RESULULLAH’I (sav) GÜLDÜREN BİR SAHABÎ
“Nuayman ne zaman Medine pazarında güzel bir meyve görse, satılan hoş bir bal görse anında onu satın alır; “ Bunu Allah Resulü tatmalı!” diyerek, Efendimiz’e getirir: “Ya Resulullah! Senin için aldım” der, getirdiklerini yedirir, kendisi de hayran hayran Efendimiz’i seyrederdi.
Bir gün yine pazarda gördüğü balı satın almak ister, ama parası yoktur. Yine de satın alır, satıcıya derki, ‘benimle gel paranı gittiğimiz yerde vereceğim.’ Önde kendisi arkada satıcı, elinde bal Allah Resulü’nün yanına giderler. Efendimiz’e balı uzatır: “Ya Resulullah! Sana bal hediye getirdim” der.
Efendimiz hediyeyi kabul eder ve birkaç kaşık yer. Sonra Nuayman satıcıyı Efendimiz’e göndererek parasını istetir. Allah Resulü: “Ey Nuayman hani bana hediye getirmiştin. Benim paramla bana hediye mi alıyorsun?” der.
Nuayman der ki: “Ya Resulullah! Bal o kadar güzeldi ki, senin tatmanı istedim. Ama param yoktu. Ne yapayım ya hiç almamalıydım ya da böyle yapmalıydım!”
Efendimiz bir taraftan gülüyor, bir taraftan da satıcının parasını ödüyor, ‘yine yaptın yapacağını Ey Nuayman!’ diyordu...”
“Nuayman ne zaman Medine pazarında güzel bir meyve görse, satılan hoş bir bal görse anında onu satın alır; “ Bunu Allah Resulü tatmalı!” diyerek, Efendimiz’e getirir: “Ya Resulullah! Senin için aldım” der, getirdiklerini yedirir, kendisi de hayran hayran Efendimiz’i seyrederdi.
Bir gün yine pazarda gördüğü balı satın almak ister, ama parası yoktur. Yine de satın alır, satıcıya derki, ‘benimle gel paranı gittiğimiz yerde vereceğim.’ Önde kendisi arkada satıcı, elinde bal Allah Resulü’nün yanına giderler. Efendimiz’e balı uzatır: “Ya Resulullah! Sana bal hediye getirdim” der.
Efendimiz hediyeyi kabul eder ve birkaç kaşık yer. Sonra Nuayman satıcıyı Efendimiz’e göndererek parasını istetir. Allah Resulü: “Ey Nuayman hani bana hediye getirmiştin. Benim paramla bana hediye mi alıyorsun?” der.
Nuayman der ki: “Ya Resulullah! Bal o kadar güzeldi ki, senin tatmanı istedim. Ama param yoktu. Ne yapayım ya hiç almamalıydım ya da böyle yapmalıydım!”
Efendimiz bir taraftan gülüyor, bir taraftan da satıcının parasını ödüyor, ‘yine yaptın yapacağını Ey Nuayman!’ diyordu...”
