IGMG
Paylaşımcı
...Hocamız tane tane, madde madde yapılması gerekenleri anlatırken sık sık hedefi hatırlatıyordu. Yeni Bir Dünya.
Hocamız orada bize konuşuyor ama batılılara sesleniyordu. Sisteminiz yanlış, uygulamanız hatalı, sonuçlar vahşet. Kurtuluş ise tüm güzelliklerin ana kaynağı olan İslam inancı ve onun medeniyetidir diyordu
Bu arada ben biraz dalmışım ve kendi kendime şu soruyu sordum. Erbakan Hocanın derdi ne, kim için uğraşıyor, ömrünün sonlarına yaklaşmış, sandalyede otururken bile rahatsızlığından dolayı zorlanan ama adeta yavrusunu kediye kaptırmaktan korkan güvercin gibi çırpınan bu adamın derdi ne ve kim için çırpınıyor?
Bir taraftan Hocamı dinlerken diğer taraftan da soruma cevap bulmaya çalışıyordum.
Ki, aklıma bir büyük örnek gelmişti.
Hz. Muhammed(as)’ın mihmandarı, onun kokusunu İstanbul’umuza taşıyan Hz. Ebu Eyyub El-Ensari gelmişti aklıma.
O, “İstanbul elbette feth olunacaktır” müjdesini duymuş, o güzel askerlerin arasında olmak için yaşı çok çok ilerlemiş olmasına rağmen İstanbul’un fethi için gelen orduya asker olarak katılmıştı.
Rivayete göre bu savaşta oğulları da vardı ve ona yalvarıyorlardı” Babacığım bak biz hep beraber bu savaşa katılıyoruz. Sen iyice yaşlandın, ne olur sen kalıver demelerine rağmen “ siz kendi adınıza katılıyorsunuz, ben de kendi adıma bu savaşa katılarak o şerefi yakalamak istiyorum” demişti.
Sonra bir şeyi daha düşünmeden edemedim. Hocamızın karşısında duran, onu dinleyen, dinledikçe coşan coştukça gözyaşı döken o gençlerin birçoğu Alman vatandaşı idi. Yani Türkiye' de seçmen filan değiller, yani maksat parti için oy toplamak değil. Eee, Hoca Almanya' da siyaset de yapacak durumda değil, peki niçin bu yaşında uğraşıp duruyor?.
Bir takım edepsizlerin dediği gibi kenara çekilip torunlarını sevse olmaz mı?
Duygularımda o anki git gellerin arasında şu cevapları bulabildim.
Hocamız tıpkı Ebu Eyyup el-Ensari gibi İnsanlığa hizmet etmenin, yol göstermenin, insanlığın kurtuluşuna vesile olacak mücadelenin onurunu ve şerefini yaşamak için bunu yapıyor.
Hocamız ümmetin her evladını kendi torunlarından daha çok sevdiği ve onların heba olmasına asla gönlü razı olmadığı için var olan tüm gücüyle çırpınıyor.
Hocamız başkalarından emir alarak uşaklık eden nice sözde liderlere rağmen, fiziki olarak ayakta duramasa da inanç ve irade olarak kıyamda olmanın örneğini veriyor.
Ve Hocamız hayatını vakfettiği davasını son nefesine kadar anlatmaya devam edeceğinin sinyallerini verirken, bize de siz neredesiniz diye sorup duruyor.
İşte O, Dava Adamını, Hak aşığını, insanlık sevdalısını dinlerken bunlar gelip geçti kafamdan. Ve içimden ey Dava Adamı, ey görev eri! Sen görevini yaptın, sen sorumluluğunu yerine getirdin. Eğer Allah bana bunu sorarsa
"ŞAHİDİN OLACAĞIM HOCAM "
dedim.
Hocamız orada bize konuşuyor ama batılılara sesleniyordu. Sisteminiz yanlış, uygulamanız hatalı, sonuçlar vahşet. Kurtuluş ise tüm güzelliklerin ana kaynağı olan İslam inancı ve onun medeniyetidir diyordu
Bu arada ben biraz dalmışım ve kendi kendime şu soruyu sordum. Erbakan Hocanın derdi ne, kim için uğraşıyor, ömrünün sonlarına yaklaşmış, sandalyede otururken bile rahatsızlığından dolayı zorlanan ama adeta yavrusunu kediye kaptırmaktan korkan güvercin gibi çırpınan bu adamın derdi ne ve kim için çırpınıyor?
Bir taraftan Hocamı dinlerken diğer taraftan da soruma cevap bulmaya çalışıyordum.
Ki, aklıma bir büyük örnek gelmişti.
Hz. Muhammed(as)’ın mihmandarı, onun kokusunu İstanbul’umuza taşıyan Hz. Ebu Eyyub El-Ensari gelmişti aklıma.
O, “İstanbul elbette feth olunacaktır” müjdesini duymuş, o güzel askerlerin arasında olmak için yaşı çok çok ilerlemiş olmasına rağmen İstanbul’un fethi için gelen orduya asker olarak katılmıştı.
Rivayete göre bu savaşta oğulları da vardı ve ona yalvarıyorlardı” Babacığım bak biz hep beraber bu savaşa katılıyoruz. Sen iyice yaşlandın, ne olur sen kalıver demelerine rağmen “ siz kendi adınıza katılıyorsunuz, ben de kendi adıma bu savaşa katılarak o şerefi yakalamak istiyorum” demişti.
Sonra bir şeyi daha düşünmeden edemedim. Hocamızın karşısında duran, onu dinleyen, dinledikçe coşan coştukça gözyaşı döken o gençlerin birçoğu Alman vatandaşı idi. Yani Türkiye' de seçmen filan değiller, yani maksat parti için oy toplamak değil. Eee, Hoca Almanya' da siyaset de yapacak durumda değil, peki niçin bu yaşında uğraşıp duruyor?.
Bir takım edepsizlerin dediği gibi kenara çekilip torunlarını sevse olmaz mı?
Duygularımda o anki git gellerin arasında şu cevapları bulabildim.
Hocamız tıpkı Ebu Eyyup el-Ensari gibi İnsanlığa hizmet etmenin, yol göstermenin, insanlığın kurtuluşuna vesile olacak mücadelenin onurunu ve şerefini yaşamak için bunu yapıyor.
Hocamız ümmetin her evladını kendi torunlarından daha çok sevdiği ve onların heba olmasına asla gönlü razı olmadığı için var olan tüm gücüyle çırpınıyor.
Hocamız başkalarından emir alarak uşaklık eden nice sözde liderlere rağmen, fiziki olarak ayakta duramasa da inanç ve irade olarak kıyamda olmanın örneğini veriyor.
Ve Hocamız hayatını vakfettiği davasını son nefesine kadar anlatmaya devam edeceğinin sinyallerini verirken, bize de siz neredesiniz diye sorup duruyor.
İşte O, Dava Adamını, Hak aşığını, insanlık sevdalısını dinlerken bunlar gelip geçti kafamdan. Ve içimden ey Dava Adamı, ey görev eri! Sen görevini yaptın, sen sorumluluğunu yerine getirdin. Eğer Allah bana bunu sorarsa
"ŞAHİDİN OLACAĞIM HOCAM "
dedim.