar üstünde durmaya zorluyor. Yani bu tip forumlar hızla kaybolurken facebook, instagram ve twitter de takipçilerimiz artıyor. Daha kendimiz gibi duruyoruz. Bu bir yönüyle iyi bir şey ama dünyanın dört bir yanından insanların katılıp fikir beyan edeceği bir yer değil hiç biri.
Herşeye rağmen hayat bitici, gün akşamlıdır. Umutları tükettiğimiz yerde toprağın koynuna kıvrılır yatarız. Hayırlısını dileyerek....
Hayat bizi iki yandan bir cendereye girmeye zorluyor. Daha bireysel ve daha gerçek yüzüyle ayaklar üstünde durmaya zorluyor. Yani bu tip forumlar hızla kaybolurken facebook, instagram ve twitter de takipçilerimiz artıyor. Daha kendimiz gibi duruyoruz. Bu bir yönüyle iyi bir şey ama dünyanın dört bir yanından insanların katılıp fikir beyan edeceği bir yer değil hiç biri.
Herşeye rağmen hayat bitici, gün akşamlıdır. Umutları tükettiğimiz yerde toprağın koynuna kıvrılır yatarız. Hayırlısını dileyerek....
