Kız kardeşimin İslam'a geldiğini işittim ve hemen evine vardım...''Ey nefsinin düşmanı!'' dedim;''işittim ki müslüman olmuşsun!''...Onu pek çok dövdüm; öyle ki, yüzünden kan geldi...Kamı görünce ağlamaya başladı ve ''ey Hattab oğlu, ne yaparsan yap, ben İslama'a geldim!'' dedi...Bu laf üzerine öfkeyle içeri girdim...Baktım üzeri yazılı bir kağıt...''Rahman ve Rahim olan Allah'ın ismiyle''diye bir ibare...Rahman ve Rahim kelimelerini görünce korktum ve kağıdı elimden bıraktım...Sonra yine aldım...Yer ve göklerin Allah'ı tesbih ettiğine dair bir ayet...''Allah ve Resulü'ne iman getirin'' diye emir verilen yere gelince Şehadet kelimesini getirdim...Evin içindeki müslümanlar sevinip dışarıya çıktılar...Ben de Allah Resulü'nün bulunduğu yere gittim...İki kişi kolllarıma yapıştılar...Allah'ın Resulü, ''salıverin!'' diye emir buyurdular...Salıverdiler...Vardım karşısında oturdum...Gömleğime yapışıp beni kendisine çekti ve buyurdu: ''İslam'a gel, ya Hattab oğlu!''...Ve dua etti: ''Yarab, sen onun kalbine hidayet ver!''...Ben de Şehadet getirdim...Oradaki müslümanlar öyle tekbir aldılar ki, Mekke'nin sokakları çınladı...ÖYLE BİR ZAMANDI Kİ O, HİÇ KİMSE İMANINI AÇIĞA VURAMAZDI: BEN HEMEN SOKAĞA ÇIKTIM VE SIR SAKLAMAZ BİR KİMSEYE RASTLAYIP MÜSLÜMAN OLDUĞUMU SÖYLEDİM...Adam, avaz avaz, ''Hattab oğlu İslam'a geldi!'' diye bağırdı...Bunun üzerine kafirler koşuşup benimle döğüşmeye başladılar...Onlar bana vuruyorlardı, ben onlara...Kabe avlusunda duran dayım kavgayı haber almış...Yeğenimi salıp Kureyş'lileri döğüşmekten alıkoydu...O GÜNDEN BAŞLAYARAK, ALLAH İSLAMA'A İZZET VERİNCEYE KADAR BOYUNA KAFİRLERLE DÖĞÜŞTÜM. Onlar beni döverlerdi, ben onları!...
Salih Mirzabeyoğlu, İstikbal İslamındır
Salih Mirzabeyoğlu, İstikbal İslamındır
